Νίκος Βασιλειάδης
(Συντονιστής “Κέντρων Δια Βίου Μάθησης”
Υπεύθυνος Επικοινωνίας – Δημοσιότητας)

«Να εργάζεσαι σαν το χειρότερο εργάτη, να μελετάς, να αξιούν να είσαι ευπαρουσίαστος και να περνάς μισό μήνα με ένα δεκάρικο! Και εκείνο δανειστό! Θεέ, παντοδύναμε! Και έπειτα να μην είσαι μπολσεβίκος!»….

(Μαρία Πολυδούρη)

Η τραγωδία των Ελλήνων δεν αφορά μόνο τον πόνο ή την ατυχία της χώρας όπως θέλει συχνά ο καθημερινός λόγος να τη φορτώνει αλλά αφορά την ίδια την ανθρώπινη κατάσταση.

Μέσα από ένα κόσμο πολύμορφο και αλληλοσυγκρουόμενο προσδιορίζει την ύπαρξη μας στην πιο γυμνή της στιγμή.

Γιατί η αιτία της τραγωδίας μας είναι αυτός ο κόσμος της ανισορροπίας.

Όταν η αρμονία διαταράσσεται, όταν σαν λαός προκαλέσουμε την ύβρη, ο κόσμος μας πρέπει πάλι να επιστρέψει στην αρχική του κατάσταση.

Είτε μέσα από την οργή και την Νέμεσι των ισχυρών, είτε εναλλακτικά μέσα από τις πράξεις των ίδιων των ανθρώπων που προκάλεσαν την ύβρη.

Μέσα από τις δύο αυτές διαφορετικές αναγνώσεις, αυτό που ταυτίζεται με το ίδιο το τραγικό, είναι η ελευθερία στην επιλογή.

Ελπίζω να μην το έχουμε χάσει ακόμη.

Χωρίς ένα αξιακό σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει, αγώνας ούτε επιλογή.

Μπορεί λοιπόν να υπάρχει η τραγωδία.

Ίσως όμως… με άλλους όρους.

Μπορεί ο Έλληνας Οιδίποδας να μην είναι είναι ένας απλά άτυχος ήρωας, αλλά να είναι καταδικασμένος και ταυτόχρονα ελεύθερος!

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr