Δρ Δέσποινα Κατσώχη

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

Τι προσέχω σε κάθε δεκαετία;

Όσο ψύχραιμα κι αν αντιμετωπίζει κανείς το πέρασμα του χρόνου, κανείς δεν χαίρεται με το ότι σταδιακά, οι λειτουργίες του οργανισμού φθίνουν και οι δυνατότητές του περιορίζονται. Κι όμως τα γηρατειά δεν αποτελούν απειλή!

Τα τελευταία χρόνια, με την αξιοσημείωτη αύξηση του προσδόκιμου ζωής στο δυτικό κόσμο, η παραδοσιακή τρίτη ηλικία έχει εξελιχθεί σε μια ενδιάμεση περίοδο της ζωής που προηγείται των γηρατειών. Οι σημερινοί 60ρηδες ή 70ρηδες παραμένουν πολύ συχνά δραστήριοι και δημιουργικοί.

Είναι λοιπόν ανάγκη να σκεφτούμε τη σημασία της πρόβλεψης και της πρόγνωσης με νέα «ατζέντα». Όσο νωρίτερα υιοθετήσουμε υγιεινές συνήθειες, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να διανύσουμε την 3η και 4η ηλικία της ζωής μας χωρίς προβλήματα.

 Στα 20 προσπαθούμε να μην υποκύψουμε σε βλαβερές συνήθειες, όπως το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ, που συσσωρεύουν ζημιές στον οργανισμό μας.

 Στα 30 φροντίζουμε να απαλλαχθούμε από τέτοιες βλαβερές συνήθειες- αν υποκύψαμε στις πρώτη μας νεότητα- και να υιοθετήσουμε νέες, υγιεινές, όπως σωστή διατροφή και άσκηση.

 Στα 40, σε συνεννόηση με το γιατρό μας, συστηματοποιούμε και ακολουθούμε μια ρουτίνα προληπτικών εξετάσεων δηλ. τσεκ απ, τα οποία εστιάζουν σε συγκεκριμένες εξετάσεις αν έχουμε βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό.

 Στα 50 προσαρμόζουμε διατροφή και άσκηση –αλλά και το συστηματικό τσεκ απ της υγείας μας- στις νέες ανάγκες της ηλικίας μας.

 Στα 60 και στα 70, παράλληλα με τη φροντίδα της υγείας μας, φροντίζουμε και το πνεύμα μας, ενισχύοντας τις δραστηριότητες που ακονίζουν το μυαλό μας. Η πνευματική άσκηση πρέπει να είναι διαρκής γιατί έτσι ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες να εμφανίσουμε νόσους όπως το Αλτσχάϊμερ.

Επειδή οι σύγχρονες κοινωνίες ρέπουν προς την αναλγησία και την κοινωνική απομόνωση, θα ήθελα να ολοκληρώσω τις σκέψεις μου, με μια συμβουλή: Αν έχουμε στο περιβάλλον μας έναν ηλικιωμένο με σοβαρή νόσο, να τον αντιμετωπίσουμε όπως του αξίζει! Αυτό σημαίνει ότι του εξασφαλίζουμε, στο βαθμό που μπορούμε, την καλύτερη φροντίδα μέσα σε ένα πλαίσιο που δεν υπόσχεται μόνο την ενδεικνυόμενη θεραπευτική αγωγή αλλά να του δίνουμε απλόχερα και την αγάπη μας.