Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

Εκκλησία στην εποχή αλλαγών εκ βάθους και οι επισημάνσεις των κ.κ.Καθηγητών. Κι όμως, κάτι καλό θα βγει, της Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

  GREEK RESTAURANT – NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD


Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

Τζίνα ΔαβιλάPANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

Τζίνα Δαβιλά

 

Στο όνομα του Θεού, της αγάπης και της οικογένειας έγιναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Δεν θα χαρακτηρίσω έγκλημα τη συνάθροιση των πιστών στις εκκλησίες, αλλά οπωσδήποτε είναι πράξη εγκληματική όταν οι επιστήμονες βεβαιώνουν ότι ο ιός είναι, αεικίνητος, επιθετικός  και θανατηφόρος. Σε συνδυασμό  με τον χαρακτήρα των Ελλήνων που έκαναν πάρτι εν  μέσω ακυρωθέντων καρναβαλιών λέγοντας στις κάμερες “τίποτα δεν μας φοβίζει” είναι η απόδειξη της ανευθυνότητας και της απερισκεψίας μας, που αν δεν εκλογικευθούν θα θρηνήσουμε ανθρώπους.  Δεν θα είναι μόνο των άλλων, θα είναι και δικοί μας ή οι δικοί μας εμάς.

Η Εκκλησία έχει μια θαυμάσια ευκαιρία να  αποδείξει ότι δεν βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου, αλλά υπάρχει επειδή  αγκαλιάζει και προστατεύει  του πιστούς της. Στην παρούσα χρονική συγκυρία οφείλει και προστατεύσει και την υγεία τους. Το θέμα της Πίστης δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στις αποφάσεις της Κυβέρνησης -που επιμένω άργησαν να ληφθούν . Ακόμη και για τους πιο τολμηρούς, ακόμη  και για όσους δεν φοβούνται τον θάνατο. Διότι η ανασφάλεια του θανάτου γεννά τον φόβο υπό την σκέπη του κορονοΐού. Το άγνωστο.

Εκτός αν η Εκκλησία εφαρμόσει αυτό που εύστοχα έγραψε ο κ. Μάνος Στεφανίδης: “Ρε άσχετοι, ρε μυστήριοι τύποι, η μετάληψη των Αχράντων κλπ. υπόσχεται μόνο και αποκλειστικά ζωήν αιώνιον. Όχι επίγειον. Άρα, πού το πρόβλημα;”. Περισσότερα αντιπανικοβάλ του Δρ Στεφανίδη ΕΔΩ

Για να σοβαρευτούμε: η ανοησία στις λεωφόρους με κάθε λογής ΙΧ, στα  μπαράκια  με τα ποτά, στους γνωστούς προς ικανοποίηση της εγωπάθειας, καμία σχέση δεν έχουν με την ύπουλη απειλή που δεν κάνει διακρίσεις. Είναι όμορφο να υπάρχουμε, αφού δεν μπορούμε να υπάρχουμε αιώνια, ας φροντίσουμε να δούμε τούτο τον αυτοπεριορισμό ως σημαδάκια από τελίτσες μέσα στην γραμμή μιας κανονικής ζωής: στα 90 χρόνια, λ.χ., δεν αξίζει να “θυσιάσεις” τελίτσεςμερικές για να υπάρχεις; Και αξίζει να θυσιάσεις τις ζωές αυτών που είναι ευάλωτοι;

Οι κύριοι καθηγητές, Δασκαλάκης  και Κουρέτας, τα είπαν εξαιρετικά. Αρκεί να  γνωρίζουμε ανάγνωση και να καταλαβαίνουμε ό,τι διαβάζουμε. Κυρίως  να αποδείξουμε ότι δε είμαστε απολίτιστοι. Η υπευθυνότητα είναι δείκτης Πολιτισμού-

16.03.2020

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΡΕΤΑΣ, καθηγητής στο Harvard και στο Παν/μιο Θεσσαλίας, Βιοχημικός, Βιοτεχνολόγος

Δεν είχε στεγνώσει το μελάνι αυτών που έγραψα για την αύξηση των κρουσμάτων . Προχθές είχαμε 130 σήμερα 230. Αν το σενάριο αυτό είναι σωστό και είναι το ήπιο , τότε το άλλο Σάββατο θα έχουμε περίπου 1000. Σχεδόν την 25η Μαρτίου στην καλύτερη περίπτωση 4-5000. Δεν συνεχίζω αν και θα έπρεπε . Η Ελλάδα έχει 600 κλίνες ΜΕΘ . Σχεδόν τελευταία στην Ευρώπη με πρώτη τη Γερμανία με 30.000.

Το γεγονός ότι σήμερα οι άνθρωποι στην Αθήνα πήγαν μαζικά στις παραλίες , φαίνεται ότι δεν έχουν αντιληφθεί τι θα συμβεί . Δεν μπορώ να καταλάβω τι περιμένει η εκκλησία της Ελλάδος να βγάλει ανακοίνωση .
Βλέπετε την Ιταλία που έχει σήμερα 20.000 κρούσματα . Βαδίζουμε ακριβώς στα βήματα της Ιταλίας και κ κόσμος στον δρόμο γελάει .

Όταν οι γνωστοί μας θα πεθαίνουν αβοήθητοι στο σπίτι γιατί αυτό θα συμβεί περίπου τη μεγάλη εβδομάδα ( έχουμε σχεδόν 250 κλίνες ΜΕΘ για κορονοϊό σε όλη τη χώρα ), τότε θα είναι αργά .

Ίσως χρειάζεται άμεσα σκληρά μέτρα γιατί δεν βλέπω κάτι άλλο .

Εν τω μεταξύ όπως είστε σπίτι διαβάστε το δεκαήμερο του βοκακιου. Περιγράφει ωραία πράγματα.


 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ,  Καθηγητής του ΜΙΤ Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών  και μέλος του Εργαστηρίου Πληροφορικής και Τεχνητής Νοημοσύνης.

ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΙΜΟ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ!”

Ο μύθος μιλάει για ένα βασιλιά στην μακρινή Ινδία που ήταν καλός στο σκάκι και είχε τη συνήθεια να καλεί τους περαστικούς να παίξουνε παρτίδες. Μια μέρα προσκάλεσε ένα σοφό περαστικό, λέγοντας του ότι αν χάσει θα του χάριζε ό,τι ζητούσε. Ο σοφός του ζήτησε να πληρωθεί σε ρύζι με τον εξής τρόπο: δύο κόκκους ρύζι για το πρώτο τετράγωνο της σκακιέρας, τέσσερις για το δεύτερο, οχτώ για το τρίτο, και ούτω καθεξής, βάζοντας σε κάθε τετράγωνο της σκακιέρας δύο φορές τον αριθμό από κόκκους του γειτονικού τετραγώνου. Ο βασιλιάς δέχτηκε και έπαιξαν.

Ο περαστικός ήταν βιρτουόζος στο σκάκι, και προς έκπληξη όλων κέρδισε τον βασιλιά. Ο βασιλιάς ζήτησε να φέρουν ένα σακί με ρύζι για να πληρώσει τον περαστικό. Και άρχισε να βάζει τους κόκκους στη σκακιέρα. Όμως σύντομα κατάλαβε ότι ακόμα και η αμύθητη περιουσία του δεν αρκούσε για να πληρώσει τον περαστικό. Συνειδητοποίησε ότι όταν έφτανε στο εικοστό τετράγωνο θα χρειαζόταν περίπου 1 εκατομμύριο κόκκους ρυζιού, σ το τριακοστό 1 δισεκατομμύριο κόκκους, στο τεσσαρακοστό 1 τρισεκατομμύριο, και πάει λέγοντας. Για να πληρώσει τον περαστικό θα χρειαζόταν περίπου 1 τρισεκατομμύριο τόνους ρυζιού, δηλαδή περισσότερους τόνους από όσο ρύζι παράγει η Κίνα σε 7000 χρόνια, με βάση την περσινή της παραγωγή!

Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας; Ότι η εκθετική αύξηση είναι ύπουλο πράγμα. Το σκέφτεσαι λίγο και τα νούμερα φαίνονται μικρά. Αλλά τελικά θα σου τη φέρει. Όσο μεγάλος και να είσαι θα σου τη φέρει. Μετά από λίγα μόλις βήματα έχει γίνει τόσο μεγάλη που δεν το χωράει ο νους σου. Ο αριθμός γίνεται τόσο εξωφρενικά μεγάλος που είναι μεγαλύτερος από τα μόρια του σύμπαντος.

Δεν είμαι γιατρός, βιολόγος ή επιδημιολόγος, αλλά η δουλειά μου στην επιστήμη των υπολογιστών είναι να δαμάζω τις εκθετικές αυξήσεις.

Η εξάπλωση του κοροναϊού είναι μια ύπουλη εκθετική αύξηση. Αρχίζει με 1 κρούσμα. Μετά από δύο-τρεις μέρες τα κρούσματα γίνονται 2. Μετά από άλλες δύο-τρεις μέρες γίνονται 4. Έχει περάσει μια βδομάδα και φαίνεται υπό έλεγχο. Έλα όμως που αν περάσουν άλλες δύο βδομάδες τα κρούσματα θα γίνουν περίπου 1000, και αν περάσουν άλλες δύο-τρεις βδομάδες θα γίνουν πάνω από εκατό χιλιάδες!

Και το ακόμα πιο ύπουλο είναι το εξής. Όταν τα επιβεβαιωμένα κρούσματα είναι 1000, ακόμα και εκείνη την μέρα να καθόμαστε όλοι σπίτι μας για 10 μέρες χωρίς καμιά ανθρώπινη επαφή, παρόλα αυτά τα κρούσματα θα γίνονταν αρκετές χιλιάδες. Μα πώς; Ο λόγος είναι ότι όταν τα 1000 έδειξαν συμπτώματα, είχαν ήδη μεταδώσει τον ιό σε άλλους.

Στην Ελλάδα τα κρούσματα είναι τώρα περίπου 200. Αν καθόμαστε όλοι κλεισμένοι σπίτια μας, τότε σε ένα καλό σενάριο μετά από πέντε-έξι-εφτά μέρες τα κρούσματα θα έφταναν περίπου τα 1000 μεγαλώνοντας εκθετικά μέχρι τότε, ΑΛΛΑ μετά θα βλέπαμε τον αριθμό νέων κρουσμάτων να πέφτει, αν ΣΥΝΕΧΙΖΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ στα σπίτια μας. Μετά από ακόμα δύο-τρεις βδομάδες, δηλαδή σε ένα μήνα από τώρα ίσως και να είχαμε 0 καινούρια κρούσματα.

Γι’αυτό προτρέπω όλον τον κόσμο να μείνει μέσα, εκτός αν η φύση της δουλειάς του ή ανωτέρα βία δεν το επιτρέπει. Προτρέπω τους εργοδότες να δώσουν ευελιξία στους εργαζομένους. Και προτρέπω το κράτος να τους βοηθήσει με τη σειρά του.

Αν είσαι νέος και ωραίος, χωρίς συμπτώματα, πρέπει να μείνεις και εσύ σπίτι σου. Και να τη γλιτώσεις, με το να μην μείνεις μέσα συνεισφέρεις στην εξάπλωση του ιού, συνεισφέρεις να φτάσει και να σκοτώσει άλλους, ίσως τους γονείς σου, ίσως τους παππούδες σου. Αλλά και η πιθανότητα να πεθάνεις είναι μη τετριμμένη, και η πιθανότητα να ταλαιπωρηθείς πολύ ακόμα μεγαλύτερη.

Στέλνω πολλούς χαιρετισμούς από τον καναπέ μου σε εσάς στον καναπέ σας (ελπίζω!) και απέραντη ευγνωμοσύνη στους γιατρούς και τις νοσοκόμες που παλεύουν και μέχρι να παρέλθει αυτή η λαίλαπα θα συνεχίσουν να παλεύουν για τη ζωή όλων μας!

ΥΓ: Οι υπολογισμοί και οι προβλέψεις παραπάνω βασίζονται σε εκτιμήσεις ρυθμών για το πώς εξαπλώνεται ο ιός και ποια είναι η επίδραση δρακόντειων μέτρων από άλλες χώρες. Είναι οι καλύτερες όμως εκτιμήσεις που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή.

 

SHARE
RELATED POSTS
Το μίσος του συλλαλητηρίου, του Γιάννη Σιδέρη
Το σπασμένο τηλέφωνο, του Ηλία Καραβόλια
Γιορτή των γραμμάτων – Giorti ton grammaton!, του Γιώργου Σαράφογλου (by George Sarafoglou)

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.