Ο Γιώργος Αρκουλής είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Πρόσφατα βιβλία του: Οι Πανιώνιοι δεν πλήττουν ποτέ-50 χρόνια παρασκήνιο” και “Εθνικός Πειραιώς: Ιστορία γράφουν και οι δεύτεροι”. Το βιβλίο του “Για τον Απόλλωνα που αγαπήσαμε” διατίθεται από το γήπεδο του Ριζούπολης «Γεώργιος Καμάρας», με ευθύνη του ΔΣ του ερασιτέχνη Απόλλωνα, αλλά και από ορισμένα επιλεγμένα βιβλιοπωλεία. Έχει ενταχθεί ως έργο, στο πλαίσιο του εορτασμού μνήμης για τα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης.

Ο Ινφαντίνο της FIFA, ο Τσεφερίν της UEFA και οι λοιποί χαρτογιακάδες που διοικούν το ποδόσφαιρο στον πλανήτη, δεν έχουν αντιληφθεί επαρκώς ότι η υπερκατανάλωση του «προϊόντος» το σκοτώνει, ή εν πάση περιπτώσει, ως λάτρεις του Μαμωνά, ας παραδεχτούν ότι έχουν αποφασίσει να το θυσιάσουν εν ονόματι του κέρδους. Και όταν λέμε κέρδος στο ποδόσφαιρο, εννοούμε τεράστια ποσά από διαφήμιση, τηλεοπτικά δικαιώματα, εισιτήρια, ποσοστά επί ποσοστών από τα κέρδη των εταιριών στοιχημάτων κλπ. 

Παρακολουθώντας τα χθεσινά παιχνίδια για τον τελικό της λίγκας των εθνών και πριν από αυτόν το ματς για την τρίτη θέση, λυπήθηκα ειλικρινά τους ποδοσφαιριστές – σκλάβους. Κάποιοι από αυτούς, σε προχωρημένη ηλικία, όπως ο σπουδαίος Κροάτης Λούκα Μόντριτς και ο αρχηγός της Ισπανίας Ζόρντι ‘Αλμπα (ειδικά αυτός), από τα μέσα του β’ μέρους και στην παράταση είχαν παραδώσει τις δυνάμεις τους, και στο τερέν κινούνταν μόνο το φιλότιμο και η ψυχή τους. Κρίμα. Και να σκεφτεί κάποιος ότι σχεδόν όλοι οι μαχητές, είχαν συμπληρωμένα τουλάχιστον  60 με 70 παιγνίδια στα πρωταθλήματα με τις ομάδες τους, συν τις συμμετοχές τους στα εθνικά τους συγκροτήματα, κατά την χειμερινή περίοδο ως το «έβγα» της ‘Ανοιξης.

Θα μου πείτε: εντάξει, αλλά το προϊόν πουλάει, ακόμη και σε φιλικά παιχνίδια των μεγάλων ομάδων στις…Φιλιππίνες, στα αραβικά εμιράτα και όπου κυλάει το χρήμα,  και προσφέρεται στους «θεούς» της μπάλας. Και ας μετατρέπεται ο αγώνας από διασκέδαση για τους παίκτες σε ΓΑΛΕΡΑ.

ΥΓ: ‘Όπως είναι ήδη γνωστό, ο τελικός της φαιδρής (αλλά δυναμικής από εισπρακτική άποψη) διοργάνωσης της UEFA, κρίθηκε στο 13^ο πέναλτι, αφού στα 90’ και μετά την παράταση, μετά από μέτριο αγώνα, το αποτέλεσμα κύλησε πάνω σε δύο ΜΗΔΕΝΙΚΑ. Χωρίς να θέλω να ευλογήσω τα γένια μου (που δεν έχω!) καταθέτω ότι είχα προβλέψει ό,τι θα μου «μαγείρευαν» οι φουκαράδες οι πρωταγωνιστές. Δηλαδή δύο «αυγά μάτια»!

ΥΓ2: Κρίμα` μετάνιωσα που δεν προτίμησα το φιλμ του Πολάνσκι με θέμα την υπόθεση Ντρέϊφους, αλλά ας πρόσεχα!