Ο Αλέξανδρος Μπέμπης είναι επιχειρηματίας.

Εγώ ένας απλός και αγνός φίλαθλος που συμπαθώ και υποστηρίζω τον μεγάλο σύλλογο που ονομάζεται ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, θέλω να απευθυνθώ στους απλούς και αγνούς φιλάθλους ενός ακόμη μεγάλου συλλόγου της πόλης μας του Π.Α.Ο.Κ. και να τους ρωτήσω.

Έχετε αντιληφθεί και αν ναι δέχεστε και αποδέχεστε να επιβάλλουν κάποιοι στην πόλη μας καθεστώς φεουδαρχίας;

Εξηγούμε για να μην παρεξηγούμε τι εννοώ και για να καταλάβουν και οι υπόλοιποι συμπολίτες μας σε όλη τη χώρα.

Δεν θα ανατρέξω στο παρελθόν να κουράσω με κοινοτυπίες περιγράφοντας το κλίμα που επικρατούσε στην υγιή αντιπαλότητα στα γήπεδα, στα καφενεία, στις γειτονιές, στα σχολεία. Αυτά πλέον είναι για τους ρομαντικούς.

Άλλωστε η αλλαγή των ποιοτικών χαρακτηριστικών του κλίματος δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο ούτε η γενικευμένη έξαρση της βίας.

Θα αναφερθώ στα τεκταινόμενα της τελευταίας δεκαετίας.

Από τότε που τις τύχες του μεγάλου συλλόγου σας ανάλαβε ένας ελληνικής καταγωγής επιχειρηματίας από την Ρωσία.

Δεν θα κρύψω ότι τότε είχα χαρεί.

Χάρηκα διότι βρέθηκε κάποιος που σε δύσκολες οικονομικά ώρες για τη χώρα μας άρχισε να επενδύει όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και σε πολλούς ακόμη τομείς ανασταίνοντας ετοιμοθάνατες επιχειρήσεις δίνοντας δουλειά σε εκατοντάδες συνανθρώπους μας.

Ως εκεί όμως.

Δεν μπορεί να γίνει ανεκτό το πνεύμα και η κουλτούρα της χώρας προέλευσής του.

Το γυαλί της υγιούς αντιπαλότητας ράγισε όταν είδα πρώτη φορά αναρτημένο στα ΕΠΙΣΗΜΑ του γηπέδου σας το κατάπτυστο σύνθημα

ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ.

Ένα σύνθημα ύβρις προς την υπόλοιπη πόλη. Ένα σύνθημα χυδαίου και αλαζονικού νεοπλουτισμού σε βάρος δεκάδων άλλων συλλόγων

που κατέκτησαν και θα συνεχίσουν να κατακτούν τίτλους, που είχαν έχουν και θα έχουν στις τάξεις τους πρωταθλητές και ολυμπιονίκες.

Το εν λόγω σύνθημα δεν θα είχε την παραμικρή αξία αν ακουγόταν στα καφενεία και αλλού δίκην καζούρας μεταξύ οπαδών.

Αναρτημένο όμως στην κερκίδα των επισήμων του γηπέδου σας παίρνει άλλη διάσταση τα δυσάρεστα και τραγικά αποτελέσματα της οποίας τα βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.

Πρώτο σοβαρό συμβάν η είσοδος του μεγαλομετόχου σας στον αγωνιστικό χώρο με το κουμπούρι στη ζώνη.

Μια εικόνα που διέσυρε τη χώρα μας σε όλη την υφήλιο.

Δεν με ενδιαφέρει αν θα καταδικαστεί ή αθωωθεί για αυτή την παράνομη πράξη.

Αυτό που με προβληματίζει και πρέπει να προβληματίζει όλους μας – και εσάς- είναι ότι η δίκη του έχει αναβληθεί, αν δεν έχω χάσει το μέτρημα, επτά(7) φορές, γεγονός που άρχισε να καθιερώνει κλίμα ατιμωρησίας και που λύνει τα χέρια, δίνοντας βεβαιότητα σε κάποιους ανεγκέφαλους στο όνομα του μεγάλου Π.Α.Ο.Κ. να διαπράττουν εγκλήματα γνωρίζοντας ότι δεν θα τιμωρηθούν ή ότι έστω θα πέσουν στα μαλακά.

Να επιχειρείται να εμπεδωθεί ότι ”η πόλη είναι δική μας, κάνουμε ό, τι γουστάρουμε και δεν τολμάει να μας αγγίξει κανείς”.

Ό, τι ακριβώς συμβαίνει δηλαδή σε φεουδαρχικά καθεστώτα. Να υπάρχουν αυτόκλητοι ή καθοδηγούμενοι πραιτωριανοί.

Αν λοιπόν εσείς οι απλοί και αγνοί φίλαθλοι του Π.Α.Ο.Κ. ανέχεστε και αποδέχεστε την θλιβερή αυτή εικόνα, τότε λυπάμαι πολύ για το κατάντημά σας να μικραίνετε τον μεγάλο σας σύλλογο.

Υ.Γ. Στη μνήμη των δύο στυγερά δολοφονημένων νεαρών φίλων του ΑΡΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ από ”οπαδούς” του Π.Α.Ο.Κ.

Του Βούλγαρου Τόσκο πριν λίγα χρόνια και του Άλκη πριν λίγες μέρες.