Υπάρχουν φίλοι μου που υποστηρίζουν (σχεδόν) όλα τα κόμματα.

Υπάρχουν και φίλοι που θα είναι υποψήφιοι στις επόμενες εκλογές (ευτυχώς δεν ξέρω κανέναν που θα το κάνει με την ΧΑ).

Υπάρχουν φίλοι μου που θα ψηφίσουν (σχεδόν) όλα τα κόμματα.

Σέβομαι και τιμώ την απόφαση των φίλων μου για συμμετοχή στα κοινά.

Τους εύχομαι να πετύχουν τους στόχους τους με την ελπίδα ότι το κάνουν προσβλέποντας περισσότερο στο καλό του τόπου και λιγότερο στη βόλεψή τους.

Ας μου επιτρέψουν όμως όλοι οι φίλοι μου να μην πάρω σαφή (κομματική) θέση στις ερχόμενες εκλογές και να απέχω από άμεση ή έμμεση προβολή της κάθε υποψηφιότητας, όσο καλοί φίλοι κι αν είμαστε με τον κάθε υποψήφιο.

Όχι τόσο από άγνοια ή απέχθεια στη διαφορετικότητα όσο από αδυναμία να πάρω θέση για το τι μπορώ και τι δεν μπορώ να προτείνω σε κάποιον άλλον με τον οποίον δεν έχω την ευκαιρία να αναλύσω διαλογικά και διεξοδικά το σκεπτικό μου.

Και το τελευταίο που θα ήθελα θα ήταν να καταφύγω σε ετικέτες ή συνθήματα.

Το τι θα ψηφίσω, είναι κάτι που θα το μάθουν πολλοί λίγοι και εφόσον δεν εκτίθεμαι πολιτικά, δεν ενδιαφέρει και περισσότερους.

Η ευχή μου για τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 είναι μία, αλλά έχει πέντε παρακλάδια:

Η ευχή (γενική, αόριστη και πλήρως αποδεκτή από –σχεδόν– όλους):

Κάθε ψήφος για το καλό της Ελλάδας.

Και τα παρακλάδια:

1. Προσδοκώ μια καλύτερη θέση της Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη.

2. Προσδοκώ μια πιο δίκαιη, μορφωμένη και ενημερωμένη κοινωνία για την Ελλάδα.

3. Προσδοκώ μια πιο ολοκληρωμένη δημοκρατία για την Ελλάδα, με λιγότερα προνόμια και περισσότερες ρητές ευθύνες για τους αιρετούς άρχοντες και με άμεσα ανακλητό το οποιοδήποτε αξίωμα κατέχουν σε περίπτωση επιορκίας (ακόμα κι αν η υπόσχεση δεν δόθηκε με όρκο).

4. Προσδοκώ μια κοινωνία, με αφετηρία μια ακόμα πιο Ενωμένη, Δίκαιη και Συμπονετική προς όλους τους πολίτες της Ευρώπη, που θα μπορεί να διαλέγεται με όλους τους Πολίτες της χρησιμοποιώντας επιχειρήματα λογικά κι όχι με αναπόδεικτες προφητείες, αστρολογικές προβλέψεις, χρηματοοικονομικές απειλές και μισαλλόδοξες προκαταλήψεις.
και (τελευταίο αλλά όχι έσχατο):

5. Προσδοκώ για τους Έλληνες την αποδοχή –κάποτε– της διαφορετικότητας μεταξύ των ανθρώπων όχι σαν αιτία και αφορμή για διαμάχη, αντιπαλότητα και πόλεμο αλλά σαν ένα πολύχρωμο πεδίο προκλήσεων για συλλογική –διανοητική και υλική– πρόοδο και ειρηνική συνύπαρξη.

Καλές κι αξιοκρατικές εκλογές να έχουμε και μια ακόμα καλύτερη χρονιά.

Κωστής Α. Μακρής