Το νέο έτος θα φέρει και νέα κυβέρνηση.Κυβέρνηση που πρέπει να κλείσει το κενό που υπάρχει μεταξύ “…του πλοίου που καίγεται μεσοπέλαγα, και του ναυαγωσωστικού που το προσέγγισε για να σώσει τους επιβάτες…”, όπως λέει εύστοχα ένας φίλος, έμπειρος πολιτικός αναλυτής. Η Ελλάδα μοιάζει με το Norman Atlantic που φλέγεται, και οι Έλληνες είναι οι επιβάτες που προσπαθούν να σωθούν χωρίς να πέσουν στην φορτουνιασμένη θάλασσα.
Το ναυγασωστικό Ευρώπη είναι αυτό που μας έχει προσεγγίσει ώστε να “πηδήξουμε ” πάνω του. Αν δεν βάλουμε σωσίβια, αν δεν ακούσουμε τις εντολές τους(σημ:αρκεί

φυσικά να μην είναι εντολές παράλογες ,που θα μας πνίξουν πριν την ώρα μας), ελλοχεύει ο κίνδυνος να πνιγούμε πέφτοντας στο “κενό” μεταξύ των δύο πλοίων. Και τα μποφόρ, το κρύο και ο βυθός, είναι εκεί και μας περιμένουν( το δείχνουν οι 1300 μονάδες των spreads στα ομόλογα μας σήμερα…)
Η όποια νέα κυβέρνηση, εάν με το καλό σχηματιστεί κυβέρνηση μετά τις 25 Ιανουαρίου, έχει να διαπραγματευτεί συγκεκριμένα πράγματα. Όπως, το ποιά μέτρα θα πάρει ώστε να αποδεσμευτούν τα λεφτά της τελευταίας δόσης που αναμένουμε συν αυτά απο την ΕΚΤ(επιστροφές απο κέρδη ομολόγων).Επίσης, είναι ξεκάθαρο και το ερώτημα που θα θέσουμε σε ΕΕ και ΔΝΤ : “τι θα κάνετε κύριοι με το χρέος μας; Θέλουμε μερική διαγραφή, μορατόριουμ κάποιων ετών ή επιμήκυνση” ( λέει ο ΣΥΡΙΖΑ , και δεν φαίνεται να έχει άδικο).

Eάν όμως οι εταίροι και δανειστές μας, δεν μας προσφέρουν κάτι εξ αυτών που ζητάμε και αναγκαστούμε να αποπληρώσουμε τον Μάρτιο ομόλογα 6 δις που λήγουνε, πού θα βρούμε τα λεφτά ώστε να τα πληρώσουμε; Θα προβούμε σε στάση πληρωμών και άρα θα συμβεί πιστωτικό γεγονός;

” Ε, και τι έγινε!”, λέει ο συμπαθής κος Τόλιος, οικονομολόγος του ΣΥΡΙΖΑ.Ε, λοιπόν δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα! Δεν θα είναι πιστωτικό γεγονός λόγω βελούδινης χρεοκοπίας, όπως με το PSI του 2011. Ο κίνδυνος να βρεθεί σήμερα σε κενό χρηματοδότησης η χώρα , είναι πλέον ο κίνδυνος να βρεθούν χωρίς λεφτά οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις, η αγορά, τα νοικοκυριά, η ζωή μας. Το ότι δεν θα μας αφήσει ο Ντράγκι σε ελεύθερη πτώση και θα ανοίξει τις κάνουλες για ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες, μοιάζει ως λογικό επιχείρημα.

Αλλά μοιάζει ταυτόχρονα και με ψυχολογικό μηχανισμό άμυνας που καλλιεργούμε ενδόμυχα (και ίσως έτσι πέσουμε στην παγίδα της αυταπάτης).Οφείλει ο Αλέξης Τσίπρας, αυτός και μόνο αυτός, να απαντήσει πώς θα διαχειριστεί το ” κενό θαλάσσης” ώστε να μην πνιγούν οι Έλληνες με τέτοια καταιγίδα στο πέλαγος των αγορών και των δανειστών. Ένας υποψήφιος καπετάνιος, πρέπει να ξέρει πάντα το σχέδιο διάσωσης σε περίπτωση ναυαγίου.

Καλή χρονιά, με υγεία και καλή φώτιση σε όσους κληθούν να μιλούν εξ ονόματος μας, για το μέλλον μας.

Ηλίας Καραβόλιας