Η πιο «διάσημη» τηλεοπτική στιγμή κάθε φορά που αλλάζει ο χρόνος, είναι η πρωτοχρονιάτικη συναυλία της φιλαρμονικής ορχήστρας της Βιέννης στην χρυσή αίθουσα του ξακουστουστικύ Musikverein ( Μουζίκφεραιν ). Η συγκεκριμένη αίθουσα θεωρείται παγκοσμίως η πιο όμορφη και ακουστικά άρτια στον κόσμο.

 

Το πανέμορφο κτίριο του Musikverein, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, χτίστηκε το 1870, αφού πρώτα είχε ιδρυθεί ο Σύλλογος των Φίλων της Μουσικής το 1812. Ιδρυτικό μέλος της υπήρξε ένας από τους πιό σημαντικούς Έλληνες, που στήριξε και ευεργέτησε με το πολλαπλό του έργο τον πολιτισμό της Βιέννης, ο Νικόλαος Δούμπας. Το αρχιτεκτονικό σχέδιο του κτιρίου το φιλοτέχνησε ο πολύ γνωστός σε εμάς Θεόφιλος Χάνσεν. Η αγάπη του για την αρχαία Ελλάδα κάνει έντονα αισθητή την παρουσία της τόσο στην εξωτερική πρόσοψη του Musikverein, όσο και στον εσωτερικό του διάκοσμο. Χρυσοί κίονες, μυθολογικές αναπαραστάσεις, το αστέρι της Βεργίνας, Καρυάτιδες και η χρυσή λύρα του Απόλλωνα, είναι μερικά από τα αρχαιοελληνικά στοιχεία που σε κάνουν να νιώθεις λιγάκι περήφανος ως Έλληνας, όταν τα παρατηρείς καθήμενος στην χρυσή αίθουσα απολαμβάνοντας μουσική.

 

Η συναυλία που δόθηκε ποτέ ήταν στις 31 Δεκεμβρίου 1939 επί Χίτλερ. Μετά το δεύτερο Κοντσέρτο, που έγινε την πρώτη Ιανουαρίου του 1941, καθιερώθηκε η ημερομηνία διεξαγωγής του. Από τότε έγινε η πιο διάσημη Συναυλία στον κόσμο. Χιλιάδες κόσμος * για να μην πω εκατομμύρια, ψάχνουν για εισιτήρια κάθε φορά, άλλοι τόσοι στήνονται μπροστά στις τηλεοράσεις τους ( μεταξύ αυτών και εγώ! ) και παρακολουθούν αυτή την μαγική μουσική στιγμή, που κάνει τον χρόνο να παγώνει…

 

Έργα της οικογένειας Στράους παίζονται κατά παράδοση ανάμεσα σε άλλα. Το Βαλς του «γαλάζιου Δούναβη» ( Γιόχαν Στράους, γιός ) έχει πάντα την τιμητική του… Αγαπημένη στιγμή είναι όταν όλοι οι θεατές της κατάμεστης χρυσής Αίθουσας κρατούν ρυθμό χτυπώντας παλαμάκια καθώς η φιλαρμονική ορχήστρα παίζει το «Εμβατήριο Ραντέτσκυ» ( Γιόχαν Στράους, πατέρας ), κομμάτι με το οποίο κλείνει κάθε φορά η Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία.

 

Τηλεοπτικά έχει ασφαλώς μεγάλο ενδιαφέρον μιας και από το 1959 μεταδίδεται σε 90 χώρες από το αυστριακό κρατικό κανάλι ORF. Το κρατικό μπαλέτο της Βιέννης, με χορογραφίες καταξιωμένων χορογράφων παγκοσμίως, καθώς και με κοστούμια από διεθνούς φήμης σχεδιαστές (φέτος διά χειρός Vivienne Westwood ) καταφέρνουν να κάνουν το ντεμπούτο των χορευτών ακόμη πιο εντυπωσιακό. Τα εξωτερικά και εσωτερικά γυρίσματα λαμβάνουν χώρα κάθε φορά και σε διαφορετικά μέρη. Φέτος το Palais Lichtenstein έδωσε το φόντο του στις χορογραφίες και η Βιέννη ήταν το επίκεντρο, μαζί με το υπέροχο θέρετρο Klosterneuburg. Τα λουλούδια στολίζουν την αίθουσα είναι ένα αληθινό έργο τέχνης.

 

Πόση ομορφιά μπορεί να συνδυάσει κανείς με τα κλασικά έργα αυτών των μεγάλων συνθετών, αναρωτιέμαι… και πόση συγκίνηση μπορεί να προκαλέσει όλο αυτό το μεγαλείο των μουσικών οργάνων, όλα καλά συντονισμένα μεταξύ τους κάτω από την διεύθυνση του εκάστοτε μαέστρου. Έχουν περάσει μεγάλα ονόματα μαέστρων από την σκηνή αυτή. Ανάμεσά τους ο Herbert von Karajan, ο Zubin Mehta, ο Claudio Abbado, ο Riccardo Muti. Ο φετινός «ιδιόρρυθμος», αλλά αρκετά γήινος μαέστρος Daniel Barenboim ( κάτοχος τριών υπηκοοτήτων ), έφερε το έργο του εις πέρας με μεγάλη επιτυχία, για δεύτερη φορά ! Καταχειροκροτήθηκε από τα πλήθη και έκανε την πρωτοχρονιάτικη συναυλία να μοιάζει πιο ανθρώπινη, χάνοντας λιγάκι από τον «επίσημο» χαρακτήρα της, αφού κατά την διάρκεια του «Εμβατηρίου Ραντέτσκυ» δεν παρέλειψε να χαιρετήσει προσωπικά έναν έναν τους μουσικούς του.

 

Μόλις τελείωσε όλο αυτό, ομολογώ πως θα μπορούσα να δω και άλλο τόσο… Σίγουρα νιώθω πολύ τυχερή που διαμένω στην όμορφη Βιέννη με τα πανέμορφά της κτίρια, την μουσική της παράδοση και την «Καφεκουλτούρα» της. Είναι πολλοί οι λόγοι που σε κάνουν να θέλεις να ζήσεις εδώ. Δεν ξεχνάω ασφαλώς ποτέ την ελληνική μου ταυτότητα και πάντα θα έχω το καλύτερο κομμάτι φυλαγμένο στην καρδιά μου για την μικρή που πατρίδα. Ο σημαντικότερος όμως λόγος είναι ένας και θα μου επιτρέψετε να το γράψω αγγλικά, αφού με εκφράζει ακριβώς.

 

Home is where the heart is. Έτσι απλά!

 

Herbert von Karagiannμδικ

 

 

στηκε το ﷽ κουστικστι