Γιάννης Σιδέρης

 

 

 

 

Θα μπορούσε να κατανοήσει κανείς τις ηχηρές ήττες της κυβέρνησης στα μέτωπα που εξεδηλώθη, κατά το ΄15, η πολυσχιδής «αντίσταση» κατά των

δανειστών, αποδεχόμενος την φράση του Μακιαβέλι: «Η υπόσχεση που δόθηκε ήταν μια αναγκαιότητα του παρελθόντος. Ο λόγος που δεν κρατήθηκε είναι

μια αναγκαιότητα του παρόντος».

 

Η αναγκαιότητα να μην οδηγηθεί η χώρα σε φρικιαστικές συνθήκες ώθησε τον πρωθυπουργό να μετατρέψει το «όχι» σε «ναι». Αλλά ο χρόνος και οι

εμπειρίες δεν αλλάζουν πάντα τους ανθρώπους, ειδικά τους οιηματίες που στα 40 τους έγιναν πρωθυπουργοί!

 

Έτσι εκ νέου χθες, με συνέντευξή του στη Realnews, ο κ. Τσίπρας επανέρχεται στις γνωστές παλιές ιαχές, παρότι γνωρίζει ότι η ευόδωσή τους δεν

εναπόκεινται στον ίδιο αλλά στη βούληση των δανειστών.

 

Η γλώσσα του κ. Τσίπρα, η γλώσσα της Αριστεράς, είναι πάντα πολεμική. Εκφράζει το οργισμένο δίκαιο που έρχεται ορμητικό να σαρώσει την αδικία του

κόσμου ετούτου. Ενίοτε όμως, όταν υπάρχει ήδη δεδικασμένο καθολικών υποχωρήσεων του παρελθόντος, τα «δεν θα υποταχτούμε» του μέλλοντος ηχούν

ως έπεα πτερόεντα.

 

«Δεν θα υποκύψουμε»

 

Ας επικεντρωθούμε σε κάποια σημεία της πρωθυπουργικής συνέντευξης:

 

Λέει δεν θα υποκύψουμε σε παράλογες απαιτήσεις. Μα το ίδιο παράλογες ήταν – για τα δικά του μέτρα – οι απαιτήσεις στις οποίες υπέκυψε το ΄15. Πολύ

περισσότερο που η κυβέρνηση έχει κάποιες προτάσεις για το ασφαλιστικό, που τις χαρακτηρίζει «εναλλακτικές», αλλά στερείται συνολικού plan Β. Άρα σε

κάθε περίπτωση θα υποκύψει στο μοιραίο της αναγκαιότητας.

 

Χαρακτηρίζει αστεία την συζήτηση περί συνεργασίας με το κόμμα του κ. Λεβέντη και θα προτιμούσε να μην μετέχει «στην συντήρηση μιας άνευ

αντικειμένου συζήτησης». Μόνο που η συζήτηση δεν ξεκίνησε εν κενώ, αλλά από ους δυο βασικούς του συνεργάτες. Τον κ. Φλαμπουράρη και τον κ.

Παππά. Άρα η έναρξη της συζήτησης δεν ενέχει στοιχεία αστειότητας.

 

Επαίρεται ότι για πρώτη φορά η Ελλάδα είναι πρώτη μεταξύ των 28 κρατών-μελών στην απορρόφηση των πόρων του ΕΣΠΑ 2007-2013. Ακριβώς! Και

οικειοποιείται την καλή απορροφητικότητα έργων που σταμάτησαν το 13 ενώ η κυβέρνησή του ανέλαβε δύο χρόνια μετά! (παρεμπιπτόντως και επί της

ουσίας: Αν εξαιρέσει κανείς κάποια έργα σε δρόμους, τα πολλά χρήματα του ΕΣΠΑ πήγαν σε μη παραγωγικούς τομείς: Σε μικρές επιχειρήσεις παροχής

υπηρεσιών οι οποίες μόλις τελείωναν τα χρήματα της χρηματοδότησης, έκλεισαν ελλείψει πόρων, σε επιδόματα, σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, σε

πρόσκαιρες θέσεις στον τουρισμό κλπ..).

 

Λεφτά υπάρχουν, projects όχι…

 

Υπόσχεται ότι το 2016 θα διοχετευθούν στην αγορά 8 δις ευρώ συνδυαστικά από διαρθρωτικά προγράμματα των ευρωπαϊκών αν αναπτυξιακών πακέτων

(EIB, EBRD).

 

Τα χρήματα όντως είναι υπό διάθεση αλλά οι κουτόφραγκοι έμαθαν το μάθημά τους. Για να διοχετευθούν θα πρέπει να υπάρχουν ανάλογα «projects». Αν

αυτά υπάρχουν καλό θα είναι να τα ανακοινώσουν οι αρμόδιοι υπουργοί, να πειστούμε και οι όποιοι δύσπιστοι, γιατί από τις πληροφορίες που έχουμε

συλλέξει, προγράμματα δεν υπάρχουν. Το μόνο που υπήρξε ήταν κάποια χρήματα για το μεταναστευτικό που πρόλαβε και κατοχύρωσε ο Νίκος

Χριστοδουλάκης κατά την βραχύβια θητεία του στην υπηρεσιακή κυβέρνηση.

 

Επίσης στις καλοκαιρινές διαπραγματεύσεις ο Γιούνκερ σχεδόν παρακαλούσε να του παρουσιάσουν 3-4 προγράμματα για να τα χρηματοδοτήσει, αλλά η

κυβέρνηση της αντίστασης δεν είχε κανένα έτοιμο! (σ.σ. κάθε διάψευση δεκτή – συνοδευόμενη όμως μετ΄ αποδείξεων παρουσίασης προγραμμάτων).

Απλώς δεν υπήρχαν γιατί δεν ταίριαζαν στην φιλοσοφία της «κυβέρνησης της ρήξης» του πρώτου εξαμήνου, στην κυβέρνηση του «δεν θα πάρουμε

λεφτά»…

 

Χαίρεται γιατί «με σκληρή διαπραγμάτευση» η συμφωνία για το πρωτογενές πλεόνασμα το ‘16 είναι μόνο 0,5% του ΑΕΠ. Αλλιώς το ’16 θα ήταν

καταστροφικό το 16 αφού κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είχε συμφωνήσει για 4,5. Αυτό βέβαια έχει και την αντίθετη ανάγνωση. Η κυβέρνηση βύθισε

περεταίρω την οικονομία που οι δανειστές με τον ωμό ρεαλισμό που τους διακρίνει συναίνεσαν αφού «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος»…

 

Υποστηρίζει ότι «δεν χρειάζονται μέτρα για να πιάσουμε τους στόχους του προγράμματος». Ίδωμεν, κρατώντας και την δήλωση Τσακαλώτου, στην

Καθημερινή, ότι οι θεσμοί ζητούν πρόσθετα μέτρα για την τριετία 2016-2018. Κάποιος από τους δυο δεν έχει δίκιο!

 

Διαβεβαιώνει ότι σταδιακά τα capital controls θα αρθούν το δεύτερο εξάμηνο. Είθε, αλλά θυμόμαστε και κάποια Τρίτη που θα ήροντο, που μετά έγινε

Παρασκευή και μας βρήκε το 16!

 

Τέλος κάνει μια ελαφρά κυβίστηση. Στην ερώτηση αν θα ψηφίσει μονομερώς τα ισοδύναμα για το ασφαλιστικό, απαντάει λέγοντας ότι «δανειστές και

θεσμοί κατανοούν ότι οι θέσεις της κυβέρνησης είναι απολύτως λογικές και δίκαιες, και δεν θεωρεί πως θα χρειαστεί να φτάσουμε σε αυτό το σημείο».

 

Αν όμως χρειαστεί;

 

liberal.gr

 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

 

The article expresses the views of the author

 

 iPorta.gr