Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

Βαρνάβα Γιούρια!!!, του Νότη Μαυρουδή

Spread the love

 

Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι  on line, με μειλ ή τηλεφωνικά 210 65 40 170 – [email protected]

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες με παιδικό καρκίνο.


Ο Νότης Μαυρουδής είναι Κιθαριστής-Συνθέτης-Μουσικοπαιδαγωγός-Αρθρογράφος τύπου και ραδιοφώνου-Διευθυντής του www.tar.grΕΔΩδιαβάστε και ακούστε συνέντευξή του στην iΠόρτα-Ρ/Σ Παλμός 99.5

όλα τα άρθρα του Νότη Μαυρουδή ΕΔΩ

Η λέξη γ ι ο ύ ρ ι α, συνήθως εκλαμβάνεται ως προτροπή για να ορμήσουμε επιθετικά σε κάτι, συνήθως ομαδικά. Είναι τούρκικη λέξη, σημαίνει έφοδος κι εδώ, στην… Παγκράτιο πλατεία Βαρνάβα (το πιστοποιεί εξαιρετικά η φωτογραφία), η κοσμοσυρροή και ό,τι άφησε πίσω της, φαίνεται να δικαιολογεί την προτροπή για έφοδο στον δημόσιο χώρο, κατά τρόπο μάλιστα που προσομοιάζει με επίθεση Ούννων και Βανδάλων. Στην πραγματικότητα βέβαια επρόκειτο απλώς για ένα κορωνοπαρτάκι, αθώο και ειρηνικό, για ένα ποτάκι, μια μπυρίτσα, μερικά σφηνάκια με το παρεάκι μας, στο όρθιο, κάτω από τον έναστρο αττικό ουρανό, με ή χωρίς μάσκα· έλα μωρέ, όλα αυτά με τα «κρατάτε αποστάσεις», «φοράτε μάσκα» κλπ. είναι για τους άλλους· για εκείνους που είναι… τρωτοί, όχι για εμάς που είμαστε άτρωτοι…

Κάτι τέτοιες ανοησιούλες επικρατούν σε τέτοιες μαζώξεις που, εάν δεν επέμβει η αστυνομία, δεν διαλύονται. Όμως· η φωτογραφία που διέρρευσε αφορά σε ό,τι έμεινε μετά την αποχώρηση του πλήθους. Απομεινάρια που πιστοποιούν μια απολίτιστη συμπεριφορά πλήθους, πανομοιότυπη με εκείνη του πλήθους των παραλιών, το οποίο αφήνει το ίδιο αποτύπωμα, όμοιο με εκείνο των συγκεντρώσεων-διαδηλώσεων μετά το πέρας της εκδήλωσης, ίδια με το ρυπαρό πάντα πέρασμα των φιλάθλων-οπαδών τού ποδοσφαίρου από τα τρένα και τους δρόμους μετά από τα ματς…
Η φωτογραφία τής πλατείας Βαρνάβα, μετά και το επονομαζόμενο «κορωνοπάρτι» της 11/4, ισοδυναμεί όντως με χίλιες λέξεις και αυτό με σπρώχνει στο να διατυπώνω τη σκέψη πως ό λ α  έχουν ρίζα σε κάποια πολιτισμική ερμηνεία· δεν θα υποστηρίξω ασφαλώς πως αυτός ο κόσμος της Βαρνάβα είναι όντως απολίτιστος, αλλά η φωτογραφία, που δείχνει το χάλι και τον σκουπιδότοπο που άφησε, γεννάει αμείλικτα ερωτήματα και αναζητάει απαντήσεις και ερμηνείες, ώστε να αντιληφθούμε τέλος πάντων τα εθνικά μας επίπεδα πολιτιστικής, περιβαλλοντικής συνείδησης, καθώς και εκπαιδευτικής- μορφωτικής συμπεριφοράς…

Έχω την εντύπωση πως τέτοιου είδους δείγματα, όπως η συγκεκριμένη απαθανάτιση ρύπανσης της πλατείας, τα συναντάμε –δυστυχώς συχνά- σε πολλές παρόμοιες περιπτώσεις προσέλευσης κόσμου, σε μια πόλη (αναφέρομαι στην Αθήνα στην οποία ζω) και σε πολλές άλλες εκφάνσεις.
Η ρύπανση είναι χαρακτηριστικό της πρωτεύουσας των 5.000.000 ψυχών. Δεν μπορώ να ισχυριστώ πως γνωρίζω ότι υπάρχουν κι άλλες πόλεις, με περισσότερους κατοίκους που να είναι τόσο ρυπαρές όσο η Αθήνα και ιδίως σε πολλές περιοχές της που είναι έως και ακατάλληλες για να ζήσουν άνθρωποι. Θεωρώ πως υπάρχουν υποβαθμισμένες περιοχές τής Αθήνας στις οποίες δεν θα έπρεπε να κατοικούν άνθρωποι.
Βεβαίως, οι δημοτικές αρχές, επί πολλά χρόνια προσπαθούν να… καθαρίσουν την πόλη επί ματαίω, με αποτέλεσμα να αναρωτιόμαστε: τι να συμβαίνει άραγε; Τι βαθύτερο συμβαίνει στην πόλη; Φταίει άραγε η συγκέντρωση χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, καθώς και ο πλημμελής έλεγχος στην τήρηση της τάξης και της υγιεινής διαβίωσης; Μα εγώ θυμάμαι, επί πολλές δεκαετίες τώρα, την πόλη ρυπαρή και βανδαλισμένη σε δρόμους και πλατείες επειδή δεν υπήρχε και δεν υπάρχει η κουλτούρα της καθαριότητας έξω από το σπίτι και ο σεβασμός τού δημόσιου χώρου. Μου θυμίζει τη συλλογική «υποκουλτούρα» της οπλοφορίας των Αμερικανών πολιτών, η οποία είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματά τους.
Τέτοια παρακμιακά φαινόμενα εκδηλώνονται σε ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπως στις επί μέρους τραγωδίες με πιστολέρο που δεν διστάζουν να πυροβολούν ασυγκίνητοι το πλήθος, ή τα συχνά συμβάντα με τις αστυνομικές αυθαιρεσίες-δολοφονίες εις βάρος Αφροαμερικανών! Ναι, είναι μια κουλτούρα χωρίς ηθική!

Η συνήθεια δημιουργεί έξη που μεταμορφώνεται σε παράδοση και η τελευταία ριζώνει στον τρόπο σκέψης. Όσο η οικογενειακή και σχολική παιδεία αδιαφορεί για το μορφωτικό επίπεδο και την αγωγή των παιδιών-μαθητών και δεν καλλιεργεί την αντικειμενική αλήθεια ότι είμαστε μέρος τού περιβάλλοντος και γι’ αυτό οφείλουμε να επιδεικνύουμε τον ίδιο σεβασμό προς την καθαριότητα και  έ ξ ω  από το σπίτι, τόσο ο κόσμος θα εξακολουθεί να συμπεριφέρεται όπως στην πλατεία Βαρνάβα (πριν από την επέμβαση των υπαλλήλων καθαριότητας του δήμου).

Τέτοια παραδείγματα συμβάλλουν και επιτείνουν την έλλειψη α γ ω γ ή ς  των πολιτών γύρω από τον σεβασμό του δημόσιου χώρου και της καθαριότητας.
Και, επειδή νιώθω σαν να συμπεριφέρομαι ως  ά τ ε γ κ τ ο ς  κριτής τέτοιων θεμάτων, ρόλο που αντιπαθώ, θα ήθελα να το προχωρήσω λίγο παρά πέρα και να αποταθώ σε όλα τα κόμματα που κατεβάζουν κόσμο στους δρόμους των πόλεων, με την ακόλουθη και συνηθισμένη ρύπανση να αφήνεται στους καθαριστές τού εκάστοτε δήμου.
Εάν τα κόμματα, ως στυλοβάτες ενός διαφορετικού  ή θ ο υ ς,  θα ήθελαν να στείλουν θετικό δείγμα πολιτισμού, ας διαθέσουν «εθελοντές» από τους συγκεντρωμένους, οι οποίοι και θα αναλαμβάνουν τον καθαρισμό και την αποκατάσταση των περιοχών που λέρωσαν…

Ξέρω πως θα βάλετε τα γέλια όσοι διαβάσετε μια τέτοια απραγματοποίητη εκ των προτέρων «πρόταση»· η ουσία είναι πως, η φωτογραφία τής πλατείας Βαρνάβα με τα πεταγμένα κουτάκια, γαριδάκια, μπουκάλια, πλαστικές σακούλες και ποτήρια, χρησιμοποιημένες μάσκες, αποτσίγαρα κ.ά, μας κακοφαίνεται! Θαρρείς και κάποιος έριξε το σύνθημα «γιούρια» στην πλατεία, για έξοδο του πλήθους και κατάληψή της.
Κάτι που, δυστυχώς, έχει ριζώσει και συμβαίνει καθημερινά, πιστοποιώντας κι αποδεικνύοντας την κακομαθημένη και ανεκπαίδευτη συμπεριφορά πολλών συμπολιτών μας.

SHARE
RELATED POSTS
Οικογενειακή υπόθεση: Όταν τα θέματα εξωτερικής πολιτικής γίνονται reality show μαγειρικής, του Πρέσβυ
Πόσο αγαπάμε την Κύπρο;, του Γιώργου Αρκουλή
Ποιος συγκινείται;, του Αλέξανδρου Μπέμπη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.