Αλέξανδρος Μπέμπης  

Μήνυμα με πολλούς αποδέκτες έστειλαν οι γαλλικές εκλογές, τον εξής έναν.Τα επονομαζόμενα-και πρώην μεγάλα-παραδοσιακά κόμματα.

Αυτά ευθύνονται για την άνοδο τις ακροδεξιάς στην Ευρώπη και επιτρέψτε μου να μη συμφωνήσω με το τσουβάλιασμα που γίνεται ελαφρά τη καρδία και με επικίνδυνη αφέλεια περί ακροδεξιοαριστερού λαϊκισμού.

Αν οι αριστεροί πολίτες ήταν κατά της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης,δεν θα στήριζαν δύο φορές την εκλογή Μιτεράν και πρόσφατα τον Ολάντ.

Η ακροδεξιά έως φασιστική δεξιά είναι η πέμπτη φάλαγγα των κυκλωμάτων που επιθυμούν διακαώς την διάλυση της ΕΕ.

Οι αριστεροί σε μεγάλο ποσοστό τους δεν θέλουν τη διάλυση αλλά την αλλαγή πολιτικής.
Η ψήφος στη ακροδεξιά είναι ψήφος καταστροφής.

Η ψήφος στην αριστερά είναι ψήφος διαμαρτυρίας για την οικονομική και για την κοινωνική πολιτική.

Όσο οι Βρυξέλλες και αυτοί που σχεδιάζουν και επιβάλλουν τις πολιτικές που ζούμε,αρνούνται να δουν αυτή την πραγματικότητα, τόσο θα προσφέρουν νέα ερείσματα για την διόγκωση του φασισμού και του λαϊκισμού.

Για να επανέλθουμε στα των γαλλικών εκλογών.

Η διαφαινόμενη εκλογή Μακρόν επιβεβαιώνει αυτό που ισχύει στην Ευρώπη εδώ και μερικούς αιώνες.

Επίδοξοι πάτρωνες της Ευρώπης υπήρξαν πολλοί.

Μάνα της Ευρώπης όμως είναι και παραμένει η Γαλλία, στην οποία γεννιούνται όλα τα νεωτεριστικά κινήματα και ιδέες, που εξαπλώνονται αργά ή γρήγορα στις υπόλοιπες χώρες.

Η εκλογή Μακρόν είναι η αρχή του τέλους των παραδοσιακών παραταξιακών ιδεοληψιών και στερεοτύπων.

Οι Ευρωπαίοι πολίτες βλέπουν ότι το μέλλον βρίσκεται στον συναινετικό πλουραλισμό.

Αυτό που δεν βλέπει ή δεν θέλει να δει η αμοραλιστική κάστα που κυβερνά για την ευημερία (sic) των αριθμών και΄όχι για τον άνθρωπο.

Αυτή που κυβερνά με την σταλινική προσέγγιση και ερμηνεία των συνεπειών, ότι:

”Ένας νεκρός είναι τραγωδία. Ένα εκατομμύριο νεκροί είναι στατιστική”.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr