Editorial

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος; της Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

Κερνάμε σοκολατάκι. Ή μάλλον κρασί. Ή μάλλον σούμες. Ή μάλλον ό,τι αγαπάτε!

Η Πόρτα μας σήμερα συμπληρώνει ένα χρόνο που άνοιξε διάπλατα καταργώντας τον φόβο, την δυσπιστία, την αμφισβήτηση. Το ανθρωπάκι που συμβολίζεται από το λατινικό γράμμα-σήμα κατατεθέν του διαδικτύου (ιδέα καταπληκτική της Έλενας Παντελαίου, που την υλοποίησε και προσάρμοσε ο καλλιτέχνης μας Κωστής Μακρής), στέκεται μπρος σε μια φωτεινή Πόρτα. Σκέπτεται; Προβληματίζεται; Επεξεργάζεται; Αμφισβητεί; Χαίρεται; Θυμώνει; Χαζεύει; Κοροϊδεύει; Κανείς δεν ξέρει εκτός από τον ίδιο. Και αυτό εμάς δεν μας κάνει ανασφαλείς, γιατί θέλουμε να είστε ελεύθεροι και να μας κρίνετε, αν περάσετε το κατώφλι μας, και γλυκά και αυστηρά.

Ένας χρόνος Πόρτα και μετράμε 2.000 μόνιμους φίλους που θέλουν να μας διαβάζουν καθημερινά, 30 μόνιμους συνεργάτες, περισσότερα από 2.000 άρθρα γραμμένα για την Πόρτα, πολλές-πολλές προσκλήσεις που σας δωρίσαμε για μεγάλες θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες και κινηματογράφο.

Φιλοξενήσαμε και φιλοξενούμε, για την ακρίβεια μάς τιμούν με την διαφημιστική τους προτίμηση επιχειρήσεις, που λειτουργούν χρόνια πολλά, με ποιότητα και εντιμότητα.

Κοντραριστήκαμε, θυμώσαμε, θυμώσατε, αλλά κάθε αντίλογος στο πνεύμα της πολιτισμένης συμπεριφοράς έχει αξία. Και τα βρήκαμε μεταξύ μας.
Σήμερα θέλουμε μόνο την αγάπη σας και τις εγκάρδιες ευχές. Κλάψαμε, συγκινηθήκαμε, τρομάξαμε, απογοητευτήκαμε, αλλά δεν κατεβάσαμε το κεφάλι στα ζόρια. Και εσείς και εμείς. Το δικό μας δώρο, το δικό σας ουσιαστικά, το κέρασμά μας δηλαδή για τα πρώτα μας γενέθλια, θα το οργανώσουμε λίγο αργότερα. Όχι δεν μας πήραν τα μυαλά οι εκλογές, αλλά να… άμα θέλεις να κάνεις κάτι ιδιαίτερο πρέπει να ξέρεις να περιμένεις κιόλας.

Εμείς, όλοι οι Πορταΐτες και Πορταΐτισσες ( πόσα παράγωγα έχει η Πόρτα, ε;) χαιρόμαστε πολύ που βρεθήκαμε και τα λέμε με κάποιο τρόπο καθημερινά. Είτε σας χτυπάμε την Πόρτα για να σας υπενθυμίσουμε ότι υπάρχουμε, είτε μας κάνετε την τιμή επισκεπτόμενοι το σπιτικό μας. Που είναι και δικό σας. Εμείς εδώ ξέρουμε να μοιραζόμαστε ό,τι έχει ο καθένας μας. Σας ευχαριστούμε για την προτίμηση και την αγάπη σας αυτόν τον πρώτο χρόνο της Πόρτας μας, για τα κοινά ταξίδια που κάνουμε καθημερινά στο διαδικτυακό πέλαγος. Είμαστε ακόμα στο πέλαγος, δεν βγήκαμε στους ωκεανούς, αλλά υποστηρίζουμε με πάθος την ανοιχτωσιά. Κατά το «Ανοιχτή Πόρτα- Ανοιχτή Σκέψη». Γιατί στην τελική, η δύναμή μας και η δύναμή σας είναι το μυαλό μας. Πόσο και με ποιον τρόπο επιλέγουμε να το διευρύνουμε.

 

Από καρδιάς τα σέβη μας,

εκ μέρους των συνεργατών,

Τζίνα Δαβιλά

SHARE
RELATED POSTS
Ομορφιά, αυτό είναι το ζητούμενο, της Τζίνας Δαβιλά
Γιάννης Τσεκλένης: ο κορυφαίος Έλληνας δημιουργός σε μια ακουστική, ανέκδοτη συνέντευξη, της Τζίνας Δαβιλά
Όποιος κατουράει στη θάλασσα…, της Τζίνας Δαβιλά
8 Σχόλια
  • Κομπάρσος
    9 Μαΐου 2014 at 09:01

    Κοιμάμαι μ’ανοιχτή την Πόρτα
    μπαινοβγαίνουν λέξεις και εικόνες ανεμπόδιστα
    τί έχω να φοβηθώ απο τα όνειρα;

  • Αναστασία Φωκά
    8 Απριλίου 2014 at 18:43

    Ευχαριστούμε πολύ!

  • Αναστασία Φωκά
    8 Απριλίου 2014 at 17:57

    Ευχαριστούμε πολύ!

  • Χρήστος Μαγγούτας
    8 Απριλίου 2014 at 17:41

    “Το φεγγάρι κάνει βόλτα
    Στην αγάπης μας την iPorta”

    Τζίνα, στο Δυτικό ημισφαίριο υποσχέθηκα στους μουσαφίρηδες και γλυκό κουταλιού, κυδώνι, νεράντζι, βύσσινο, φτιαγμένο από τα χεράκια σου. (Εντάξει έχεις κάμποσο καιρό ακόμα μέχρι να βρεθεί η τηλεμεταφορά, αλλά σου το χρεώνω!).

    Είμαι νέος (στην Πόρτα εννοώ!) και χαίρομαι την ελευθερία, τη δημοκρατία, την πληθώρα απόψεων και ιδεών της, τα αντιφατικά μας άρθρα, τη ζωντάνια και πάνω από όλα, όχι απλά την ελευθερία έκφρασης, αλλά κυρίως την ελευθερία σκέψης.

    Κι έχω κολλήσει στην Πόρτα – ίσως φταίνε οι συνεργάτες, ίσως εσύ, ίσως και τα γλυκά του κουταλιού που θυμίζουν πατρίδα !!!!

  • Β.Π.
    8 Απριλίου 2014 at 12:21

    Αν είσαι ονειροπόλος, έλα μέσα.
    Αν είσαι ονειροπόλος, κάποιος που εύχεται για κάτι, ψεύτης,
    κάποιος που ελπίζει, που προσεύχεται, που μάγια αγοράζει…
    αν κάτι διεκδικείς, έλα κάτσε στην φωτιά μου κοντά,
    γιατί έχουμε μπόλικο λινάρι να υφάνουμε παραμύθια χρυσά.
    Έλα μέσα!
    Έλα μέσα!

    Silver Silverstein
    Μετάφραση δικιά μου

    Δικιά σου η ιδέα, δικιά σου η προσπάθεια. Να ‘σαι καλά, Τζίνα!
    Β.Π.

  • Χάρος Χάρου
    8 Απριλίου 2014 at 12:15

    Σας ευχαριστούμε πολύ εδώ στον Άλλο Κόσμο που μας αφήνετε κι εμάς μία ανοιχτή Πόρτα.
    Καλή συνέχεια σε όλους και όλες

  • Αλεξάνδρα Καρακοπούλου-Τσίσσερ
    8 Απριλίου 2014 at 10:31

    Καλή μας συνέχεια και χρόνια μας πολλά !! Το μέλλον μας θα είναι ακόμη πιο «ανοιχτό» ( έχω ρωτήσει και τα άστρα εγώ…) χρόνια πολλά Πόρτα μας !!!!!

  • Γεροτάσος
    8 Απριλίου 2014 at 08:01

    Ἀνοικτή πόρτα γιά ἀνοικτά μυαλά. Νά εἴμαστε γεροί νά συνεχίσουμε.

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.