Άρης Μαραγκόπουλος

Διαβάζω κάτι ανώφελες (και, εννοείται, πληρωμένες) «δημοσιογράφους» που στάζουν ηδονή εμπρός στο νεόδμητο και σχεδόν ετοιμοπαράδοτο Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος·

σκέφτομαι με κάποια (μικρή) ελπίδα ότι, όσο ακαλλιέργητη και να έχει μείνει αυτή η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, όσο κι αν θεωρεί δικό της πολιτισμό τα πολυδάπανα για όλους μας Μέγαρο και Ωνάσειο (δηλ. όσο κι αν θεωρεί χρυσό ό,τι λάμπει ως life-style του πολιτισμού), δεν μπορεί, αργά ή γρήγορα θα αντιληφθεί την ευτέλεια, το λίγο και, κυρίως, το άσχετο με τη σύγχρονη ελληνική ανάγκη που κρύβεται πίσω από όλη αυτή την ακριβοπληρωμένη προπαγάνδα του theme park του πολιτισμού·

μια προπαγάνδα που πλασάρει ως πολιτισμό στους ιθαγενείς καταναλωτές, άνευρα, ψεύτικα, βαρετά, αγορασμένα δεύτερο χέρι, μεταμοντέρνα, εισαγόμενα κατασκευάσματα σε εκτυφλωτικά περιτυλίγματα· μια προπαγάνδα που, με αυτόν τον τρόπο, εξασφαλίζει τη συναίνεση όχι μόνο ως προς το τι είναι πολιτιστικό προϊόν και τι δεν είναι, αλλά και ως προς οτιδήποτε αφορά την κουλτούρα.

Οπότε σ’ αυτές τις ωφέλιμες δημοσιογράφους του συστήματος μου έρχεται να φωνάξω: είναι ο ιμπεριαλισμός ηλίθιες, είναι ο πολιτισμικός ιμπεριαλισμός αυτό που προσκυνάτε και δοξάζετε και πληρώνετε!

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

The article expresses the views of the author  

 iPorta.gr