Πρόσωπα - Αφιερώματα

Άξιοι και ανάξιοι για το Άξιον Εστί, της Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

Τζίνα Δαβιλά

PANE_DI_CAPO_Plaino.jpg

         Pane di capo σε Ανάληψη, στάδιο Διαγόρας και Ασγούρου 

και Pane di capo delivery: 224100-3600. Πάντα κοντά σου!  

 

 Να το πάρουμε από την αρχή: αναρωτιέμαι πόσοι γνωρίζουν το έργο του Μίκη Θεοδωράκη «Άξιον Εστί». Εννοώ πόσοι έχουν ακούσει το λαϊκό ορατόριο, πόσοι γνωρίζουν την ιστορία του (λ.χ. πόσοι γνωρίζουν ότι γεννήθηκε το 1964 από την ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, με πρώτο αφηγητή τον Μάνο Κατράκη;).

Επίσης, αναρωτιέμαι πόσοι, εκτός από το «Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ», το «Ανοίγω το στόμα μου», «Της αγάπης αίματα» ή το «Ένα το Χελιδόνι», έχουν ακούσει συνολικά το έργο.

Τέλος, αναρωτιέμαι γιατί οι συμπολίτες μου δείχνουν τέτοια αυστηρότητα με αφορμή την επικείμενη ερμηνεία από τον Σάκη Ρουβά του «Άξιον Εστί». Επειδή ο Ρουβάς είναι πολύ λίγος στα μάτια τους να ερμηνεύσει Θεοδωράκη ή επειδή είναι τόσο ευσεβείς απέναντι στο μεγαλειώδες έργο του συνθέτη και θεωρούν ως ιεροσυλία να το ερμηνεύσει ένας σύγχρονος, πόπ τραγουδιστής;

Θέλω να θυμίσω σε όλους τους επικριτές του Ρουβά πως και ο Μπιθικώτσης όταν ερμήνευσε το «Ένα το Χελιδόνι» δεν ήταν ο απόλυτα σεβάσμιος τραγουδιστής. Τότε όλοι τους πήγαιναν βήμα-βήμα. Και είχαν την απίθανη ανοιχτωσιά της σκέψης να ακούν και μετά να κρίνουν. Σήμερα, αντί να επενδύουμε στον χρόνο κρατώντας πισινή, βγάζουμε δηλητήριο προτού δούμε. Αυτό από μόνο του είναι αποδυναμωμένο επιχείρημα.

Και πηγαίνω στο δια ταύτα: ο Σάκης Ρουβάς διαθέτει καλλιτεχνική ευφυΐα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι διαθέτει την ικανότητα να ενδυθεί το έργο που θέλει να ερμηνεύσει. Το όποιο έργο. Από θεατρικό μέχρι ποιητικό. Αυτό σε συνδυασμό με την αστείρευτη εργατικότητά του, του δίνει το προβάδισμα να φέρει σε πέρας με αξιοπρέπεια οτιδήποτε του ζητηθεί. Και επιπλέον: τολμά να αναμετρηθεί με το ανάστημά του. Να δοκιμάσει τον εαυτό του. Να εκτεθεί. Και στην τελική, να κριθεί. Ο Ρουβάς είναι αυθεντικός, γνήσιος καλλιτέχνης, πραγματικά ένας άριστος υπηρέτης και εκφραστής της Τέχνης γιατί είναι πολυεπίπεδος, τολμηρός, εργατικός και λαμπερός. Όπως και να τον δούμε είναι το πιο λαμπρό αστέρι. Μπορεί να δώσει λάμψη και να πάρει από παντού. Προσωπικά και επαγγελματικά. Αυτό από μόνο του είναι ενοχλητικό στον κόσμο των δογματικών και μικρόψυχων.

Τέλος, ο Ρουβάς ξέρει να σέβεται. Δεν είναι επηρμένος, αλλά απαιτητικός από τον εαυτό του. Μέχρι την ώρα που θα ερμηνεύσει στο κοινό τον Θεοδωράκη, θα έχει εξαντλήσει τον ίδιο για να αποδώσει το καλύτερο. Και αν αποτύχει, ο ίδιος πρώτος θα κατακρίνει τον εαυτό του. Σπάνιο αυτό, όπως σπάνιος είναι και ο ίδιος.

Σε ακούω ήδη… με λες ρουβίτσα. Δεν υπήρξα ποτέ. Απλώς τη βλακεία που θέλει τον άνθρωπο να μένει αμετακίνητος στις θέσεις του, την εξοστράκισα νωρίς. Ίσως γιατί η πραγματική ζωή είναι στην αλλαγή. Στο απρόβλεπτο. Στην αναμονή. Και στην ευχάριστη έκπληξη. Πιστεύω στις ικανότητες του Ρουβά. Και αν ακόμα κριθεί κατώτερος των περιστάσεων, θα του αναγνωρίσω την μαγκιά του να προσπαθήσει. Όχι… μην ακούω ανοησίες του τύπου «αυτός δεν έχει δικαίωμα να ερμηνεύσει Μίκη Θεοδωράκη, γιατί δεν τον γνωρίζει». Ασφαλώς και έχει! Γιατί η Τέχνη είναι για όλους. Δεν έχει κόκκινες γραμμές, ούτε ζύγια και μεζούρες. Η Τέχνη είναι επι-κοινωνία και συν-κίνηση.

Αν με εννοείς τι εννοώ.

Υ.Γ.1: Σάκη… αγαπητέ μου κύριε Ρουβά, μη μασάς. Από τα φίδια, γλιτώνεις ακίνητος.

Υ.Γ. 2: Αλήθεια, όλοι όσοι θεωρείτε ότι ο Ρουβάς δεν ξέρει τι σημαίνει Μίκης, γνωρίζετε το τραγούδι που ακολουθεί; Δεν περιμένω απάντηση… απαντήστε οι ίδιοι στον εαυτό σας.

 

SHARE
RELATED POSTS
Τα σημεία-σταθμοί της επίσκεψης του Βαρθολομαίου, του Αντώνη Η.Διαματάρη
Φώτης Χατζηδιάκος: “Θέσαμε τις βάσεις για την επόμενη δεκαετία. Συνεχίζω με ήσυχη τη συνείδησή μου ότι έδωσα την ψυχή μου”
Μίκης._ , του Γιώργου Σαράφογλου – by George Sarafoglou
4 Σχόλια
  • Αλεξάνδρα Καρακοπούλου-Τσίσσερ
    25 Απριλίου 2015 at 14:08

    Τζίνα μου, θα συμφωνήσω μαζί σου, σε όλα τα σημεία και αυτό, όχι γιατί είμαι «ρουβίτσα» και θεωρώ τον Σάκη μας, το καλύτερο και ομορφότερο «ποπ» προιόν της Ελλάδας μας… αλλά γιατί είναι ένας αυθεντικός καλλιτέχνης, που τολμά και έχει καταλάβει, από ότι φαίνεται από τις πράξεις του, τι συπεριλαμβάνει η έννοια «καλλιτέχνης». Η Τέχνη δεν έχει όρια και καλά θα κάνουμε να το χωνέψουμε όλοι μας… καθένας από εμάς είναι ελεύθερος να κρίνει, κάτι απόλυτα υγιές, το ζητούμενο της Τέχνης… Όμως για άλλη μια φορά η μικρή πατρίδα αποδεικνύει δυστυχώς την έλλειψη παιδείας, κοινωνικής και πολιτιστικής μόρφωσης, ενός λαού που έχει μείνει «ξύλο απελέκητο» τα τελευταία χρόνια… ντρέπομαι για λογαριασμό μας! Αντί να κοιτάξουμε να φέρουμε τους νέους ανθρώπους κοντά στις παραδόσεις μας και να βρούμε έναν καινούργιο τρόπο προσέγγισης, αυτόν που ταιριάζει στην εποχή που ζούμε, προτιμούμε να ζούμε (ακόμη) στο παρελθόν, χωρίς να ξέρουμε καν για τι πράγμα μιλάμε… ωραία πρότυπα! Μπράβο! Να μην μας κάνει εντύπωση γιατί όλοι αυτοί οι ωραίοι Έλληνες αγανακτούν και φεύγουν. Ευτυχώς που μερικοί από αυτούς (όπως ο Σάκης) μένουν και το παλεύουν, όπως ξέρουν και μπορουν…

  • Κομπάρσος
    25 Απριλίου 2015 at 09:26

    Η άποψή μου στο θέμα “Άξιον Εστι-Μίκης-Ρουβάς” είναι οτι άν π.χ. το έργο επανεκδιδόταν σήμερα με ερμηνευτή τον Σάκη Ρουβά, προσωπικά δέν θα αγόραζα το δίσκο για τη δισκοθήκη μου.
    Και αυτό διότι δέν θεωρώ οτι έχει τη στόφα του ερμηνευτή και μάλιστα σε ένα απαιτητικό έργο όπως το “αξιον εστι”.
    Το εγχείρημα της παρουσίασης του έργου σε συναυλία με τον τραγουδιστή είναι καλοδεχούμενο και βεβαίως θα κριθεί.
    Το ζητούμενο είναι να προσεγγιστεί το έργο με τον απαιτούμενο σεβασμό.

  • Τζίνα Δαβιλά
    25 Απριλίου 2015 at 03:32

    @Σύσση Καπλάνη: καλώς την μου!

    Δεν υποτιμώ τους Έλληνες. Δεν αντέχω την γκρίνια και την αυστηρότητα.

    Να σου θυμίσω κάτι που αφορά στο πώς κάποιος μπορεί – ηθελημένα ή άθελά του – να προσβάλλει πραγματικά το έργο ενός δημιουργού: Σε κείνο το ποίημα του Σεφέρη , την “Άρνηση”, ο Γιώργος Σεφέρης κοπανιόταν για να διατηρήσει ο Μίκης Θεοδωράκης την άνω τελεία πριν το “λάθος”…

    “Με τι καρδιά, με τι πνοή,
    τι πόθους και τι πάθος
    πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
    κι αλλάξαμε ζωή.”

    Ο Μίκης την αγνόησε και τον αγνόησε, αλλάζοντας το νόημα του ποιήματος ερμηνευτικά τουλάχιστον. Αυτό πώς χαρακτηρίζεται;

    Σ’ευχαριστώ για τον σχολιασμό!

  • Σύσση Καπλάνη
    24 Απριλίου 2015 at 13:21

    Γειά σου Τζίνα
    Γιατί υποτιμάς τους Έλληνες; Για να προάγεις το Σάκη Ρουβά; Είναι ευγενέστατος, ίσως, επαγγελματίας σίγουρα, αλλά είναι από αλλού. Από άλλο είδος τραγουδιού. Εκεί διαπρέπει και καλά κάνει. Ξέρεις τι μας λες ώρα; Στο λίγο πιό τραβηγμένο του, ο Eminem να τραγουδήσει το Άσμα ασμάτων κι όλοι να πάμε πάσο. Δεν είναι εύκολο. Ξέρεις τι νομίζω; Ο μπαλαντέρ, ο τζόκερ αν θέλεις, η εύκολη λύση, θυμήσου τη φάτσα του, βγάζει θυμό ή γέλιο, δεν προτείνει. Σεβόμαστε όλοι τον υπερήλικα Μίκη και σχεδόν δε μιλάμε. Προφανώς, επί του προκειμένου και η Ιουλίτα Ηλιοπούλου είναι σύμφωνη δεν είναι; Αυτή πόσο διαφυλλάσσει το έργο του συντρόφου της;
    Ο Μπιθικώτσης δεν καταλάβαινε, τότε, τι τραγουδούσε και με δάκρυα το ομολόγησε αργότερα, όμως φθαρμένος από shake it δεν ήταν. Ήταν μια πάναγνη επιλογή. Δεν ξέρω αν κάνουμε καλό, αν τα ισοπεδώνουμε όλα. Ακόμη και οι νεολαίοι που θα ακούσουν το Ρουβά τους να τραγουδά ‘Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν’ ένα ‘πολιτισμικό σοκ’ θα το πάθουν. Πόσοι θα πάνε μετά στο λεξικό να καταλάβουν τι άκουσαν; Εν ολίγοις ποιό το κέρδος; Ντόρος; οκ. Το ‘Αξιον εστί’ δε τον χρειάζεται, ο Ρουβάς επίσης, οπότε προς τι αυτό το αήθες συνοικέσιο; Θα μαδήσω τη ‘μαργαρίτα’ και θα σου πω, εκτός κι αν έχεις εσύ κάποια άλλη άποψη.
    Να είσαι καλά!

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.