Πάνος Μπιτσαξής

•Όπως είναι γνωστό στο προσωπικό μου κύκλο είμαι αγνωστικιστής. Πιο αγνωστικιστής σκοτώνει θα έλεγα αστειευόμενος. Ποτέ δεν έκανα σημαία τις απόψεις μου ούτε διεκδίκησα την ορθότητα τους. Η άγνοια είναι μια δυσχερής πνευματική στάση. Μαχόμενη διαρκώς με την φυσική ανάγκη της γνώσης. Ο αγνωστικιστής δεν παριστάνει ποτέ τον πνευματικά ανώτερο. Φιλοσοφικά αμφιβάλλει για τα πάντα, τις θεωρίες των πάντων και την ίδια τη προσωπική του άγνοια. Γι αυτό μου προκαλούν αλλεργία και αποστροφή κάποιοι αλαζόνες, περίεργοι, που μαζεύονται τη Μ.Παρασκευή για να φάνε μπριζόλες περιφρονώντας τους άλλους και κάποιους ακόμα χειρότερους που ψήνουν χοιρινά έξω από δομές μουσουλμάνων μεταναστών.

•Είναι επίσης γνωστό ότι ως συνήγορος έδωσα νομικές μάχες για το δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία. Το δικαίωμα στη λατρεία αλλά και αντίστροφα το δικαίωμα στην άγνοια. Χειρίστηκα τις πρώτες και σημαντικότερες υποθέσεις στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έδωσαν τις αποφάσεις που αποτελούν σήμερα στο χώρο του δικαίου τη Magna Carta της θρησκευτικής ελευθερίας. Τη Βίβλο της θρησκευτικής ελευθερίας. Γι’ αυτές τις υποθέσεις και τα όσα είχα υποστηρίξει στις προσφυγές και τα υπομνήματα γράφτηκαν τόμοι. Άρθρα, διδακτορικά και μελέτες σε όλο το κόσμο. Με καλούν ακόμα και τώρα να μιλήσω σε διεθνή forum γι αυτές και το αποφεύγω. Ο συνήγορος μιλάει στις αίθουσες των Δικαστηρίων απαντώ. Σπάνια εκτός αυτών σε ότι αφορά υποθέσεις που χειρίστηκε. Ο μόνος που δεν έγραψε ήμουν εγώ. Ο λόγος ήταν ότι ποτέ, παρά την πείρα μου, δεν μπόρεσα να βρω ένα λειτουργικό νομικό κλειδί ανάμεσα στο δικαίωμα στη θρησκεία και τη δεισιδαιμονία ανάμεσα στη πραγματική λατρεία και την επικίνδυνη πεποίθηση. Ίσως κάποτε το βρω. Οι νομικοί θα πουν. Διάβασε τις αποφάσεις στις υποθέσεις σου. Όχι δεν είναι τόσο απλό.Θα το είχα κάνει.

•Σήμερα εν μέσω πανδημίας δύο ιερωμένοι και σίγουρα και άλλοι που δεν τους πήραν χαμπάρι, κοινωνούσαν πιστούς και ανάμεσα τους και μωρά. Τους αναζητούν για να περάσουν αυτόφωρο. Είναι απολύτως σαφές ότι εγκληματούν και μάλιστα με ιδιαίτερα σοβαρές μορφές αξιόποινης συμπεριφοράς. Τους φαντάζομαι στο γραφείο μου απ όπου έχουν περάσει θρήσκοι πάσης πιθανής και απίθανης δοξασίας. Θα μου έλεγαν ότι με τη θεία μέθεξη δεν κολλάνε αρρώστιες το φροντίζει η θεία πρόνοια κλπ. Ό,τι κι αν έλεγα θα ήταν αδύνατο να τους αλλάξω γνώμη.Άσε που αν δεν είχα προετοιμασθεί θα με έπιαναν αδιάβαστο στα δογματικά. Γι’ αυτό κάθισα να το μελετήσω. Να βρω ένα νήμα επαφής με τις απόψεις τους.

•Σέβομαι την πεποίθηση της Θείας Ευχαριστίας. Τα ξαναδιάβασα. Σώμα και Αίμα Χριστού συμβολοποιούνται στον άρτο και τον οίνο. Μέθεξη με το Θεό, μερίδιο στη θυσία και την αθανασία. Μετάνοια, συγχώρεση, ψυχική ανακούφιση, ελπίδα. Ελπίζω να μη τα λέω λάθος. Σε εμένα όλα αυτά είναι ακατάληπτα και δεν μου λένε τίποτα. Ποιος όμως είμαι εγώ που θα το πω; Οφείλω να σεβαστώ τη πίστη και να κατανοήσω την ανάγκη και την αλλότρια πνευματικότητα. Ένα όμως αρνούμαι να καταλάβω. ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ.

•Πού το βρήκαν ότι όλα αυτά πρέπει να γίνουν με το ίδιο κουταλάκι;  Ο Ρουμάνος επίσκοπος διάβασα ότι είπε φέρτε κουτάλι από το σπίτι.  Πρόσθεσε βέβαια «εκβιάζοντας» όσοι είστε χαμηλής πίστης. Εν πασει περιπτώσει πρόκειται για τελετουργία που έγινε το 10ο αιώνα διάβασα. Έρχεται και κουτί. Άλλαξε μετά από 10 αιώνες ας αλλάξει μετά από άλλους 10. Τον 21ο αιώνα. Αυτη η τρομακτική προσήλωση στη τελετουργική ανευελιξία είναι που πέρα από τη ποινική διάσταση καθιστά το όλο θέμα, σε συνθήκες επιδημίας, να περνά από τη θρησκευτική ελευθερία στην δεισιδαιμονία. Γι’ αυτό και πρέπει να αποκρουστεί από τους ίδιους τους πιστούς.  Να διεκδικήσουν από την Εκκλησία τους τη Θεία Ευχαριστία την οποία έχουν ψυχική ανάγκη με άλλη ανάλογη τελετουργία ανάμεσα στις ήδη επί αιώνες υπάρξασες η και κάποιες νέες. Όταν έζησε ο Χριστός δεν υπήρχε internet. Δεν χρειάζεται να περάσουν 500 χρόνια για να πεισθούν κάποιοι ότι η γη δεν είναι επίπεδη και γυρίζει γύρω από τον ήλιο και κατά τα λοιπά ας διατηρήσουν με τον καθολικό σεβασμό τα δόγματα και τις αξίες τους.

 Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr