Αναγνώστες

Το δέντρο που έκλαιγε, της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Spread the love

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων (έναντι Σταδίου ΔΙΑΓΟΡΑΣ), «Πηγές Καλλιθέας»

Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου στο ύψος του ΙΚΑ & Λεωφόρος Κρεμαστής

Μαρία Σκαμπαρδώνη είναι Δημοσιογράφος και Αναγνώστρια της iΠόρτας

 

Ένα δέντρο πελώριο, τεράστιο,
με λύπη πιάνει τα κλαδιά του.
Είναι το μόνο που έμεινε,
από τον πύρινο θάνατο που έκαψε τα
πάντα στο πέρασμά του.

Ένα πελώριο δέντρο
τριγυρνούσε εδώ και εκεί.
Δυνατά ρωτούσε,
αλλά ποιος να του απαντήσει μπορεί;

<<Γιατί φωτιές μας βάζουνε,
γιατί το θάνατο μας δίνουν;
Εμείς τη ζωή τη φέρνουμε
και θέλουν να μας πνίγουν>>.

Αλλά οι άνθρωποι
μυαλό δε βάζουν.
Τα δάση καίνε, αφήνοντας
τα έρμαια τα δέντρα να σπαράζουν.

Το δέντρο που έκλαιγε,
μέσα στο δάσος έμεινε μόνο.
Κοντά στο θάνατο έφτασε,
πώς να ξεχάσει τέτοιο πόνο;

SHARE
RELATED POSTS
Αναγνώστες: κι ο λεπτοδείκτης τρέχει…, της Ελένης Λαδά
Κριτική βιβλίου: “Στους δρόμους του Καΐρου, περίπατος με τον Ναγκίμπ Μαχφούζ”, της Αγνής Αρετάκη
Βαθμοί Ηλιθιότητας, της Κατερίνας Ευαγγέλου – Κίσσα

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.