Πρόσωπα - Αφιερώματα

Prince: Μωβ δάκρυα, της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου-Τσίσσερ

Spread the love

«Μωβ δάκρυα»

Άλλος ένας μεγάλος καλλιτέχνης «έφυγε» χθες. Σαν να μην μας τα λέει καλά το 2016…

Ο Πρίνς Ρότζερς Νέλσον, αυτός ο μικροσκοπικός, μοναδικά ταλαντούχος μουσικός, στιχουργός, περφόρμερ, φαινόμενο, σύμβολο του σεξ, μουσικός παραγωγός και «πόσα μουσικά όργανα μπορεί να παίζει ένα άτομο» άνθρωπος άφησε αυτόν τον κόσμο ξαφνικά και πήρε κάτι από την μουσική ιστορία μαζί του.

Σήμερα αισθάνομαι, πως ένα μικρό κομμάτι της φανταστικής μου νιότης «το ‘σκασε». Αυτό που μου θύμιζε πόσο καλή μουσική ακούγαμε τότε, πόσο πιο «αθώος» έμοιαζε ο μαγικός μουσικός κόσμος, τι λαχτάρα είχαμε αγοράζοντας τα πρώτα μας βινύλια, πόσα δεν ξέραμε για την προσωπική ζωή των μουσικών μας ειδώλων και πόσο ρομαντισμός υπήρχε στην ατμόσφαιρα… πως έγιναν έτσι τα πράγματα… τι χάλι επικρατεί πια στην μουσική σκηνή…τι απογοήτευση… πόσο ίδια ακούγονται όλα, σαν κακές αντιγραφές όλων αυτών των μουσικών «τεράτων». Στεναχωριέμαι.

Οι εποχές αλλάζουν, εμείς αλλάζουμε, τα δεδομένα αλλάζουν. Ο Πρινς ήταν ένας τόσο μοναδικός καλλιτέχνης, που δεν μπόρεσε ποτέ κανείς να τον μιμηθεί. Ήταν αυθεντικός, έγραφε κάθε μέρα γύρω στα 100 τραγούδια, πειραματίζονταν με καινούργιους ρυθμούς, δεν δίσταζε να αυτοσαρκαστεί και να προωθήσει νέους καλλιτέχνες διασκευάζοντας ο ίδιος τα κομμάτια του. Πάλεψε για τα πνευματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών και ήρθε σε ρήξη με μια από τις εταιρίες κολοσσούς της μουσικής βιομηχανίας. Έγραψε τόσο γνωστά κομμάτια, για καλλιτέχνες που υπηρετούσαν διαφορετικά μουσικά ρεύματα (από σόουλ, ποπ μέχρι και κάντρι) πολλές φορές με ψευδώνυμο, που γρήγορα έγιναν τεράστιες επιτυχίες. Τόσο πολύπλευρος, τόσο ιδιαίτερος, τόσο εσωστρεφής στην προσωπική του ζωή σε αντίθεση με την σκηνική του παρουσία, που δημιουργούσε «παράκρουση» στο γυναικείο φύλο. Ένας στο εκατομμύριο.

Ποιος δεν έχει χορέψει τραγούδια του… ποιος δεν έχει υποκλιθεί μπροστά στο ταλέντο του, στην σκηνική του παρουσία, στο γούστο του στις γυναίκες, που τόσο πολύ αγάπησε και σεβάστηκε όσο κανείς άλλος του σιναφιού του.

Κάθε του σπάνια συνέντευξη επιβεβαιώνει τον «αερικό» χαρακτήρα του, την ψυχή αυτή που ήρθε να δώσει μέσα από την μουσική χαρά, έμπνευση και φως στους ανθρώπους απλόχερα. Το μόνο που ήθελε να κάνει στην ζωή του ήταν μουσική. Πολλές φορές έλεγε πως πρέπει να κάνει ένα παραγωγικό διάλειμμα, αφού δεν μπορούσε να βάλει φρένο στις μουσικές του ιδέες.

Ο κόσμος της μουσικής γίνεται ολοένα και πιο φτωχός, θαρρώ. Αναρωτιέμαι ποιό ανερχόμενο αστέρι, ποιό σημερινό «είδωλο» θα μπορέσει να σταθεί επάξια, δίπλα σε αυτές τις αναντικατάστατες μουσικές προσωπικότητες. Δεν τολμώ καν να μπω στην διαδικασία να συγκρίνω. Δεν υπάρχει λόγος.

Πιάνω τον εαυτό μου να επιστρέφει στα παλιά, να βρίσκει διέξοδο σε αυτές τις μελωδίες που σημαίνουν κάτι, στους στίχους που έχουν νόημα.

Ήταν μόλις 59 χρονών. Είχε ακόμη πολλά να δώσει. Ένας αληθινός πρίγκιπας με μωβ γυαλιστερό κοστούμι και ασορτί παπούτσια με μικρό τακούνι… έτσι θα μείνει στην μνήμη μου. Εκκεντρικός. Ένας μικροκαμωμένος, μελαψός άνδρας με έντονες γωνίες στο πρόσωπό του, που σαν σε διαπερνούσε το βλέμμα του μέσα από την μικρή οθόνη σου άφηνε υπονοούμενα, σαν να σου έδινε υπόσχεση για κάτι «παραπάνω».

Θα σε θυμάμαι πάντα μικρέ μου «πρίγκιπα». Και όταν θα βρέχει, εγώ θα φαντάζομαι πως πέφτουν μωβ ψιχάλες και όλα θα μοιάζουν μαγικά, σαν στίχοι από το τραγούδι σου Purple Rain, αυτό που αγαπώ τόσο πολύ.

I never meant to cause you any sorrow
I never meant to cause you any pain
I only wanted one time to see you laughing
I only wanted to see you laughing in the purple rain

I never wanted to be your weekend lover
I only wanted to be some kind of friend, hey
Baby, I could never steal you from another
It’s such a shame our friendship had to end

Honey, I know, I know, I know times are changin’
It’s time we all reach out for something new, that means you too
You say you want a leader, but you can’t seem to make up your mind
And I think you better close it and let me guide you to the purple rain

Purple rain, purple rain
Purple rain, purple rain
If you know what I’m singin’ about up here, come on raise your hand
Purple rain, purple rain

I only want to see you, only want to see you in the purple rain

Καλό σου ταξίδι, όπου και αν πας…

 

8c1d955e-d050-4b0a-b547-e2bfa18859ee.jpg

 

4fd6099e-0fb5-4810-891b-ce17a2df6173.jpg

 

 

90762296-4785-48f6-b8c9-30060408fa81.jpg

 

3efd49bf-616d-4c86-8905-5f5adab5e2c5.jpg

 

 

56a23420-bc1a-4bdb-abd7-c3e4d2ba8200.jpg

 

8fb997e9-e0cc-4e18-98d1-49796de6873d.jpg

 

SHARE
RELATED POSTS
Δρ Αναστάσιος Πλατής: “Δρομολόγιο, ο Ψυχίατρος…” Κεφ: “Η Επιστροφή” – ηχητικό 12′
Η κυρία Ελένη που χάθηκε χθες στη θάλασσα, της Άντας Γανώση
15578707_1534771719896821_4982111759584025348_n.jpg
ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ (1854-1900): Ένας διαφορετικός άνθρωπος, της Δήμητρας Παπαναστασοπούλου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.