Πάνε λοιπόν ίσως τέσσερις, ίσως πέντε μήνες που χρειάστηκε να επισκευαστεί μια διαρροή στο δίκτυο ύδρευσης/άρδευσης, λίγο παρακάτω από το σπίτι μας. Για λόγους που δεν γνωρίζω, αρκετά μέσα στον δρόμο απόμεινε ένας χοντρός σωλήνας (ένα “τούμπο”, που λέμε στη Ρόδο) να περισσεύει γύρω στα τριάντα πέντε εκατοστά πάνω από την επιφάνεια του δρόμου. Προφανώς επειδή ήταν ακαλαίσθητος καμουφλαρίστηκε μ’ ένα κλαδί πεύκου και μερικές κοτρόνες έτσι που να είναι αόρατος και να μην προσβάλλει αισθητικά το περιβάλλον. Το κομμάτι από κάποιο είδος κοκκινωπού δικτυωτού προσθέτει μια λεπτή και ευπρόσδεκτη χριστουγεννιάτικη νότα. Περνάω ταχτικά από κει και πάντα το θαυμάζω το τούμπο -αθάνατο ελληνικό πνεύμα!- κρατώντας και την σχετική απόσταση ασφαλείας. Εσείς όμως που δεν το γνωρίζετε, εάν ποτέ αποφασίσετε να με επισκεφτείτε έχετέ το υπ’ όψη παρακαλώ. Είναι καλά καμουφλαρισμένο όπως είπα και το ταξείδι σας μπορεί να σταματήσει απότομα εκεί ή και να συνεχιστεί προς τον δεξιά ευρισκόμενο γκρεμνό.

Χαμογελάστε παρακαλώ.