ΕΥ ΖΗΝ

Γαύρος κολυμβητός σε σκορδοστούμπι, του Αλέξανδρου Μπέμπη

Spread the love

 

Αλέξανδρος Μπέμπης

 

 

 

 

 

09.jpg

 

 

 

Ναι, σωστά διαβάσατε.

Με το γνωστό μας από τον πατσά σκορδοστούμπι,μπορούμε να απογειώσουμε σε γεύση τον τηγανιτό γαύρο.

 

Παρά το γεγονός ότι το τηγάνισμα είναι ο χειρότερος τρόπος μαγειρέματος, (ψάρια και θαλασσινά για να μη χάνουν την θρεπτική τους αξία,πρέπει να τρώγονται ψητά είτε αχνιστά), εν τούτοις για τις μικροαπολαύσεις της ζωής,επιτρέπονται οι μικροατασθαλίες.

Άλλωστε όπως ειπώθηκε σε παλιά καλή ελληνική ταινία ”την ζωή δεν την ομορφαίνουν τα απαραίτητα, την ομορφαίνουν τα περιττά!”

 

ΥΛΙΚΑ για τέσσερις μερακλήδες που, αν και έχουν χορτάσει, συνεχίζουν να τρων για την απόλαυση και μόνο.

 

Δυο κιλά γαύρος καλά καθαρισμένος από τα εντόσθια.

Αλεύρι για τηγάνισμα

Μια κουταλιά της σούπας κοφτή αλάτι

Μια κουταλιά του καφέ κοφτή πιπέρι(όχι περισσότερο για να μη μας ”χαλάσει”τον ουρανίσκο

Δυο κούπες τσαγιού αραβοσιτέλαιο

Μια κούπα τσαγιού ελαιόλαδο

Δυο κούπες τσαγιού ξίδι

Δυο σκελίδες σκόρδο πολτοποιημένο.

Ψωμί

Μαρούλι

 

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

 

Αφού καθαρίσουμε καλά τα ψάρια από τα εντόσθια,τα απλώνουμε σε χαρτί κουζίνας για να φύγει η πολλή υγρασία.

Σε ρηχό πιάτο του φαγητού βάζουμε το αλεύρι, το αλάτι και το πιπέρι και τα ανακατεύουμε καλά μέχρι να ”χαθεί” το πιπέρι.

Σε κατσαρολάκι (όχι τηγάνι διότι ο γαύρος πρέπει να κολυμπάει) βάζουμε τα λάδια και την εστία στο δυνατό για να κάψει καλά.

Παίρνουμε μια χούφτα γαύρους, τους αλευρώνουμε και τινάζουμε το πολύ αλεύρι. Ρίχνουμε τα ψάρια στο κατσαρολάκι.

Σε βαθύ μπολ ετοιμάζουμε το σκορδοστούμπι. Απλό, ρίχνουμε το σκόρδο στο ξύδι και ανακατεύουμε.

Μόλις τηγανιστούν, τα βγάζουμε με την τρυπητή κουτάλα του τηγανίσματος (συρμάτινη για να στραγγίξει καλά το λάδι) και τα βαφτίζουμε στο σκορδοστούμπι για 10 περίπου δευτερόλεπτα (ανάλογα με το μέγεθος των ψαριών), μέχρι να ξεφλομώσουν.

Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με νέα χούφτα γαύρων.

Όλο το μυστικό της απόλαυσης είναι να μην αφήσουμε τα τηγανισμένα ψάρια να κρυώσουν και να τα φάμε όπως είναι, με το κεφάλι και τα κόκαλα, 
μαζί με μια βουκίτσα ψωμί και μια πιρουνιά ψιλοκομμένη μαρουλοσαλάτα.

Συνεπώς τηγανίζουμε και τρώμε ταυτόχρονα.

 

Καλή σας απόλαυση και στην υγειά μου με τσιπουράκι ή ρετσινούλα.

 

Υ.Γ. Δοκίμασα τη συνταγή με άλλα μικρόψαρα αλλά δεν…

 

SHARE
RELATED POSTS
Μιχάλης Παπαντωνόπουλος: «Ας ακολουθήσουμε και ένα «τρελό» εγχείρημα, είναι πολύτιμο να μην συντασσόμαστε με την απαισιόδοξη κανονικότητα», του Κων/νου Καραγιαννόπουλου
Λέσχη Γελοιογράφων: η αλήθεια για τη λογοκριμένη έκθεση στο Ευρωκοινοβούλιο
Φεβρουάριος 2021: αστρολογικές προβλέψεις, της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου
3 Σχόλια
  • Γεροτάσος
    15 Οκτωβρίου 2015 at 06:16

    Χμμμ…Μέ σκόρδο ἐγώ θά ἔπινα τσίπουρο κι ὄχι ρετσίνα. Καί μάλιστα τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο, ἀπό μοσχάτο σταφύλι. Τόσο ἄρωματικό πού ἐναλλακτικά χρησιμποιεῖται καί γιά γιά ἄφτερ σέιβ.

  • κομπάρσος
    14 Οκτωβρίου 2015 at 09:48

    Μπροστά σ΄αυτό το γαύρο, τύφλα νά ‘χουν τα ψητά κρέατα που τρώμε τις Κυριακές …

    Υ.Γ.
    Η περίφημη ατάκα “την ζωή δεν την ομορφαίνουν τα απαραίτητα, την ομορφαίνουν τα περιττά!” είναι απο την εξαιρετική κωμωδία “ένα βότσαλο στη λίμνη” με πρωταγωνιστή τον “άρχοντα” Βασίλη Λογοθετίδη και την Ίλυα Λιβυκού.

  • Χαρα α.
    14 Οκτωβρίου 2015 at 08:28

    Στην υγεία σου ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ! Παντα τετοια ομορφα …περιττά!

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.