Τζίνα Δαβιλά

Δροσιστική  καρπουζάδα,λεμονάδα, ροδακινάδα 

από τα παραδοσιακά προϊόντα Gia…giamas

Το υγιεινότερο ρόφημα για όλες τις ώρες!

100% φυσικό προϊόν από σύνθλιψη φρέσκων, πραγματικών φρούτων χωρίς χημικά πρόσθετα.

Κάθε συσκευασία δημιουργεί 25 ασύγκριτες καρπουζάδες των 580ml.

Η καρπουζάδα διαθέσιμη στην αγορά μετά την πρώτη συγκομιδή για το 2016.

«Η αγάπη αδυνατίζει στη σιωπή
και χάνεται στη θλίψη»*.

Μ’άφησες;

Σ’άφησα;

Αφεθήκαμε; Πολιτικά, κοινωνικά, προσωπικά;

Το ζητούμενο ήταν να βρεθούμε, να μοιραστούμε, να νοιώσουμε μαζί. Και νοιώσαμε… Τα πάντα! Εγώ απογοήτευση, λύπη, θυμό, απορία, κατανόηση, αγάπη, αδικία, κακία, φιλία, κούραση, οργή, θλίψη, ζεστασιά. Εσύ δεν ξέρω, δεν μου είπες.

«Ατέλειωτος ο πόνος στο αλώνι του κόσμου»*.

Τρομοκρατία, φόβος, χυδαία παρέμβαση στη ζωή του αγνώστου πολίτη στο όνομα του φανατισμού, της απαιδευσιάς, της αηδιαστικής αλαζονείας, μισαλλοδοξίας, δογματισμού.

«…Και τα παιδιά μαθαίνουν αριθμητική

καθώς μετρούν τα φέρετρα των φίλων τους…»*.

Άλυτο το προσφυγικό, ατελείωτοι οι πόλεμοι στον κόσμο, πάντα παρούσα η παιδική κακοποίηση, πάντα παρούσα η ψυχολογική κακοποίηση. Σε όλες τις ηλικίες. Γιατί ακόμα δεν μάθαμε ότι η ζωή είναι στο μαζί.

«…φυλάξου απ’ αυτούς με την

επιτηδευμένη ευγένεια και την προσποιητή

σεμνότητα»*.

Φυλάξου από τον άνθρωπο που δεν χαμογελά, που έχει βλέμμα νυφίτσας, που δεν σε κοιτά κατάματα για να σου αποκαλυφθεί.

Φυλάξου και από τον άνθρωπο που σε βλέπει ως στοίχημα. Σε τζογάρει σαν φύλλο στην πόκα.

Φυλάξου από αυτόν που του δίνεις και δεν είναι σε θέση να καταλάβει ό,τι του δίνεις. Ή δεν θέλει να καταλάβει. Ακόμα κι αν έχει αδυναμία να εκτιμήσει ό,τι του δίνεις.

Που του ανοίγεις πορτοπαράθυρα και σου γυρνά την πλάτη.

Σου κάνει αφαίμαξη. Ηθελημένα ή αθέλητα. Από φόβο, από αδιαφορία, από άρνηση, από κακή χρονική συγκυρία.

Σου αφαιρεί ενέργεια.

Δεν σου δίνει χαρά. Ή παύει να σου δίνει χαρά.

Και αυτόν τον αγαπώ. Αλλά πρέπει να αυτοπροστατευθώ.

Η ζωή είναι τόσο λεπτή που δεν μπορούμε ούτε να την καταδικάζουμε, ούτε να την δηλητηριάζουμε.

Τον μήνα που πέρασε τα είδαμε – ξανά – όλα. Συλλογικά και προσωπικά.

Τοποθετηθήκαμε δημόσια ως iPorta.gr απέναντι σε δυο ζητήματα που θέσαμε για τις σχέσεις και για την προστασία του Ελαφιού Πλατόνι, ανοίξαμε πανιά για τα διαμάντια της Δωδεκανήσου, αγαπήσαμε με πάθος όσους μας το ενέπνευσαν, αφήσαμε ανοιχτούς λογαριασμούς, απειληθήκαμε και καθυβριστήκαμε όταν διατυπώσαμε την γάγγραινα της διαπλοκής και του στημένου παιχνιδιού, αλλά δεν μας φοβίζουν οι απειλές γιατί μπρός στη ζωή και στο θάνατο εμείς επιλέγουμε τη ζωή, γιατί το άλλο, η διαπλεκόμενη γάγγραινα, είναι θάνατος αργός αλλά μη αναστρέψιμος. Τ΄ακούς;

Συγκρούστηκα με όσους δεν μου ‘πάνε’. Και δεν μετανοιώνω. Κάπου-κάπου μετανοιώνω για το δηλητήριο που αργώ να εκστομίσω. Αλλά αμέσως συνέρχομαι γιατί –ευτυχώς ακόμα- έχω αποθέματα αγάπης σε όσους έχουν το τσαγανό να με αντέχουν με την ένταση των συναισθημάτων μου. Γιατί η αγάπη, ο έρωτας, το πάθος είναι πιο έντονα μέσα μου από οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα.

 Λαμπρό Ιούλιο σε όλους! 

«Και έκλεισε ο Έλληνας τον εαυτούλη του
στα λαγούμια της καλοπέρασης.
Κι έχτισε τείχη για ασφάλεια
και για το βόλεμά του.
Μα μέσα κι έξω αχαλίνωτος
ο ξεπεσμός.

Η χυδαιότητα κι ο κυνισμός
γκρέμισαν την ευγένεια
την καλοσύνη και η συνέπεια μπήκε
στο θρόνο της γραφικότητας.

Ξηλωμένα παράσημα τα προσόντα
του λαού κι οι αξίες μετανάστευσαν.

Ανάξιοι ηγέτες και αρχιτρίκλινοι
παρέδωσαν τη χώρα στη λοιδορία
του κόσμου, την πέταξαν ως νήπιοι
στο δρόμο της επαιτείας και της ντροπής.

Ξυπνήστε, Έλληνες…

Ξυπνήστε , ήρωες,

Η εποχή μου σας χρειάζεται…»*

* Ποίηση της κας Δώρας Παρδάλη –Σωτρίλλη και αποσπάσματα από την ποιητική συλλογή «Πνοές» των εκδόσεων ΖΗΤΗ. Περισσότερα προσεχώς στο www.iporta.gr 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

  The article expresses the views of the author  

   iPorta.gr