Ανοιχτή πόρτα Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

Υπάρχει λύση;, του Αλέξανδρου Μπέμπη

Spread the love

 

Οι φωτογραφίες είναι του Άρη Μεσσήνη από τον Νοέμβριο του 2015 όπου βρισκόταν στη Λέσβο

Μόνο ως αξιοθρήνητα θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τα όσα είπε στο Ευρωκοινοβούλιο για το προσφυγικό θέμα ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ.Χρυσοχοΐδης που το περιέγραψε υποτονικά ως ”μη διαχειρίσιμο”.

Από την πρώτη στιγμή-το τραγικό ναυάγιο στο Φαρμακονήσι πριν έξι χρόνια-υπήρξαν κάποιοι- ανάμεσά τους και η ταπεινότητά μου (ίδετε άρθρα ΕΔΩ και ΕΔΩ )-που φωνάζαμε ότι το πρόβλημα είναι αποκλειστικά και μόνο ευρωπαϊκό και ότι η χώρα μας εξ αντικειμένου αδυνατεί να επωμισθεί δυσανάλογο για τις δυνατότητές της ζήτημα για λογαριασμό όλης της ΕΕ.

Η χώρα μας δεν ευθύνεται για τη δημιουργία του προβλήματος ούτε φυσικά για τη γεωγραφική της θέση.

Δεν ευθύνεται για τον αναξιόπιστο γείτονα που της έτυχε ούτε που έχει μαζί του εκτεταμένα θαλάσσια σύνορα.

Δεν ευθύνεται για το ότι φασίστες τύπου Όρμπαν δεν θέλουν να καταλάβουν ότι η ελληνική ναυτοσύνη επιτάσσει να σώζεις και να περιθάλπεις ναυαγούς όποιοι και αν είναι αδιαφορώντας για τις αιτίες που ναυάγησαν.

Ακόμη και έναν θανατοποινίτη ναυαγό πρώτα τον σώζεις και μετά τον εκτελείς.

Αυτό που δεν έκανε καμιά ελληνική κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια, ήταν να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να τρίψει στη μούρη-κάποιων για να είμαστε δίκαιοι-ευρωπαίων, τα φληναφήματα περί ανθρωπισμού, αλληλεγγύης και λοιπά θεωρητικά που όταν έρθει η ώρα να γίνουν πράξη πολλοί σφυρίζουν αδιάφορα.

Έτσι δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη και επαναπαύθηκαν στη δική μας μακαριότητα, την πατροπαράδοτη προχειρότητα αλλά και το φιλότιμο και την ανεκτικότητα των ηρωικών χωρίς υπερβολή συμπολιτών μας στα νησιά μας.

Κάπου το όλο θέμα έγινε ακόμη πιο χυδαίο όταν συνδέθηκε εκβιαστικά και ατύπως, εμμέσως πλην σαφώς με την οικονομική βοήθεια που είχε ανάγκη η χώρα μας με τα μνημόνια.

Τώρα τρέχουμε να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα βγάζοντας λογύδρια στους ευρωβουλευτές προσπαθώντας να αφυπνίσουμε το φιλότιμο και το περισπούδαστο ευρωπαϊκό κεκτημένο που βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση ή γίνεται λάστιχο ανάλογα πώς εξυπηρετεί τα συμφέροντα του καθένα.

Τώρα που η κατάσταση στα νησιά πήρε εκρηκτικές διαστάσεις.

Τώρα που ξεσηκώθηκαν και οι διάφοροι ελληναράδες και θεωρούν τους εαυτούς τους πολίτες προνομιακής κατηγορίας.

Τώρα που εγκληματώντας νομίζουν ότι απόκτησαν δικαίωμα αυτοδικίας ενάντια στις κυβερνητικές αποφάσεις.

Αφού αυτή τη σκληρή γλώσσα καταλαβαίνουν ημεδαποί και αλλοδαποί που επικαλούνται μεν δημοκρατικά δικαιώματα γυρίζουν όμως την πλάτη στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ηθικές αξίες και υποχρεώσεις.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  
The article expresses the views of the author
iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Από μια Ελληνίδα της Διασποράς ή αλλιώς για τα “ξενάκια” μας, της Άννας Κοντοπίδη
Ο Κλόουν!, του Γιώργου Σαράφογλου – The Clown!, by George Sarafoglou
Η εξουσία, του Νίκου Βασιλειάδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.