Γιώργος Αρκουλής

Κατεβαίνοντας χθες βράδυ από το αριστερό πεζοδρόμιο την Ερμού, αμέσως μετά την είσοδο της Πλατείας Αβησσυνίας και κάτι ξαχαρβαλωμένα κλειστά κτίρια και μαγαζιά, νάτος ο λαμπρός φωτισμός, η εντυπωσιακή ταμπέλα και η αβανταδόρικη φίρμα: «ΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΙΔΙΚΑ» (του τάδε). Ένα καινούργιο μαγαζί, φίσκα από άτομα κάθε ηλικίας, ενώ στο βρώμικο πεζοδρόμιο καμιά εικοσαριά υποψήφιοι πελάτες, να περίμεναν πότε θ’ αδειάσει τραπέζι. Έριξα τη ματιά μου, ψάχνοντας αν θα διαβάσω κάπου όνομα του επιχειρηματία, κι’ αυτό γιατί υποψιαζόμουν ότι ίσως ανήκε στον φίλο του πρώην πρωθυπουργού Κωστάκη Καραμανλή, κύριο Μπαϊρακτάρη, ο οποίος έχει απλωθεί για τα καλά στο Μοναστηράκι. Τζίφος. Πάντως, η ταβέρνα αυτή με τα …καραμανλίδικα, σέρβιρε ό,τι ανήκει σε τουρκοειδείς γεύσεις, που βέβαια έχουν από…τουρκοκρατίας ριζώσει στην Ελλάδα. Τζουτζούκια, παστουρμάδες, καμπάπια, γκιουζλεμέδες, τέτοια. Και στην άκρη ότι σερμπέτι και γλυκό μπορεί να αναζητήσει κάποιος μετά από ένα γερό δείπνο: σάμαλι, χανούμ μπουρέκ, μπακλαβάδες και κάτι άλλα που τα έβλεπα στα ταψιά αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι ρόλο θα έπαιζαν στην γεύση…

Προχωρώντας προς τους Ασωμάτους, ήρθαν στο νου μου στίχοι του μέγιστου Νίκου Γκάτσου, τους οποίους αξιοποίησε  ο Πειραιώτης συνθέτης Δήμος Μούτσης ( το τραγούδι 1922):

«(…) ανατολή / ανατολή / δική σου / είμαστε φυλή»!

Κατά τα άλλα, «ανήκομεν εις την Δύσην», που έλεγε ο αείμνηστος Καραμανλής ο Α΄.

* γκιουζέλ=όμορφη

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, 

Pane di capo: Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ), Λεωφόρος Κρεμαστής & «Πηγές Καλλιθέας»

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr