Ανοιχτή πόρτα

Η μεγάλη φρίκη…Χαμάς, του Πάνου Μπιτσαξή

Spread the love

Ο Πάνος Μπιτσαξής είναι ποινικολόγος και συγγραφέας του αυτοβιογραφικού-ιστορικού βιβλίου “΄Οταν το μέλλον έπαιζε κρυφτό..”

•Το θηριώδες και αποτρόπαιο του ρέιβ πάρτυ σκέπασε το ακόμα πιο θηριώδες και αποτρόπαιο του κιμπουτς. Μπούκαραν σε μια μικρή αγροτική κοινότητα, σκότωσαν άνανδρα ολόκληρες ειρηνικές οικογένειες, πάνω από 200 ανθρώπους, μεταξύ δε αυτων 40 βρέφη, τα οποία βρέθηκαν αποκεφαλισμένα. Δεν τολμάς να πιστέψεις αυτή τη φρικη αν δεν επιβεβαιωνόταν από ανεξάρτητες πηγές. Δείχνει τι εστι Χαμας και πώς αντιλαμβάνεται το κόσμο και την κυριαρχία της. Ναζί στη κυριολεξία του όρου. Το τρελό είναι πως δεν το κρύβουν. Θέλουν να το δείχνουν και επαίρονται. Να αυτό είμαστε μας λένε. Τι περιμένουν άραγε; Με διεστραμμένα μυαλά άκρη δεν βγάζεις. Η λογική ανάλυση συναντά τα όρια της.

•Τα ισραηλινα κιμπουτς ήταν κάποτε, στα νιάτα μας, πηγή φαντασιακής σοσιαλιστικής ονειροπόλησης. Ότι είναι εφικτό το σοσιαλιστικό ιδανικό. Μικρές αυτοδιαχειριζόμενες αγροτικές κοινότητες που πρασίνιζαν και γονιμοποιούσαν την άγονη γη. Δεν ξέρω πώς εξελίχθηκαν και αν και πόσο αντέχουν. Είναι όμως ο ορισμός μιας ειρηνικής απλής και παραδοσιακής διαβίωσης με αξονα την γη και την εργασία. Είναι στη σφαίρα της πιο ακραίας νοσηρότητας αυτοί οι οικισμοί να προκαλούν μίσος. Οι δολοφόνοι είναι αληθινά τέρατα.

•Δεν είναι εύκολο να ζεις στη Γάζα. Καθόλου εύκολο.Είναι όμως ήδη 18 χρόνια υπό τη διοίκηση της Χαμάς μετά από εμφύλιο με την PLO και τις συμφωνίες ειρήνευσης που τις τορπίλισε.Κανείς δεν λέει ότι την πόρτα προς τη λωρίδα ,από προφανή φόβο, την έχει κλείσει και η Αίγυπτος παρά το ομόθρηκον.

.Ποιος φταίει για το χάλι της και την απομόνωση της αν όχι οι επιλογές της Χαμάς και η επιβολή της στον πληθυσμό. Οι πράξεις της νομιμοποιούν τους φόβους των Ισραηλινών. Αν ανοίξει η πόρτα της ανοίγουν οι πύλες της κολάσεως.Φαύλος κύκλος. Καλά τα μαθήματα της ανοιχτής κοινωνίας αρκεί να μη ζεις εκεί κοντά.

•Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί όλο αυτό. Αληθινά δεν ξέρω. Όμως για τους Ισραηλινούς είναι ,το γε νυν εχον ,μονόδρομος. Αυτό είναι σαφες. Η αλλαγή του χάρτη όμως δείχνει να είναι προσδοκία εν θερμω. Εν πολλοίς για εσωτερική κατανάλωση. Ίσως και μαξιμαλιστική προσδοκία της σημερινής ηγεσίας του Ισραηλ. Ισως και η ευκαιρία της διαφιλονικούμενης από το προοδευτικό Ισραήλ ισχύος της. Δεν αλλάζει τόσο εύκολα ο χάρτης.Καταλαμβάνεις τη Γάζα. Μετά; Η ασφάλεια των Ισραηλινών είναι το διακύβευμα όχι ο χάρτης.Ιδιαίτερο διακύβευμα η Χαμάς όχι ο πληθυσμός. Πολύπλοκη και δυσχερής υπόθεση συμμαχιών και διευθετήσεων η αειπαγής πόλεμος με κάθε πιθανή και απίθανη μορφή.Ίσως όμως να είναι αναπόφευκτος. Ποιος μπορεί να προδικάσει τη μορφή του πολέμου και το αποτέλεσμα.Κανείς.

Ισραήλ …ο καθείς και τα όπλα του

•Το Ισραήλ αντεπιτίθεται. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για το αυτονόητο γεγονός οτι δεν είχε άλλη επιλογή. Το αν θα καταφέρει να τηρήσει μια αναλογία μέσου και σκοπού και το δίκαιο του πολέμου είναι ένα δύσκολο στοίχημα. Ένα στοίχημα περισσότερο πολιτισμικό και λιγότερο στρατιωτικό. Δύσκολο γιατί πως να το αρθρώσεις αυτό σε ένα λαό που έχει ιστορικά υποστεί τα πάνδεινα. Όταν η αγριότητα της Χαμάς, η ωμή και άνανδρη δολοφονία νέων παιδιών, οι βιασμοί, οι εκτελέσεις αμάχων δεν είναι ένα αυτοτελές θέμα.Έχουν πίσω τους τον αχό της βαρβαρότητας των ναζί και όχι μονο. Δεν χωρά εδώ η ποίηση αλλά θα την επικαλεστώ κατ εξαίρεση. «Ο καθείς και τα όπλα του είπε..και τα τέρατα έπαιρναν την όψη ανθρώπου» (Ελύτης Αξιον Εστι)

•Ποια είναι τα τέρατα με όψη ανθρώπου; Όσοι έχουμε την πολυτέλεια, τι τύχη αλήθεια, να παρακολουθούμε το Δράμα από την θαλπωρή του σπιτιού μας, έχουμε ένα καθήκον να διακρίνουμε το ουσιώδες αυτής της σύγκρουσης.

•Το είδος διακυβέρνησης που επαγγέλεται η Χαμάς και άλλα ομόλογα «κινήματα» στο όνομα της Παλαιστίνης το έχουμε δει με τον Isis Να σφάζουν τελετουργικά ανθρώπους, να τους καίνε ζωντανούς, να κατακρημνίζουν από βράχια ομοφυλόφιλους, να υποδουλώνουν γυναίκες ακόμα και σε παιδική ηλικία. Να εγκαθιδρύουν την πιο απόλυτη δικτατορία των «ιδεών» τους στο όνομα του Θεού και του «νόμου» της Σαρία. Διαφέρουν από αυτά; ίσως λίγο αλλά όχι πολύ όπως αποδείχτηκε. Το βλέπουμε και με τους Ταλιμπάν ,με κάποια αμυδρή εκλογίκευση, αλλά την ίδια ουσία.

•Απέναντι σε αυτά δεν υπάρχει συνδιαλλαγή. Ούτε συμβιβασμός . Ούτε διάλογος. Όταν διακηρύσσουν ανοιχτά πως θέλουν να σε καταστρέψουν. Οι θεωρίες περί πολιτισμικών διαφορών και ιδιαιτεροτήτων είναι αφελείς. Μετωπικά, απέναντι και ο καθείς και τα όπλα του. Ιδιαίτερα όταν όλοι αυτοί επιτίθενται όχι μόνο στο Ισραήλ αλλά όπου σε βρουν. Όποιος κι αν είσαι. Αρκεί να ανήκεις στους άπιστους. Η ιστορία του Μπατακλάν και όχι μόνο είναι νωπή. Το βαθύτερο διακύβευμα είναι αυτό. Δεν είναι ο βαθμός αυτονομίας της λωρίδας της Γάζας.

•Το δίκαιο του πολέμου όμως πρέπει να τηρηθεί. Με κάθε θυσία. Ο πειρασμός να γίνεις όμοιος ομοίω πάντα υπάρχει. Και πάντα αργά ή γρήγορα εκδικείται.

SHARE
RELATED POSTS
Ανοιχτή Επιστολή στον Κ. Γαβρά, του Μάνου Στεφανίδη
Ανθ’ημών οι …αριθμοί, του Γιάννη Πανούση
Εργ-άσημη, του Γιάννη Πανούση

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.