* Η Ματίνα Ράπτη-Μιλήλη είναι αναγνώστρια της Πόρτας. 

Εγώ λοιπόν που λέτε, πάντα αντιπαθούσα τα τούρκικα σήριαλ…

Μου την έδινε βρε παιδί μου η γλώσσα. Αυτό το γλου γλου γλου με διαόλιζε!

Και κει κατά το απογευματάκι ,την ώρα του καφέ και του ραχατιού(άκου τώρα λέξεις!), εκεί ακριβώς η μανούλα μου με τις φιλενάδες της κοκκάλωναν για να τα παρακολουθήσουν μαγεμένες!

Ούτε τηλέφωνα δεν σήκωναν… Απαγορευτικό!

Την ίδια στιγμή που μου περιέγραφαν τις χάρες του Σουλεϊμάν την κορμοστασιά του Εζέλ και το δράμα της Μπιχτέρ, εμένα μου ξυπνούσαν μνήμες από σχολικές εορτές και εθνικές επετείους,τότε που η ίδια μανούλα με έντυνε περήφανη Ελληνοπούλα και με κόπο συγκρατούσε τα δάκρυα εθνικής υπερηφάνειας στο άκουσμα του πατριωτικού ποιήματος που εκτελούσα(κυριολεκτικά όμως) με ζήλο , τρεμάμενη φωνή ,χέρι καρφωμένο στο ταβάνι και βλέμμα ροφού προς το κοινό που φώναζε “Ζήτω η Ελλάδα “ κάθε που νόμιζε ανακουφισμένο ότι τελείωσα με την “εκτέλεση”.

Η ίδια μανούλα μάλιστα ,επίτιμο μέλος του Λυκείου Ελληνίδων, με έσερνε ντυμένη Εμπωνα Ρόδου και σπανιότερα (ευτυχώς) Μεταξάδες Θράκης (που σημειωτέον ,με φαγούριζαν φρικτά!!!) φορώντας βοϊδοτσάρουχα ,να χορεύω αρβανιτόβλαχες ,σβαρνιάρες και καγκέλια… ό, που βαρούσαν νταούλια και βιολιά ,πιασμένοι από τους ώμους των υιών και των θυγατέρων των φιλενάδων που έβλεπαν μαζί τα ίδια σήριαλ!

Μας δουλεύει το σύμπαν ψιλό γαζί λέμε!

Γιατί, πώς να το κάνουμε ; Έτσι μεγαλώσαμε..Με τον Αλή πασά ,ειδεχθή κοιλαρά πορνόγερο ,να πνίγει αθώες κόρες στην λίμνη και τον γενναίο τσολιά να χύνει την τελευταία ρανίδα του αίματός του για την σκλαβωμένη του πατρίδα.. Μια φορά δε, που πήγα στην Κωνσταντινούπολη και περίμενα ουρά για να βγάλω εισιτήριο να δω την Αγιά Σοφιά μου ‘ρχόταν ν’ αρπάξω μια χατζάρα και να τους κόψω φέτες…

Και ξαφνικά, εν μέσω παραβιάσεων του εναέριου χώρου μας ,μας προέκυψε μια κουμπαριά μεταξύ των δυο πρωθυπουργών που στου ενός το όνομα το “Καρά” θα πει ¨μαυρος” για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας! Κι αγαπηθήκαμε σφόδρα με τους γείτονες!

Νύχτες με τον εχθρό μας περάσαν στις οθόνες μανούλες και φιλενάδες αυτών…

Καναμε επανεκίνηση και πήραμε την ιστορία απο την αρχή…

“Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας όμορφος και πλούσιος Τούρκος…..”

Και για να μην σας τα πολυλογώ κι αφού άκρη δεν έβρισκα με τις επίμονες τηλεθεάτριες με κάτσανε ένα απόγευμα ,μου φτιάξανε καφεδάκι μερακλίδικο κι ένα σιροπιαστό μπακλαβά μπερεκέτι και με βάλανε με το ζόρι να ιδώ με τα ματάκια μου το ¨θαύμα¨της Τουρκικής προπαγάνδας… Δεν έφυγα στο πρώτο διαφημιστικό μπρέικ., μηδέ στο δεύτερο ..ούτε καν στο τρίτο !!! Είδα ολόκληρο το επεισόδιο ,η ντροπή του έθνους,εγώ …και δεν ντράπηκα ουδόλως! Ζήτησα μάλιστα δεύτερο κομμάτι μπακλαβά για να μπω στο κλίμα κι έκανα κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις τις οποίες και θα μοιραστώ μαζί σας .

Διαπίστωσα λοιπόν

1ον … πως οι Τούρκοι στους αιώνες που μεσολάβησαν εξελίχθησαν σε αναγνώστες του Ζαμπούνη και λάτρεις του savoir vivre! Μέτρησα 40 καλημέρες ,άλλες τόσες καληνύχτες ,καμιά 80αριά “παρακαλώ” κι ¨ευχαριστώ¨να βρίσκονται ..μη σας μετρήσω τα περάστε ,καθίστε και τα “ ταμάμ “..Ναι σε όλα !

2ον…Η εικόνα που ειχαμε καρφωμένη στο μυαλό μας σαν στερεότυπο Τούρκου ,αυτή με το στριφτό μύστακα, την κοιλάρα και το δασύτριχο στήθος θα ήταν ασφαλώς αστικός μύθος.Οι Τούρκοι ψήλωσαν, έκαναν χαλάουα ολούθε, πάνε γυμαναστήριο, κάποιοι ξάνθυναν ύποπτα και οι περισσότεροι εχουν πλάνα γκριζογάλανα μάτια και οδηγούν Πόρσε!

3ον… Ότι αντίστοιχα η πιο άσχημη σύγχρονη Τουρκάλα έχει εκλεγεί το λιγότερο “Μις Βόσπορος” και σε κάθε μαχαλά ελοχεύει ενα υπέρ σύγχρονο εμπορικό κέντρο που στην θέα του το Γκόλντεν χολ κατεβάζει ρολά!

4ον…Οτι η Τουρκία του σήμερα μοιάζει πολύ με την Ελλάδα του χρηματιστηρίου και της αρπαχτής ,last year ,που όλοι αγαπάμε να μισούμε και θυμόμαστε με έναν λυγμό κι ένα δάκρυ να τρεμοπαίζει στην άκρη του ματιού μας…. Και κάπου εδώ να προβλέψω σαν άλλη Κασσάνδρα πως μετά από τέτοια μεγαλεία η επερχόμενη κατάρρευση είναι απλά θέμα χρόνου….Απλά μαθηματικά!

Η μανούλα επέμενε βέβαια να μου τονίζει το σέβας και την ευγένεια τους! Τα σεμεδάκια που στόλιζαν τις ανθοστήλες στα σαλόνια που κυκλοφορουσαν όλοι με παντοφλάκια και τερλίκια!! Τα χειροφιλήματα σε παππούδες και γιαγιάδες στα οικογενειακά γεύματα που είναι ιερά και δεν λείπει κανείς! Τα μαγειρέματα και την εκτίμηση που είχαν όλοι στην νοικοκυρά , που αν δεν πει αυτή ‘Ταμαμ” δεν κουνιέται φύλλο στο σπίτι!Για το καλημέρα που λένε με χαμόγελο ενώ εμείς αν δεν πιούμε καφέ μουγκρίζουμε σαν τις αρκούδες και δεν μιλάμε σε άνθρωπο.

Μάταια προσπαθούσα να της εξηγήσω πως αυτό που έβλεπε δεν ήταν παρά μια καλοστημένη προπαγάνδα μιας χώρας που έχει την διπλωματία για τέχνη…Μια εικόνα επιλεγμένη με πολύ προσοχή .

Τίποτα η μανούλα…εκεί, κολλημένη με τα οικογενειακά γεύματα και τα σεμεδάκια!

Και τελικά κατέληξα σε μια και μόνη διαπίστωση…

Ότι τελικά εμείς οι Έλληνες είμαστε ολίγον χαϊβάνια και κάπως έτσι κλείνω το επεισόδιο : “ Μια Ελληνίδα στο χαρέμι”…… και σας εύχομαι να έχετε δρόμους ανοιχτούς και κοφτερά σπαθιά για παν ενδεχόμενο…..Οι καιροί είναι πονηροί κι εμείς… είπαμε….ολίγον χαϊβάνια…. ο εχθρός δε, ολούθε…και μέσα κι έξω και αριστερά….πέφτει από τα σύννεφα. .Γενικά, δεν ξέρεις από που θα σου΄ρθει.!