Το σχόλιο της ημέρας

Πίσω από τη μπούργκα, του Χρήστου Μαγγούτα

Spread the love

 

 

 

 

 

 

 

  

Χρήστος Μαγγούτας

 

 

 

article24000_1401950242.w_l.jpg

 

Πολλά αρνητικά σχόλια δέχτηκα, για το προηγούμενο άρθρο για τον Καναδά. Δε με νοιάζει, είμαι ανοιχτός στην

κριτική και συχνά προκαλώ.

 

«Ο Καναδάς ισχυρίζεσαι ότι είναι σύγχρονο κράτος. Την ίδια στιγμή αναγνωρίζει την μπούργκα».

 

Τίποτα δεν κατάλαβαν. Τίποτα τέτοιο δεν έκανε ο Καναδάς. Δεν είπε αν θα φοράς μπούργκα ή φουστανέλλα ή σκωτσέζικη φούστα, ή

χιτώνα. Η απόφαση του Καναδά πήγαινε πολύ πιο πέρα: όχι τι φοράς αλλά ότι είναι δικαίωμά σου να το κάνεις και δεν έχει κανένας

δικαίωμα το κράτος να σου το στερήσει, εκτός από ειδικούς τεκμηριωμένους λόγους.

 

Ο Καναδάς άλλη μια φορά αναγνωρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα κάθε πολίτη ή νόμιμου μετανάστη να αποφασίσει για τον εαυτό του. Κι

αυτό δεν είναι οπισθοδρόμηση είναι πορεία μπροστά με μεγάλα βήματα.

 

Σιγά μήπως είναι η μπούργκα το πρόβλημα. Οι ορθόδοξες ή καθολικές μοναχές φορούν σχεδόν το ίδιο ένδυμα εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια,

τώρα το πρόσεξαν; Μα είναι επικίνδυνο, μπορεί να οπλοφορεί. Και η μοναχή του μεσαίωνα μπορούσε να κρύβει χασαπομάχαιρο. Πάντως και

οι δυο δε θα μπορούσαν να πιλοτάρουν στρατιωτικό τζετ.

 

Η Ελβετία θα βάζει πρόστιμο 7,000 ευρώ σε όποια φοράει ράσο. Θα το βάλει και στις ορθόδοξες και καθολικές ή θα ισχύει μόνο για

απίστους;

 

Μήπως όλα είναι το ξεκίνημα μιας νέας εποχής σταυροφοριών; Τις πρώτες δεν τις ξεκίνησαν οι Άραβες, αλλά οι Ευρωπαίοι και με το όσο

ένθεο πάθος που πήγαιναν να ελευθερώσουν την Ιερουσαλήμ και τελικά κυρίευαν την Κωνσταντινούπολη. Τις τωρινές σταυροφορίες τις

ξεκινούν Άραβες; Πήγαν να κυριεύσουν την Ευρώπη ή η Ευρώπη τους επιτέθηκε για τα πετρέλαια με πάνω από ένα εκατομμύριο νεκρούς

σε δέκα χρόνια; Από ποια πλευρά είναι η επιθετικότητα και γιατί λύνεται με την απαγόρευση κάποιας ενδυμασίας; Λογικό είναι κάποιο

κράτος να βάλει αρχές για την ασφάλειά του είτε πρόκειται για τη μπούργκα ή για κράνος μοτοσικλετιστή στα αεροδρόμια. Στις ιδιωτικές

επιχειρήσεις με ποιο δικαίωμα επεμβαίνει το κράτος; Αν αυτό με το ΖΑΡΑ γινόταν στο Τορόντο την άλλη μέρα η επιχείρηση θα είχε φαλιρίσει

από τις διάφορες οργανώσεις που θα ζητούσαν το λόγο: σκοτώθηκε ποτέ Καναδός από το σχεδόν ενάμιση εκατομμύριο αραβικής

καταγωγής άτομα στη χώρα; Πληρώνουμε για την αντεκδίκηση σε άλλες χώρες;

 

Οι Δυτικοί έχουν μάθει να έχουν σκλάβους τους λαούς. Θάπρεπε να παίρνουν το μετανάστη για εργάτη, αυτοί τον θέλουν σκλάβο. «Μα

γιατί δεν αφήνουν να κυκλοφορούν στη χώρα τους οι γυναίκες μας με ευρωπαϊκή ενδυμασία;» Γιατί είναι καθυστερημένοι και βρίσκονται

πίσω στην εξέλιξη της θρησκείας. Θα σκοτώνουμε κορίτσια επειδή παρακολουθούν σχολείο για να τους μιμηθούμε;

 

Συχνά νιώθω πολύ δύσκολα να περιγράψω σε έναν Έλληνα τις συνθήκες της συμβίωσης λαών –αλλά υπάρχουν και ανοιχτά μυαλά. Μην

ακούσουμε κάτι για δικαιώματα μεταναστών, τις σημαίες τους κλπ. Αλλά στο Τορόντο έχουμε μια περιοχή καταγάλανη από τις σημαίες μας,

κλείνουμε το δρόμο για τις παρελάσεις μας και οργανώνουμε το μεγαλύτερο υπαίθριο φεστιβάλ στον κόσμο, 2 εκατομμύρια σε ένα

σαββατοκύριακο. Θα τολμούσε μετανάστης νόμιμος στην Ελλάδα να κάνει το ίδιο;

 

Ο Καναδάς εφάρμοσε απλά τον παγκόσμιο κανόνα του Καντ: «μην κάνεις κάτι που δε θες να σου κάνουν». Εμείς θέλουμε να γίνουμε

επιβήτορες της ιστορίας: να κάνουμε ότι θέλουμε χωρίς συνέπειες. Αστείοι δεν είμαστε; Ο Καναδάς μάτωσε για να φτάσει ως εδώ (επεισόδια

κατά των Ελλήνων 1918). Και έγινε πολύ πιο σοφός.

 

Αυτές τις μέρες έκανε ένα ακόμα βήμα μπροστά για το περιβάλλον. Η Ελλάδα υπέκυψε στις πιέσεις των πολυεθνικών, ο Καναδάς είπε όχι.

Το είχε πει και παλιότερα «Εξάγουμε τα πάντα στις ΗΠΑ και εισάγουμε όξινη βροχή». Και τότε χαρακτηρίστηκε ως οπισθοδρομικός: θα

καταστραφεί η οικονομία μας. Τώρα όλοι βλέπουμε ότι μπορεί να καταστραφεί όλος ο κόσμος.

 

Γιατί ο άνθρωπος δεν έχει έστω τη στοιχειώδη λογική;

 

 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

 

The article expresses the views of the author

 

 iPorta.gr

 

 

SHARE
RELATED POSTS
Το μίσος του συλλαλητηρίου, του Γιάννη Σιδέρη
Καλύτερα μην μιλάς, της Αναστασίας Φωκά
Για μια ΕΣΗΕΑ χαλύβδινη…, του Γιώργου Αρκουλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.