Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

Το βλέπετε συχνά σε Δημοτικό σχολείο στην Ελλάδα;, του Χρήστου Μαγγούτα

Spread the love

Στο δημοτικό σχολείο της γειτονιάς μου, το Chester School στο Τορόντο, έχουν ως έμβλημα μια ρήση του Επίκτητου: «Η σοφία ξεκινάει με την αναζήτηση», δηλαδή να ψάχνεις μη θεωρώντας τίποτα δεδομένο και τελεσίδικο.

 

Δεν έχω δει σε κάποιο δημοτικό σχολείο στην Ελλάδα μια φωτεινή επιγραφή ή έστω ένα πανώ με κάποιο ελληνικό ρητό. Εκείνο που έχω δει τα καλοκαίρια είναι μια ξεραΐλα όχι μόνο φυσική αλλά και πνευματική, γραφίτι με ακατάληπτα συνθήματα, αλλά πουθενά κάτι από τον πολιτισμό μας.

Γιατί οι άλλοι μας σέβονται, αλλά εμείς δε σεβόμαστε την παράδοση και τον πολιτισμό μας; Και δε μιλώ για την επιγραφή στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο ή σε άλλα πανεπιστήμια, που είναι πνευματικά ιδρύματα και αναμενόμενο είναι να είναι γεμάτα από ελληνικές επιγραφές και μάλιστα στα ελληνικά. Μιλάω για ένα δημοτικό μιας γειτονιάς με 500 το πολύ παιδιά ηλικίας ως 12 ετών που το θεωρεί τιμή του να βάλει ένα ελληνικό ρητό.

Η φωτογραφία είναι από τον περσινό Ιούνιο, αλλά μόλις τώρα την πρόσεξα στο αρχείο μου. Ήταν ο τρόπος με τον οποίο το Σχολείο αποχαιρέτησε τους μαθητές του για ένα δίμηνο με Food for Thought. Κι αυτό το δίμηνο να δουν την επιγραφή οι γονείς, οι κάτοικοι, οι περαστικοί της περιοχής.

Μ’ αυτό το ρητό οι Καναδοί δάσκαλοι έπιασαν το μεγάλο μήνυμα μέσα από τέσσερις λέξεις για να το μεταφέρουν στη γειτονιά τους: Οι Έλληνες μέσα από την αναζήτηση δε θεωρούσαν δεδομένο ότι ο Φαραώ ή ο Πέρσης Μέγας Βασιλεύς ήταν κάτι οριστικό και τελεσίδικο και ξεκίνησαν τη μεγαλύτερη επανάσταση στην ιστορία του κόσμου: τη Δημοκρατία. Δε θεωρούσαν δεδομένο ότι ο ήλιος ή το φεγγάρι ήταν o Ρα ή η Ίσις, και ξεκίνησαν τη δεύτερη μεγάλη επανάσταση: την επιστήμη. Στην πράξη σε έναν αιώνα έκαναν δεκάδες ειρηνικές επαναστάσεις, από το θέατρο ως τη φιλοσοφία, που άλλαξαν το μέλλον του πλανήτη.

Έχω την εντύπωση ότι αυτόν το πολιτισμό δεν καταφέραμε να τον περάσουμε στη νεότερη γενιά. Στα βόρεια προάστια της Αθήνας πιο πολύ ακούς αγγλικά (της κακιάς ώρας, όχι του Oxford) παρά ελληνικά. Στο Υπουργείο Εξωτερικών επί κ. Γιώργου Παπανδρέου, χρειαζόσουν διερμηνέα αν δεν ήξερες αγγλικά.

Και οι νέοι μας επικοινωνούν μεταξύ τους σε Grenglish για να κρύψουν την αμάθειά τους σε δυο γλώσσες και να μη φανούν ως αγράμματοι κοσμοπολίτες. Δωρεάν παιδεία και μαζί δωρεάν αμάθεια, όπως είχε πει κάποιος. Απεταξάμην «τη γλώσσα την ελληνική στις ακρογυαλιές του Ομήρου».
Θυμάμαι τα λόγια της αθάνατης Μελίνας: «Το μόνο που έχουμε είναι ο πολιτισμός μας, χωρίς αυτόν είμαστε ένα τίποτα».

Μήπως αρχίσαμε να γινόμαστε ένα τίποτα;

 

 

 

Χρήστος Μαγγούτας

SHARE
RELATED POSTS
Θα κοιμηθώ μέχρι την Άνοιξη, του Νίκου Βασιλειάδη
122_1.jpg
Σε «υψηλή ετοιμότητα» για τον καύσωνα οι πιλότοι των Canadair
Τα μεσημέρια του φετινού καλοκαιριού να μη τα κλαις, του Δημήτρη Κατσούλα
3 Σχόλια
  • Χρήστος Μαγγούτας
    12 Απριλίου 2014 at 21:06

    Αγαπητέ κ. Μακρή

    Ασφαλώς πάντα υπάρχουν αντιθέσεις στα ρητά, όπως και στις σύγχρονες παροιμίες π.χ. από τη μια «Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης» κι απ’ την άλλη «Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει». Ουσιαστικά όλα έχουν μια σημαντική δόση αλήθειας. Αλλά κάποιο μπορεί να εμπεριέχει μια μεγαλύτερη αλήθεια όπως αυτό του Επίκτητου.
    Και εντάξει στα δημοτικά τα παιδιά θα τα θεωρήσουν αστεία. Στα γυμνάσια, τα λύκεια, τα πανεπιστήμια;
    Λέτε ότι οι νέοι έχουν ενσωματώσει τον πολιτισμό μας κι δεν τα χρειάζονται. Τότε τι έννοια έχει αυτό το Grenglish που το συναντώ στους νέους μέχρι ίσως 30 χρονών?

    Ίσως τελικά αυτό να είναι το πρόβλημά μας: Επινοήσαμε τη δημοκρατία και δεν τη χρησιμοποιήσαμε. Δώσαμε τη γλώσσα μας σε πολλούς λαούς και δεν τη χρησιμοποιούμε. Επινοήσαμε την επιστήμη και στέλνουμε τα παιδιά μας στο εξωτερικό για να τη σπουδάσουν – και συνήθως δε γυρίζουν στη χώρα που τους κόστισε τα μέγιστα να τα αναθρέψει, να τα φροντίσει, να τα σπουδάσει – κι άλλοι τα παίρνουν δωρεάν.

    Δεν αμφιβάλλω ότι το θέμα είναι πολύπλοκο, με μια πτυχή μόνο ασχολήθηκα. Το «Οι Έλληνες αεί παίδες», που αναφέρατε, λέχτηκε με την θετική έννοια από τους Αιγύπτιους στον Πλάτωνα– σχεδόν αυτό είναι ο πυρήνας του άρθρου μου.

    Σας ευχαριστώ για το σχόλιό σας.

  • Χρήστος Μ
    12 Απριλίου 2014 at 17:44

    Και στην ερήμην του λόγου (σωστό!) συγκρατήστε λιγάκι τη Τζ γιατί θα τρελαθεί στο τρέξιμο το κορίτσι. Θηλυκός Βέγγος έγινε!

  • Β.Π.
    12 Απριλίου 2014 at 14:46

    Ε; Τι λένε ρε αυτοί, ποιός ήταν αυτός ο Επίκτητος; Άκου εκει όνομα να σου πετύχει!
    Β.Π.

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.