Στο δημόσιο λόγο ακόμα και στη πιο έντονη κριτική ακόμα και όταν νιώθω έντονη αποστροφή δεν βρίζω.Όμως σε όλα υπάρχουν εξαιρέσεις.

Σε ένα παλιό κτίσμα που προβάλλει στην Αθηνών Λαυρίου, σε σημείο περίοπτο για τα διερχόμενα αυτοκίνητα, το ΖΩΟΝ έγραψε με μπλε μπογιά και πηχιαία γράμματα ΜΑΣΚΑ=ΧΟΥΝΤΑ.

Τι λες ρε ηλίθιε; Τι λες, ρε κόπανε; Τι λες ρε γελοίε;

Χούντα είσαι εσύ γιατί πρέπει να φυλάω τον ίσκιο μου από σένα και τους ομοίους σου.

Χούντα είσαι εσύ γιατί περιφρονείς τη ζωή μου, την υγεία μου και την ελευθερία μου

Χούντα είσαι εσύ γιατί απειλείς την εργασία μου

Χούντα είσαι εσύ γιατί αύριο δεν θα υπάρχει θέση σε νοσοκομείο εξαιτίας σου

Χούντα είσαι εσύ γιατί από σένα θα πεθάνουν άνθρωποι και βέβαια δεν σε νοιάζει.

Τι ξέρεις εσύ από χούντα ρε κ@λόπαιδο;

Όταν στη χούντα γράφαμε συνθήματα δεν είχες γεννηθεί. Και τότε τα γράφαμε με κίνδυνο, δεν ήταν πλάκα. Κάτι τύποι σαν και σένα που κάποιοι γονείς σε ταΐζουνε είναι αυτοί που στο πρώτο ζόρι βάζουν την ουρά κάτω από τα σκέλια.

Άντε στον αγύριστο, χαμένε.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr