Θα μπορούσε κάποιος να παραλληλίσει την ποδηλατοδρομία, που ήταν μήνες πριν προγραμματισμένη για την 13η του Απρίλη, με την διαδρομή του «Ποταμιού». Πάνω στις δυο ρόδες ο γύρος των ανθρώπων από το Ποτάμι σε λίγους μήνες, μέσα στη φύση συνήθως και με την καθαρότητα που απαιτεί ένας αγώνας που κινείται από την δύναμη της ψυχής και των μυών. Άλλοι τους χρησιμοποιούν στους μηρούς, άλλοι στο μυαλό.
«Ελάτε και στον ήλιο, οι επιστήμονες λένε πως δίνει μακροζωία», κάλεσε ο Σταύρος τους παρισταμένους που γέμισαν τον υπαίθριο χώρο του ΑΚΤΑΙΟΝ στη Ρόδο και στέκονταν όρθιοι κάτω από τον τεράστιο ροδιακό φίκο. Τα ερωτήματα έπεσαν βροχή, αλλά αυτό που άναψε το ενδιαφέρον ήταν η ερώτηση ενός κυρίου που μετέφερε το ερώτημα του καρδιολόγου και βουλευτή Δωδεκανήσου Δημήτρη Κρεμαστινού: «Πού βρίσκει τα λεφτά το Ποτάμι;». Ψύχραιμη ήταν η απάντηση του Θεοδωράκη, αλλά σκληρή: «Το σωστό ερώτημα στον λάθος χρόνο και στον λάθος άνθρωπο… Τι θράσος να ρωτάς για τα οικονομικά του Ποταμιού, που κάνει φτωχό προεκλογικό αγώνα, όταν το κόμμα σου έχει φεσώσει τον ελληνικό λαό με 140 εκατομμύρια -τόσα είναι τα δάνεια του ΠΑΣΟΚ-, χρήματα που θα στερηθεί η χώρα […] Ειδικά βέβαια στην περίπτωση του κ. Κρεμαστινού εγείρονται κι άλλα θέματα. Ένας άνθρωπος που ενώ ήταν υπουργός αναβαθμίστηκε από επίκουρος καθηγητής σε αναπληρωτή καθηγητή, ενώ παράλληλα φρόντισε να αποκαταστήσει με ανάλογες αποφάσεις και μέλη της οικογένειάς του, δεν μπορεί να εμφανίζεται ως τιμητής».
Η απάντηση που δόθηκε από τον κ. Κρεμαστινό, αρκετές ώρες αργότερα, ήταν εξίσου επικριτική: «Καθηγητής Α’ βαθμίδος, που αποτελεί την ολοκλήρωση της καριέρας ενός ακαδημαϊκού, εκλέχτηκα όταν δεν ήμουν ούτε υπουργός, ούτε βουλευτής, αλλά απλός πανεπιστημιακός το 1998 και μάλιστα μετά το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου. Όσον αφορά την αναβάθμιση συγγενικών μου προσώπων, δεν αντιλαμβάνομαι τι εννοεί, καλό όμως είναι να γνωρίζει ότι αυτή η μέθοδος της λάσπης ανήκει, όπως ο ίδιος λέει, σε παλιά κόμματα και όχι σε ένα νέο κόμμα που υποτίθεται ευαγγελίζεται νέα ήθη.».
Όπως ήταν αναμενόμενο, από το σχόλιο του Σταύρου κάποιοι Ρόδιοι που έχουν στενή σχέση με τον καθηγητή εξοργίστηκαν, ωστόσο κάποιοι, μη αναμενόμενα, συμφώνησαν μαζί του. Εν συνεχεία, το θέμα του τουρισμού και της εξαγωγής ελληνικών προϊόντων παρέμεινε πρώτο στην ατζέντα του Ποταμιού και του επικεφαλής του.
Αυτό που έμεινε από τη συνάντηση του Θεοδωράκη με τους Ροδίους ήταν η συγκρατημένη αισιοδοξία. Ανοίχτηκε η πόρτα για να συζητηθεί δια ζώσης ό,τι απασχολεί τους Ροδίτες και ο κόσμος το καταχάρηκε, καθώς τέτοιου είδους προσέγγιση των ψηφοφόρων είναι έξω από τα συνηθισμένα. «Κάναμε το παράλογο λογικό και θεωρούμε το λογικό παράλογο» επεσήμανε.
Στην χθεσινή συγκέντρωση του «Ποταμιού» στη Ρόδο εμφανίστηκαν τα πάντα: τα πιτσιρίκια που του πρόσφεραν λουλούδια, οι σκανδιναβές που αγάπησαν τη Ρόδο και του εξέθεσαν τον προδομένο τους έρωτα για το νησί, τα ψώνια που βρήκαν τρόπο να τραβήξουν πάνω τους τις κάμερες, οι αληθινά προβληματισμένοι (φάνηκε να χάρηκε τις ερωτήσεις τους) …οι αρνησίες. Ο Σταύρος τους αντιμετώπισε όλους με χαμόγελο και ψυχραιμία. Και με τον ήλιο κατακούτελα. Ίσως σε αυτόν (τον ήλιο) να οφείλεται το ότι κάποιες στιγμές το βλέμμα του ήταν φευγάτο. Καλό; Κακό; Ο χρόνος θα δείξει. Α, και μια ακόμα (σημαντική) επισήμανση: έχω την αίσθηση ότι οι εκπομπές του έχουν λείψει πολύ.
1 Comment
Τζίνα μου, θύμισέ μου γιατί θα πάθω αμνησ(τ)ία:
Αυτό ο Κρεμαστινός δεν ήταν που είχε ζητήσει από τον τότε Πρόεδρο της Βουλής να αυξηθεί, εν μέσω κρίσης, ο μισθός των βουλευτών από 5,500 σε 10,000 Ε? Και ότι “αυτή η ιστορία των περικοπών του 20, ή 30 ή 40% των αποδοχών [που ισχύει για τους κοινούς θνητούς] γελοιοποιεί όχι μόνο τον θεσμό του βουλευτή, αλλά το ίδιο το κοινοβουλευτικό πολίτευμα» και που περιέγραψε το “δράμα” των βουλευτών, λέγοντας πως σχεδόν κάθε μήνα κάποιος βουλευτής ζητούσε είτε να προεισπράξει τη βουλευτική του αποζημίωση ή τη σύνταξή του, είτε ζητούσε έκτακτη οικονομική βοήθεια, προκειμένου να αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας του ιδίου ή της οικογένειάς του, ακόμα και έξοδα κηδείας.
Θέλουν και ακριβή κηδεία οι βουλευτάδες, οι άλλοι θα έχουμε τον Καιάδα που δε θα μας κοστίσει τίποτα, είναι προσφορά της Τρόικας.