Ανοιχτή πόρτα Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Αθήνα-Σιβηρία-Γροιλανδία, μια τρέλα!, του Κωστή Α.Μακρή

Spread the love

Κωστής Μακρής

Ο Αύγουστος είναι τρέλα στην Αθήνα! Είναι ο καλύτερος μήνας για εξωτερικές εργασίες στην Αθήνα. Δεν σκοντάφτεις πάνω σε ξαπλώστρες, δεν τσιρίζουν παιδιά γύρω σου, δεν κινδυνεύεις από μπαλάκια, δεν χρειάζεσαι (πολύ) αντηλιακό, δεν μπαίνει άμμος στα παπούτσια σου, τα πεζοδρόμια που άλλες εποχές τα λιμπίζεσαι κι ας είναι 200 μέτρα μακριά από το μαγαζί που θέλεις να πας, σε παρακαλάνε να παρκάρεις δίπλα τους και εσύ δείχνεις φριχτή πλεονεξία και τους λες «θα βρώ έξω απ’ το κατάστημα» (και βρίσκεις!), στην τράπεζα παίρνεις τον αριθμό προτεραιότητας και τρέχεις αμέσως στο ένα λειτουργούν ταμείο γιατί είσαι ο επόμενος και η προηγούμενη τελειώνει κι απλώς έχει πιάσει κουβεντούλα με την teller (παρακαλώ, όχι ταμία, ε;), τακτοποιείς και κάνα δυο άλλες τραπεζικές δουλειές γιατί δεν χρειάζεται να περιμένεις και η κυρία που σε εξυπηρετεί σου λέει «ας ρωτήσουμε και τη συνάδελφο που είναι πιο ειδική» και η πιο ειδική “συνάδελφος” σε εξυπηρετεί άμεσα και σου λέει «ελάτε την Παρασκευή το πρωί και έχουμε τελειώσει» και με λίγα λόγια έχεις τελειώσει μέσα σ’ ένα τρίωρο δουλειές που τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο (αν δεν βρέχει, δεν έχει διαδήλωση και άλλα φυσικά φαινόμενα) θα χρειαζόσουνα τουλάχιστον τρεις μέρες.

Α, να μην το ξεχάσω… Έχει και καρπούζια! Α! Είναι εξαιρετικός μήνα ο Αύγουστος στην Αθήνα! Κι αν έχεις όρεξη, πας και ρίχνεις και μια βουτιά σε μια κοντινή παραλία όπου συζητάνε για την κλιματική αλλαγή και τη Σιβηρία και τους πάγους της Γροιλανδίας που λιώσανε, δε λιώσανε, θα σας γελάσω, αλλά έτσι είναι η φύση του ανθρώπινου είδους. Μέχρι να τον εκδικηθεί ολοκληρωτικά η φύση, είναι στη φύση του να ασχολείται με τα τρέχοντα και επείγοντα και να αδιαφορεί για τα σημαντικά. Τρέλα!

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, 

Pane di capo: Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ), Λεωφόρος Κρεμαστής & «Πηγές Καλλιθέας»

SHARE
RELATED POSTS
Ό,τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό;, του Χρήστου Χωμενίδη
“Εγώ θα ήμουν, κύριε, στο Πολυτεχνείο;”, του Χρήστου Χωμενίδη
Η μπασκέτα στο κεφάλι, της Τζίνας Δαβιλά

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.