Στολισμένη μοναξιά, της Αναστασίας Φωκά
Εκείνο το Σάββατο ήταν αλλιώτικο. Δεν μπορούσε να το εξηγήσει ούτε ο ίδιος. Προσπάθησε αλλά το άφησε… δεν ήθελε να…
“Κάτι άλλο, παρακαλώ;”, του Δημήτρη Κατσούλα
Η Τάνια Εργάζεται τέσσερις ώρες την ημέρα – τόσες καθόρισε το αφεντικό, γιατί τόσες την έχει ανάγκη – σε σούπερ…
Μια ιστορία από τα παλιά: το καζάνι, του Φιλήμονα Ρούσσου
Ήμουν δεν ήμουν τεσσάρων χρονών όταν ακόμα μέναμε στο χωριό! Ηλεκτρικό δεν είχαμε. Με τις λάμπες πετρελαίου, τις γαζιέρες, και…
Το σκίρτημα, της Αναστασίας Φωκά
Την αγαπούσε αυτή την ενόχληση! Αυτό το σφίξιμο στο στομάχι. Ήταν ένας γλυκός κόμπος, χωρίς πόνο, χωρίς κανένα δυσάρεστο συναίσθημα……
Χαλβάς σιμιγδαλένιος, του Δημήτρη Κατσούλα
Πάντα ξυπνούσε νωρίς, από τα χαράματα . Μια φαμελιά ολόκληρη έπρεπε να κουμαντάρει . Δώδεκα μήνες ασταμάτητα εργαζόταν, αλλά μόλις…
Εκδίδομαι φτηνά, του Δημήτρη Κατσούλα
Καλά, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να καταλάβεις όταν με βλέπεις νύχτα καταμεσής του δρόμου και με βροχή, με τα μάτια…
25 Νοεμβρίου- 4 χρόνια μετά, της Αναστασίας Φωκά
Πολλές φορές είναι δύσκολο να ισορροπήσεις ανάμεσα στο χθες και το σήμερα. Οι αναμνήσεις, ο χειρότερος εχθρός, σε αυτούς που…
Με το σημάδι στο κούτελο, του Δημήτρη Κατσούλα
Κάποτε, εκεί γύρω στα 1960 έμενε αρκετός κόσμος εδώ . Το σχολείο που γέμιζε από τα βουητά των παιδιών –…
Αβάσταχτη μονοτονία, του Δημήτρη Κατσούλα
Γιορτάζει κάθε Τρίτη, είναι η μέρα του . Τις Τρίτες έχει λαϊκή στη γειτονιά του . Γι αυτόν, δεν υπάρχει…
Θα το παλέψουμε . . ., του Δημήτρη Κατσούλα
Ο θάλαμος του νοσοκομείου φρεσκοβαμμένος σε χρώμα λευκό . Τόσο λευκό που αγγίζει την ψυχρότητα του παγωμένου ατσαλιού . Την…