O Ανδρέας Ζαμπούκας είναι εκπαιδευτικός και αρθρογράφος

Έχουμε χρέος να κάνουμε υπομονή. Από την προηγούμενη Κυριακή, ξεκίνησε μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις της ελληνικής ιστορίας. Για πρώτη φορά, ο «θρύλος» της αριστεράς άρχισε τη δραματική του αφήγηση. Για πρώτη φορά, μετά από 66 χρόνια, οι προδομένες συνειδήσεις, που από το Βουκουρέστι, υπόσχονταν επαναφορά, έχουν και πάλι την κατάσταση στα χέρια τους.

Δεκαετίες ολόκληρες, η «πύρινη ιδέα» του σοσιαλισμού ανακάτευε τις δομές της κοινωνίας μας, δημιουργώντας καλούς και κακούς. Θύτες και θύματα. Από τη μία ο «μύθος» αναστάτωνε τους καταπιεσμένους της ιδέας και από την άλλη όπλιζε με ανήθικο θάρρος «προστάτη» τους «πατριώτες» της ελληνοχριστιανικής οπερέτας. Το όραμα της αριστεράς δημιουργούσε γαλαζόμαυρα και κοκκινοπράσινα «μυθικά τέρατα».

Ήρθε λοιπόν, η ώρα της απομυθοποίησης. Για μικρούς και μεγάλους. Οι φοιτητές, οι μαθητές και οι οικογένειες τους, θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν το αριστερό, κοινωνικό και δωρεάν πανεπιστήμιο. Οι εργαζόμενοι την εξασφάλιση της εργασιακής ελευθερίας και οι συνταξιούχοι το ύψος των συντάξεων. Οι πολίτες την ποιότητα της δημοκρατίας και οι επιχειρηματίες την αποκέντρωση και την δίκαιη φορολογία. Τέλος, ο πολιτισμός της καθημερινότητας θα παρουσιάσει τα πρώτα δείγματα σεβασμού στην κοινωνική συνύπαρξη.

Να λοιπόν, η ευκαιρία της ταύτισης της αριστεράς με τη μεγάλη κατάκτηση της κοινωνίας των πολιτών: Tη δικαιοσύνη! Γιατί οι μεγάλοι καημοί της κατακερματισμένης μας κοινωνίας, μόνο με αποτελεσματικότητα θα σβήσουν. Θα καταπολεμηθεί η διαφθορά; Θα δοθούν κανονικές άδειες στα κανάλια; Θα αποδοθεί δικαιοσύνη, αποκαλύπτοντας την κλεπτοκρατία; Θα σπάσει το δίκτυο των συνδικαλιστών που λυμαίνονται το δημόσιο; Θα λειτουργήσει ένα δίκτυο δωρεάν παιδείας; Θα στελεχωθούν τα διαλυμένα νοσοκομεία; Θα συνδεθεί η αγορά εργασίας με τις σπουδές;

Aυτά και πολλά άλλα στοιχήματα θα δικαιώσουν την μακροχρόνια λαχτάρα των Ελλήνων για αληθινή αριστερά. Όχι σαν και αυτή που έφερε το ΠΑΣΟΚ το ΄81 αλλά μια original, γνήσια, αληθινή αριστερά. Βγαλμένη μέσα από τα σκοτεινά ιδεολογικά καταφύγια της ΚΝΕ και του μαρξιστικού «Κεφαλαίου»! Γιατί, μέχρι τώρα, οι μαθητές με τις κόκκινες σημαίες και τα στιχάκια στους δρόμους, οι φοιτητές με τα πολύχρωμα αμφιθέατρα, οι εργαζόμενοι με τα μεγάλα αιτήματα και οι καλλιτέχνες με τα ανατρεπτικά όνειρα, ζούσαν με τον μύθο που ποτέ δε θα τον δουν μπροστά τους να γίνεται πράξη.

Ιδού λοιπόν η Ρόδος Αλέξη, ιδού και το πήδημα. Μέσα σ΄ έναν κόσμο καπιταλισμού και αλλοτρίωσης, έχεις την ευκαιρία να δώσεις ελπίδα δικαίου στους Έλληνες. Και, όπως συμβαίνει πάντα, με κάθε αλλαγή κυβέρνησης, οι περισσότεροι αναμένουν με κρυμμένη χαρά, την περίοδο των εκπλήξεων.

Πρόσεχε όμως, γιατί είναι η τελευταία ευκαιρία. Γιατί μετά, δύο πράγματα μπορούν να συμβούν, αν δεν υπάρξει αντίβαρο κέντρου στη μέση: Ή να κάνεις τους Έλληνες να ξεχάσουν για πάντα τη λέξη αριστερά ή να διογκώσεις το ποσοστό των άλλων «ιδεολόγων» της απέναντι όχθης, των φασιστών. Είναι λεπτό το ζήτημα Αλέξη, γιατί η βαρβαρότητα της ελληνικής κοινωνίας θέλει παιδεία και νόμους για να χαθεί. Όχι συνθήματα και στεφάνια στην Καισαριανή…

Πηγή:www.capital.gr