Ηλίας Καραβόλιας 

Η κυβέρνηση ζητά 46 δισ. ευρώ για την αναχρηματοδότηση των δανείων ως τα μέσα του 2018 αλλά και 7,5 δισ. ευρώ που κατέβαλε για να καλύψει τις υποχρεώσεις των τελευταίων μηνών. Σύνολο 53,5 δις.

Μέσα σε έναν κυκεώνα παραπληροφόρησης και επιλεκτικής ερμηνείας δεδομένων,καλό είναι να γνωρίζουμε ότι δεν είναι τόσο απλό να κοστολογήσουμε ακριβώς ένα πακέτο μέτρων( διαφέρει η διάρκεια, ο επιμερισμός βαρών, οι παραδοχές, το μακροοικονομικό περιβάλλον,η αποτελεσματικότητα των εισπρακτικών μηχανισμών κ.α)

Εν τούτοις, σε γενικές γραμμές ισχύουν τα εξής :

– Οι προτάσεις της κυβέρνησης Σαμαρά( email Χαρδούβελη) δεν ήταν μόνο 1 δις, αλλά έφθαναν συνολικά τα 5,5 δις περίπου.

– Οι προτάσεις της κυβέρνησης Τσίπρα, που απέρριψαν οι θεσμοί,έφθαναν περίπου τα 8 δις

– Οι προτάσεις Γιούνκερ (25/6) τις οποίες υποτίθεται ότι αποτελούσαν αντικείμενο του δημοψηφίσματος έφθαναν τα 9,8 δις.

– Οι βελτιωμένες προτάσεις Γιούνκερ (30/6) μετά την εξαγγελία του δημοψηφίσματος έφθαναν επίσης κοντά στα 10 δις,αλλά είχαν μέριμνα για συζήτηση αναδιάρθρωσης του χρέους.

– Η σημερινή ελληνική πρόταση, που βασίζεται σχεδόν στο σύνολο της στην πρόταση Γιούνκερ, φθάνει στα 13,5 δις .

Τα ανωτέρω μεγέθη είναι προϊόν στάθμισης της χρονικής διάρκειας του κάθε πακέτου και της παραμετροποίησης των προσδοκώμενων δημοσιονομικών ωφελειών, σε συνάρτηση με τους προ του δημοψηφίσματος μακροοικονομικούς δείκτες της χώρας. Ήδη όμως είναι εμφανές ότι με νεκρωμένο το τραπεζικό σύστημα και με ραγδαία αυξανόμενο κλείσιμο επιχειρήσεων( χιλιάδες εργαζόμενοι τίθενται σε αναγκαστική άδεια αλλά δεν θα αποτυπωθεί σύντομα ο ακριβώς αριθμός τους στον ΟΑΕΔ και στις λίστες ανεργίας) η χώρα βαδίζει σε έλλειμμα και σε αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ (ύφεση).

Θυμίζω ότι η ελληνική οικονομία είχε πρωτογενές πλεόνασμα το 2014 και οριακά θετικό ρυθμό ανάπτυξης, στοιχεία που αποτελούσαν απαραίτητα προαπαιτούμενα για συζήτηση αναδιάρθρωσης του χρέους. Στο 5μηνο των διαπραγματεύσεων και κυρίως στις 15 τελευταίες ημέρες, η ελληνική οικονομία βυθίστηκε ραγδαία σε πορεία ύφεσης και σε ελεύθερη πτώση. Τα δημοσιονομικά και μακροοικονομικά μεγέθη Ιουνίου- Ιουλίου θα αποτυπωθούν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή λογικά στις αρχές Σεπτεμβρίου, οπότε και θα φανούν οι μεγάλες αποκλίσεις.

Σε κάθε περίπτωση, η καταρρέουσα ελληνική οικονομία θα κληθεί να σηκώσει το βάρος ενός υποτίθεται εμπροσθοβαρούς(!) αναπτυξιακού πακέτου, το οποίο φυσικά είναι εξαιρετικά απίθανο να καταστεί αποτελεσματικό καθώς η μείωση της συναλλακτικής δραστηριότητας και η κατακόρυφη πτώση του διαθέσιμου εισοδήματος- συνέπεια της προκήρυξης δημοψηφίσματος και της τραπεζικής αργίας – δεν διευκολύνουν τους στόχους εσόδων που θέτει η κυβέρνηση.