Βασιλικά πρωτόκολλα και άλλα ζαρζαβατικά στον ατμό

Λίγο πριν τον γάμο, μέσα σε μια λιμουζίνα, έξω από τον Άη Γιώργη, κάπου στην Αγγλετέρα…

«Ορίστε μας, ήρθαν τώρα κι από τις αποικίες να μας πάρουν τους πρίγκιπες… Ψυχραιμίιιιια Ελισάβετ…σε βλέπει κι ο κόσμος…Την τσάντα μου την πήρα; Την πήρα, εντάξει.

Κλείδωσα ;

Συναγερμό έβαλα; ΄Εβαλα…

Τον βασιλικό σύζυγο τον πήρα, για τον κλείδωσα μέσα και θα βαράει ο συναγερμός και δεν θα υπάρχει αστυνομικός να τονε βγάλει μέρα που είναι. Εντάξει,  τον πήρα κι αυτόν…Εντάξει, τρόπος του λέγειν δηλαδή…αλλά λέμε τώρα. Καλέ δίπλα μου κάθεται και δεν τον πρόσεξα τόση ώρα, κύριε ελέησον, το έχασα το μυαλό μου με τόσα που με βρήκαν!

Ναι μωρέ, μη με κοιτάς σα χαζός, για σένα λέω…Κοίτα τον πως χαίρεται! Καλέ εμένα χαιρετάς…από κει, τον κόσμο. Απαπα, τα ξέχασε και μια βδομάδα  μάλλιασε η γλώσσα μου να του τα λέω…Πρέπει να τον βγάζω πιό συχνά από το παλάτι.

Τί άλλο ξέχασα…είμαι σίγουρη πως κάτι ξέχασα. Χμμμμ.

Τον συμπέθερο τον ξαπόστειλα…Στην συμπεθέρα έβαλα καπέλο τελικά.

Την νύφη την βαφτίσαμε. Δούκισσα του Σά-σεξ…Ελπίζω να μην παρεξηγηθεί και έχουμε άλλα. Όλα νομίζω υπό έλεγχο. Μόνο να μην δω καμιά άλλη με κίτρινα γιατί θα τα πάρω…

Άντε πάμε κι ο Θεός βοηθός… κουράγιο Ελισαβετάκι. Θα περάσει κι αυτό. Αυτό με την συμπεθέρα να μην ήτανε…Δεν μπορώ…δεν μπορώ…Την ώρα που μου συστήθηκε ούτε να με προσκυνήσει σωστά δεν ήξερε. Αμ, το άλλο, που είχε ένα …κάτι…στο ένα της ρουθούνι…Νόμιζα πως της είχε κάτσει σουσαμάκι από το κουλούρι που φάγαμε με το τσάι…αλλά όχι. Έπρεπε να είναι  σκουλαρίκι !  Και δεν φτάνουν όλα όσα κατάπια, έπρεπε για να την τιμήσουμε, λέει, ποιος το λέει ήθελα να ήξερα, αφού εγώ μόνο λέω εδώ, να την κάνουμε να αισθανθεί σα στο σπίτι της! Και βγήκαμε όλοι στα παρτέρια του Μπάκινχαμ, αχάραγα, με τα κολάν, να κάνουμε, λέει, γιόγκα στα γρασίδια. Και να΄χει κι αυτή την υγρασία. Γιατί η συμπεθέρα είναι, λέει, και δασκάλα γιόγκα!

Ελπίζω τουλάχιστον αυτό το χαϊβάνι ο δισέγγονός μου να έχει δυνατό γονίδιο, αλλιώς μας βλέπω να τρέχουμε με τις πούδρες στην πρώτη γέννα.

Α! Και στον γάμο του Ουίλιαμ πάλι κίτρινα δε φόραγα;  Πωπω λαχτάρα. Ελπίζω να μην το θυμηθούν.

Καλέ κοίτα χαρά ο λαός! Μπράβο Χάρυ και δεν σου το΄χα!

Μωρέ τί να έχω ξεχάσει;;; Σπάω το κεφάλι μου.

Α! Ναι καλέ,  να παραδώσω το στέμμα στον Κάρολο έχω ξεχάσει. Αλλά δεν πειράζει, αφού δεν το θυμάται ο Κάρολος. Καλό χαϊβάνι κι αυτός! »

Αρκετό καιρό πριν, σε κάποια πτέρυγα του Μπάκινχαμ…

«Βρε συ Χάρυ, καταλαβαίνεις τί μου λες; Θα με τρελάνεις και μένα και τον πατέρα σου. Για την Καμίλα σκασίλα μου.  Μα την  είδες παιδί μου την κοπέλα, την είδες καλά;»

«Εσύ τί λες γιαγιά; Τόσο καιρό μένει στο παλάτι. Εσύ τώρα την είδες; Την είδα και μου αρέσει. Τέλος.»

«Τί τέλος παιδάκι μου, την μάνα της την είδες;»

«Την είδα μωρέ γιαγιά, ώχου. Εσύ την μάνα του παππού την είχες δει;»

«Χάρυ, δεν σου επιτρέπω. Η μάνα του παππού σου ήταν μιά πριγκίπισσα…Ολίγον αλαφροϊσκιωτη, αλλά κατά τα άλλα ήταν …ε, ήταν…πώς να στο πω τώρα αυτό…»

«Του γιατρού ήταν… και το άλλο γιαγιά, αυτό το «άλλο» που ετοιμαζόσουν να πεις, μην το πεις γιατί θα σφαχτούμε. Εγώ την αγαπάω και θα την πάρω. Τελεία και παύλα. Καιρός είναι να πάμε και μεις ένα βήμα μπροστά, να ξαραχνιάσουμε, που μας φάγαν τα πρωτόκολλα  πια εδώ μέσα! Να χαρεί και ο λαός. »

«Μωρέ, εμένα σκασίλα μου…έτσι κι αλλιώς είσαι ήδη 6^ος στην διαδοχή του θρόνου  και εγώ κατεβάζω ένα λίτρο μουρουνέλαιο Μόλερς στην καθισιά μου. Έχω να στείλω  πρωθυπουργούς στην σύνταξη..ουυυυ.  Μέχρι να τελειώσει η Κέιτ με τις γέννες, εσύ  θα έχεις αλλάξει κατηγορία και θα είσαι πάγκο και βλέπουμε.  Άσε που από το να σε μαζεύουμε από τις ακολασίες και τας καμπαρετζούδας, καλύτερα παντρεμένος να δεις και συ την γλύκα… Τον μεγάλο τον είδες…τρεις τρίχες του μείνανε στο κεφάλι από την μέρα που παντρεύτηκε…»

«Είπες κάτι γιαγιά; Δεν άκουσα.»

«Τίποτα αγόρι μου, να ζήσετε να ευτυχήσετε είπα, και όποτε ξαναπεράσεις, φέρε και το κορίτσι να σας δώσω εκεί έναν τίτλο κι ένα παλάτι να ξεκινήσετε την ζωή σας…να πάει και το παλιάμπελο»

****************************************************************************************************

Κάπου στον ουρανό…

«Τί κοιτάς γλυκιά μου με τόσο ενδιαφέρον εκεί κάτω;»

«Ντέιβιντ, αγάπη μου και να σου πω δεν θα το πιστέψεις!»

«Πάλι το σόι μου χαζεύεις; Μα δεν τους βαρέθηκες τόσα χρόνια;»

« Αυτή την φορά, πίστεψέ με, θα τρελαθείς κι εσύ… Αυτή την στιγμή η ανηψιά σου παντρεύει τον δεύτερο εγγονό της με μιά ….Αμερικάνα, 3 χρόνια μεγαλύτερή του,  ηθοποιό και… χωρισμένη!»

«Τί λες, Γουόλις, αγάπη μου, σε πείραξε το υψόμετρο;»

«Όχι καλέ μου, αυτή την στιγμή παντρεύονται και δεν σου είπα το καλύτερο, αυτή η όμορφη μαύρη κυρία που έχει σπαράξει στο κλάμα από το δεξί στασίδι, πίσω ακριβώς από την νύφη, είναι η μαμά της που είναι επίσης χωρισμένη και δασκάλα γιόγκα!»

«Και στο είπα τότε αγάπη μου, έλα να βρυκολακιάσουμε να μείνουμε για πάντα στο Μπάκινχαμ, να τους λαχταράμε, δεν ήθελες…δεν σου άρεσε η διακόσμηση. Ορίστε, τώρα θα χάσουμε όλη την πλάκα»

Έξω από τον Άη Γιώργη του Ουίνδσορ…

«Εδώ ακριβώς μου είπαν να περιμένω, εδώ θα περιμένω Καμίλα μου. Ε, ναι, η μαμά μου το είπε, ποιος να μου το’λεγε, ο μπαμπάς. Ο μπαμπάς τουαλέτα ξεκινάει να πάει και τον βρίσκουμε στα μαγειρεία.  Όχι, δεν θα έρθει ο πατέρας της να την πάει μέσα. Δεν κατάλαβα ακριβώς. Ή έπαθε την καρδιά του και πρέπει να χειρουργηθεί, ή έβαλε κάτι παπαράτσι να τον φωτογραφήσουν και ζήτησε λεφτά.  Πού να ξέρω; Εμείς ήμασταν Ελλάδα, δεν θυμάσαι; Και σου το είχα πει. Πάρε δυνατά αντιηλιακά…Ορίστε τώρα. Και με φαγουρίζει κιόλας. Δε μου λες, τσέκαρες το σακάκι μου; Για δες με τρόπο, μη λείπει κανά κουμπί. Εντάξει είμαι;

Είμαι σαν τον Αρμάνι;! Ε, καλά , μην υπερβάλεις τώρα… καλός είμαι.

Τί εννοείς, είμαι πορτοκαλής σαν τον Αρμάνι;!»

Μέσα στον Άη Γιώργη του Ουίνδσορ…

«Αδερφέ, λες να αργήσει;»

«Κοίτα τον που βιάζεται κιόλας. Βρε συ, είναι δυνατόν να σου κάνει χουνέρια σήμερα ειδικά! Ολόκληρη δούκισσα του Σάσεξ την έκανε η γιαγιά… Είχε και στο χωριό της τίτλο…»

«Ουίλιαμ πρόσεξε πως μιλάς για την μέλλουσα γυναίκα μου…Εγώ για την Κέιτ σου δεν έχω πει κουβέντα.»

«Ε, όχι και δεν έχεις πει, μας τα είπε η Πίπα»
« Α, μάλιστα, τώρα ψωνίσαμε από σβέρκο. Και να σκεφτείς πως την κάλεσα στον γάμο. Για την ακρίβεια, κάλεσα όλες τις πρώην,  για να δουν τί έχασαν και να φάνε τα καπέλα τους…»

«Όχι ρε συ Χάρυ, το παρατράβηξες…Η Μέγκαν θα έρθει τούρμπο.»¨

«Αμ, έννοια σου και αυτή μου είπε να τις καλέσω… Μεγάλη καρδιά η Μέγκαν…Μεγάλη καρδιά!»

«Ναι, καλά.Τις κάλεσε για να τις γλεντήσει που αυτή παντρεύτηκε τον πρίγκιπα ρε βούρλο, αλλά που να καταλάβεις τί σου λέω τώρα εγώ… Τα πρωτόκολλα τα θυμάσαι ρε συ ή θα σου κάνω τον υποβολέα πάλι;»
« Κάτι θυμάμαι πάνω κάτω, αλλά βόηθα και συ. Αν και σκέφτομαι να αυτοσχεδιάσω . Αυτό που δεν κάνει να κρατιέμαι με την νύφη χεράκι χεράκι , στο λέω από τώρα, μεγάλη βλακεία και δεν το κάνω. Και την βέρα θα την φοράω κι ας χτυπιέται η γιαγιά. »

«Αμάν βρε Χάρυ, μια φορά να κάνεις ότι σου πούνε και τί στον κόσμο… Κάνε ό,τι καταλαβαίνεις, μόνο απέφυγε την οπτική επαφή με την γιαγιά γιατί θα σε πιάσει με τη μία. Καπέλο ξεκαπέλο, έχει μάτια και στην  πλάτη…Πρόσεχε.»
« Ξέρω μωρέ. Για κάτσε, τώρα που σε κοιτάω γιατί εσένα η στολή σου έχει πιο πολλά λιλιά απ΄την δική μου; Αμάαααν, λες να έχω ξεχάσει τίποτε στην ντουλάπα; Και σαν να λείπουν κουμπιά από αυτές τις γλώσσες που μου κρέμονται…Τί παίζει ρε συ; Να πανικοβληθώ;»
«Όχι ρε αστειχείωτε. Εγώ είμαι ανώτερός σου.»¨

«Α, οκ.Είπα και γω…»

«Χάρυ, το άλλο που με το που παντρεύεσαι αρχίζεις να καραφλιάζεις στο έχω πει;»

Κάπου στο λεκανοπέδιο Αττικής την άλλη μέρα του γάμου…

« Λοιπόν, τρομπέτα έπρεπε να μάθουμε στο παιδί μας.»

«Γιατί τρομπέτα ρε γυναίκα; Πώς σου ΄ρθε αυτό;»

«Να, τώρα το είπανε στην Μενεγάκη, 103.000 ευρώ ή λίρες, δεν κατάλαβε,  κόστισαν οι τρομπέτες που θα παιανίζουν στον γάμο…»

«Άμάν πια μ΄αυτόν τον γάμο…Κανένας δεν παντρεύτηκε, μον΄η Μαριώ τον Γιάννη.»

«Ναι αυτά τα λες, τώρα, αλλά για φαντάσου να μας φέρει η κόρη μας έναν πρίγκιπα για γαμπρό; ‘Ασχημα θα μας έπεφτε; Εγώ με το καπελάκι μου να κλαίω στην εκκλησία, η Βικτώρια Μπέκαμ να μου λέει «Να σας ζήσουν τα παιδιά, αχ καλεέ κυρία Φωτούλα μην κλαίτε, θα σας τρέξει η μάσκαρα» και ο Ελτον Τζον να μας παίζει το fur Elise στο πιάνο…Και να τα τσάγια στο παλάτι με τις συμπεθέρες,  να οι παπαράτσι να μας κυνηγάνε. Θα γίνουμε βρε και πρωτοσέλιδα.

¨Οι γονείς της νύφης, Χαράλαμπος και Φωτούλα, ξεκουράζονται στο εξοχικό τους στα Νέα Παλάτια Ωρωπού. Εδώ ο περήφανος πατέρας της όμορφης Αγγελικούλας, Δούκισσας του Τσίντσεστερ, τσαπίζει τα οικογενειακά του αμπέλια και η μητέρα της ετοιμάζεται να καθαρίσει αμπελοφάσουλα στον σοφρά του λιακωτού… »

«Αποκλείεται»

«Γιατί αποκλείεται  παρακαλώ;»

«Γιατί ο πατέρας μου ψήφισε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα για την βασιλεία και θα τρίζουν τα κόκκαλά του»

«Μωρέ τί μας λες, και επειδή ο πατέρας σου δεν χώνευε τον Κωνσταντίνο θα χαλάσουμε εμείς  την τύχη του παιδιού … Για σε παρακαλώ.. Σε άκουσα τότε που δεν την άφησες να πάει πενταήμερη αλλά τώρα με τον γάμο δεν σηκώνω κουβέντα. ΚΟΥ-ΒΕ-ΝΤΑ . Αμάν πια, μας έχεις τρελάνει με τις παραξενιές σου. Αυτή την φορά θα γίνει αυτό που λέω Ε-ΓΩ. Θα τον πάρει, θα τον πάρει  και θα πεις κι ένα τραγούδι. Συνεννοηθήκαμε;»

Και κάπως έτσι περάσαμε από την εποχή με τα νυφικά ¨τούρτες¨, στην εποχή με τα νυφικά ¨κρέπες¨…  και βρέθηκε ένας νεαρός γαλαζοαίματος γαμπρός με κατακόκκινα μαλλιά και αρχές φαλάκρας, να τσαλακώνει, όσο τον παίρνει βέβαια κι αυτόν, τα παλιακά πρωτόκολλα του περασμένου αιώνα, ενός θεσμού  εντελώς ξεπερασμένου, και να συνοδεύει την  συμβία του στο τραπέζι του γάμου μέσα σε μια συλλεκτική Τζάγκουαρ του ΄68, οδηγώντας την ο ίδιος και μάλιστα από την θέση του συνοδηγού!

*Ε, κάποιος έπρεπε να προσέξει πως το αυτοκίνητο των νεονύμφων είχε το τιμόνι αριστερά,  σε μιά χώρα που όλοι οδηγούν ανάποδα!

Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr