Κωστής Α. Μακρής

Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες που έχουν μάθει από τους δικούς τους τι είναι μια μπούφλα, αλλά το παιδί τους δεν έχει μάθει τι είναι μια πραγματική μπούφλα.

Την έκφραση «Θα φας μια μπούφλα και θα σου δώσει κι ο τοίχος άλλη μια» την είχα ακούσει πολλές φορές και από τη γιαγιά μου και από τη μαμά μου. Όπως την είχαν ακούσει και την είχαν νιώσει και εκείνες από τους γονείς τους. Ήξερα τι είναι η μπούφλα. Απο τη γιαγιά μου θυμάμαι να έχω φάει κυρίως πολύ νόστιμους κεφτέδες και λαχταριστούς σβίγγους (για όσες και όσους δεν ξέρουν τι είναι ο «σβίγγος», τις και τους πληροφορώ ότι είναι ένα είδος λουκουμά) και από τη μαμά μου θυμάμαι κάτι κεκάκια, κάτι ωραία σουτζουκάκια και πολλά άλλα φαγώσιμα. Κάτι που δεν θυμάμαι ναμου έχει δώσει κανένας τοίχος.

Θυμάμαι κι ότι από τη μαμά μου είχα φάει ελάχιστες φορές και από μια «μπούφλα» στον πισινό. Παρ’ όλο που η κανονική μπούφλα είναι χτύπημα στο πρόσωπο, δεν θυμάμαι να έχω φάει κανονική μπούφλα. Ο μπαμπάς μου μόνο μια φορά με είχε χαστουκίσει όταν είχα πετάξει ένα ξύλο στο κεφάλι ενός κοριτσιού, σε ώρα παιχνιδιού. Αλλά ήταν πολύ θυμωμένος.

Ελπίζω ότι μετά από πολλά χρόνια θα καταφέρουμε να εξαλείψουμε και την μπούφλα αλλά και όλες τις φράσεις απειλής.

08 Μαρτίου 2016

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr