Πάνος Μπιτσαξής

Η κυβέρνηση τα πάει καλά με τον κορωνοϊό. Όμως κάθε κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του. Υπουργείο Δικαιοσύνης; Πού πέφτει αυτό; Κάπου στη Μεσογείων. Και τί κάνει; Τίποτα. Με τί ασχολείται; Με τίποτα. Πώς περνούν την ώρα τους εκεί; Δεν ξέρω. Κάτι θά’ χουν βρει. Καλά και τί να κάνουν θα μου πείτε ; Τα Δικαστήρια είναι κλειστά. Παράγουν εγκύκλιους και σκέπτονται.

Διαλογίζονται για το μέλλον του τόπου και της Δικαιοσύνης. Αμήχανοι, άπραγοι και καθησυχασμένοι. Τί θες να κάνουν; Η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη. Άσε που τους πήραν και τις φυλακές και τις πήγαν στη Κατεχάκη. Τί να κάνουν οι άνθρωποι ; Περιμένουν, περιμένουν, περιμένουν. Τους συνιστώ να περάσουν τις ώρες της ατελείωτης σχόλης τους μελετώντας το έργο «Περιμένοντας το Γκοντό».

Τα δικαστήρια της Αθήνας και όχι μόνο, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι υγειονομικές βόμβες. Για να πας στη τουαλέτα πρέπει να είσαι απελπισμένος. Ιδίως για γυναίκες δεν το συζητώ. Ούτε  και σε απελπισία δεν πρέπει να πατήσουν το πόδι τους εκεί μέσα. Εικόνα ειδικής αθλιότητας μέσα στη γενική αθλιότητα και αποδιοργάνωση. Πόσες φορές δεν κατέβηκα 6 ορόφους στο Εφετείο για να πάω στο απέναντι καφέ στη τουαλέτα και επειδή τους ντρέπομαι τους ανθρώπους παίρνω κι ένα καφέ στο πόδι. Κινδυνεύω με καφετινίαση. Μια φορά ήρθε μια ξένη συνάδελφος για μια δίκη ζήτησε τουαλέτα και μας έπεσαν τα μούτρα. Καρέκλες σπασμένες, έδρανα που ξεπροβάλλουν από τις σανίδες καρφιά, ηλεκτρονικοί πίνακες που δεν λειτουργούν ποτέ, ηλεκτρονικά ρολόγια χαλασμένα, τα μισά και πάνω ασανσέρ δεν λειτουργούν τη μια δε λειτουργεί η θέρμανση την άλλη η ψύξη. Η αίσθηση αταξίας, αληθινής ασυνταξίας, διάλυσης και παρακμής, είναι διάχυτη. Και το χειρότερο. Βρώμα, δυσωδία και συνωστισμός. Ούτε η στοιχειωδέστερη χωροταξία, μπάτε σκύλοι αλέστε, έλεγχος προσέλευσης για να γελάς. Στα πλημμελειοδικεία 50 δίκες στα πινάκια για να γίνουν 10 έως 15. Στα κακουργήματα 20 για να γίνουν 6 έως 7, το περισσότερο. Η απόλυτη περιφρόνηση του πολίτη. Η απόλυτη περιφρόνηση του δικηγόρου που πρέπει να χάνει τον χρόνο του εκεί στη λέρα και τη δυσωδία πιστός υπήκοος της ανικανότητας και του ωχαδερφισμού. Η απόλυτη ντροπή και καταρράκωση. Και λέω λίγα. Είναι έξω από κάθε περιγραφή. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης «περιμένει τον Γκοντό».

Συνωστισμός, απώλεια χρήσιμου και παραγωγικού χρόνου, ποτάμια καφέ και κωλοβάρα στις αναμονές, γραφειοκρατία να τραβάς τα μαλλιά σου, γέροι και νέοι στις ουρές εικόνα τριτοκοσμική. Αυτές είναι οι συνθήκες άσκησης του δικηγορικού λειτουργήματος. Από πρωίας μέχρι βαθείας νυκτός. Μέσος όρος  10 μπορεί και 12 ώρες. Εντάξει με τα 800 ευρώ που αφορούν την επιβίωση χιλιάδων νέων συναδέλφων. Αλλά έλεος 600 ευρώ δωροεπιταγή για σεμινάρια τηλεδιάσκεψης είναι ό,τι πιο γελοίο έχω ακούσει. Μόνο αν κάνουν πλάκα έχει αξία. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης «περιμένει τον Γκοντό».

Ο συνωστισμός στις αίθουσες και τις ουρές, ιδίως στις προσωρινές διαταγές, και οι τρισάθλιες υγειονομικές συνθήκες έπρεπε να οδηγήσει έγκαιρα στο κλείσιμο των Δικαστηρίων και στην αναδιοργάνωση της λειτουργίας τους. Άργησαν ανεπίτρεπτα. Εξέθεσαν κόσμο και ντουνιά στην επιδημία. Φωνάζαμε και μιλούσαν για αλγόριθμους διασποράς. Ούτε ορθοστάτες με αντισηπτικό δεν σκέφτηκαν να βάλουν. Ούτε μια οδηγία δεν έδωσαν για μάσκες, γάντια κλπ. Μια μέρα πριν κλείσουν ήμουν σε μια κατάμεστη αίθουσα σε απόσταση αναπνοής από κρατούμενους με χαρτομάντιλα και βήχα. Γιατί πήγα ; Γιατί ο εντολέας μου κινδύνευε με ισόβια και έλεγε πως είναι αθώος. Πήγα με πλήρη επίγνωση κινδύνου τιμώντας τις παραδόσεις του δικηγορικού σώματος. Όπως το ίδιο έπραξαν ανεξαιρέτως όλοι οι δικηγόροι εκείνες τις ημέρες. Με υπουργό Δικαιοσύνης μικροβιολόγο. Αν είναι δυνατόν. Όσοι γλιτώσαμε είχαμε Άγιο. Όσοι τη πάτησαν περαστικά. Μη βιάζεστε το Υπουργείο Δικαιοσύνης «περίμενε τον Γκοντό». Το Ειρηνοδικείο εκείνη τη μέρα είχε κλείσει λόγω πυρκαγιάς στο υπόγειο είπαν. Απ’ έξω περίμενε κόσμος, λαός συρφετός.

Όταν έρθει η επόμενη μέρα ο κορονοϊός και οι «συγγενείς» του θα βρίσκονται στα Δικαστήρια για να πάρουν από το Τσιόδρα τη ρεβάνς. Αν δεν κάνετε κάτι για την υγειονομική παράμετρο της λειτουργίας τους εγκληματείτε. Το πιο εξοργιστικό δε είναι το πόσο απλό είναι να διορθωθεί η κατάσταση. Τόσο απλό που δεν καταναλώνω χώρο για προτάσεις. Αν δεν μπορείτε να λειτουργήσετε με όρους αξιοπρέπειας και σεβασμού της υγείας τα Δικαστήρια, αφήστε κάποιον άλλο να κάνει τη δουλειά. ποιόν ; ο Μητσοτάκης έχει πολλούς ικανούς και άξιους για το έργο αυτό. είναι πολιτισμένος άνθρωπος και μην ανησυχείτε, δεν θα σας βάλει τον Καψιώχα. 

Προς το παρόν. Αιδώς Αργείοι.

Με την πανδημία η κυβέρνηση έδειξε, για τα ελληνικά δεδομένα, ανακλαστικά και πολύ καλά επίπεδα συντονισμού. Το «επιτελικό κράτος» που ως εξαγγελία μου είχε προκαλέσει μύριες όσες αμφιβολίες , ότι είναι μια ακόμα μεγαλόστομη πομφόλυγα ,δείχνει στη κρίση να μπορεί να αποτελεί πραγματικότητα. Βλέπω άγνωστα ονόματα, με ιδιότητα υφυπουργού ,να βγαίνουν και αντί να απεραντολογούν να λένε δυο τρεις φράσεις μεστές ουσίας και να αφήνουν το μικρόφωνο. Να εμπνέουν αυτό που έλειπε από τη χώρα. Εμπιστοσύνη. Επειδή ξέρω ,εκ πείρας, το βαθμό της δυσχέρειας συντονισμού της διοίκησης χαμογελώ όταν ακούω το «αυτονόητο»ότι πχ. η Πυροσβεστική θα πηγαίνει τα τρόφιμα και τα φάρμακα στον Εχίνο. Λάθη; σίγουρα αλλά και παρά πολλά σωστά. Ας μη τους ματιάσω γιατί έρχονται δύσκολες μέρες και η επανεκκίνηση θα φέρει θυμό, ζόρι, ακόμα και απόγνωση σε πολλούς από εμάς. Εργαζόμενους αλλά και μικρούς και μεσαίους εργοδότες. Θα δούμε. Για μια ακόμα φορά θα το παλέψουμε. προσοχή στα δικαστήρια. 

Ένα μήνυμα στον αγαπητό φίλο πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών τον Δημήτρη Βερβεσσό. Το ίδιο μήνυμα σε όλους τους αγαπητούς συναδέλφους συνδικαλιστές μας. δεν υποτιμώ καθόλου τα 800 ευρώ ιδίως για τους νέους συναδέλφους μας. υπάρχουν όμως και άλλες μάχες αξιοπρέπειας του λειτουργήματός μας που μέχρι σήμερα δεν τις έχουμε δώσει και πρέπει όταν έρθει η ώρα να τις δώσουμε. στην αξιοπρέπεια μας προστίθεται και η υγεία μας. 

 Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr