Ματίνα Ράπτη-Μιληλή

“Δεν είναι που κόβονται οι γέφυρες. Είναι που κανείς δεν θέλει πια να τις διαβεί… Πόσο να περιμένει κανείς στην αντίπερα όχθη; ΄Οσο αντέχει ή όσο θέλει να αντέξει; Στάθηκα ώρες, μέρες, χρόνια και ψάρευα. Στις πιο ρηχές σκέψεις ψάρεψα τα μεγαλύτερα ψέματα. Κάποια στιγμή έφυγα. Τόσο άντεξα.

Από έναν τοίχο. Υπέγραφε με ένα Ε.

Λέξεις που μιλάνε για μοναξιά και κάνουν πως δεν θέλουν να υπάρχουν. Δείχνουν ελεύθερες και ανεξάρτητες, αλλά το μόνο που θέλουν είναι δυό μάτια να τις αγκαλιάσουν και να τις καταλάβουν, να τις αντιγράψουν, να τις πάνε μιά βόλτα στον καθαρό αέρα να αναπνεύσουν ήλιο και χαρά. Κι είναι παράξενο πώς οι πιό σκοτεινές λέξεις αναζητούν το δυνατότερο φως της μέρας σαν υπνωτισμένες. Την ώρα που σκάει ο ήλιος από την άκρη του ορίζοντα, πίσω από την απέναντι άσχημη πολυκατοικία, πίσω από το πεύκο που μπλοκάρει την θέα, πάνω από το δάσος με τις κεραίες ή το μεγάλο βουνό.

Κι ας γεννιούνται στο σκοτάδι και την ησυχία της νύχτας. Κι ας ζουν ξανά και ξανά το δικό τους ατελείωτο ¨ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα¨.

Οι λέξεις της απελπισίας δεν έχουν παραιτηθεί όπως οι πιο πολλοί νομίζουν.

Γιατί όταν θα φτάσουν να παραιτηθούν δεν θα χρειάζεται πια να υπάρχουν.

Οχι, οι λέξεις της απελπισίας ζουν για να κάνουν τους άλλους να τις προσέξουν, να τις σώσουν, να τις ξαναγεννήσουν μέσα από την ανάγνωση.

Δεν είναι αναγκαίο να ταυτιστείς μαζί τους. Δεν είναι απαραίτητο να ζείς το δράμα τους. Φτάνει μόνο να σταθείς και να το αφουγκραστείς.

Είναι αυτό που λέει ο συγγραφέας ¨καθάρισμα της καμινάδας¨ . Καθάρισμα ψυχής. Οι λέξεις ζουν μέσα σε κάτι τέτοιες καμινάδες γεμάτες στάχτες που έχουν στεροποιηθεί και φράζουν το φως και τον αέρα.

Μετά, με ένα τρόπο μαγικό όλα γίνονται όπως πρώτα. Ακόμα κι αν δεν είναι ακριβώς όπως πρώτα. Ακόμα κι αν αυτό το ¨όπως πρώτα¨ δεν ήταν η ευτυχία, που λένε όλοι πως αναζητούν.

Την αναζητούν, λένε, μα κανείς δεν την ψάχνει στη πραγματικότητα. Γιατί αν την ψάχνεις σημαίνει πως δεν κατάλαβες τίποτα.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr