Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά  

 

 

 

 

 

Κύριοι, σας γράφω πάλι από ανάγκη η ώρα πέντε το πρωί, εμφορούμενη από οργή για τον τόπο μου, από έναν τόπο ακρόπρωρο της ΕΕ ο

οποίος ουδόλως διαφέρει από άλλους γειτονικούς τόπους, οι οποίοι όμως δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν εκείνοι έχουν άφεση,

εμείς τρώμε «φέσι» την υποσχεσιολογία με πρόταξη του θα…για πολλά χρόνια.

 

Ως Σαμοθρακίτες καταντήσαμε χειροκροτητές λόγων για να φαινόμαστε ευγενείς απέναντι σ’ εκείνους που ενθουσιασμένοι απ’ την ομορφιά

του νησιού απευθύνουν λογίδρια εντυπωσιασμού. Απέναντι στους πολιτικούς που μας επισκέπτονται στην επέτειο της απελευθέρωσης να

μας σφίξουν το χέρι μόνο για το παρελθόν χωρίς να μας πουν τίποτα για το παρόν και το μέλλον.Η τακτική παλαιά και η συνταγή

δοκιμασμένη. Αλλά εμείς στα νησάκια-γιατί λένε, η νησιωτική πολιτική επιμερίζεται σε μικρά και μεγάλα νησιά- υποφέρουμε! Περιμένω,

όποιος θέλει ας απαντήσει, γιατί το να μην απαντήσει κάποιος σημαίνει αποδοχή μιας κατάστασης και ποιος ξέρει πού θα βγεί.

 

Φθίνουσα η πορεία του νησιού, ενισχυόμενη από τη γήρανση του πληθυσμού και τη μείωση των γεννήσεων.

Ελάτε να δείτε την κατάστασή μας για να ζήσετε εκ του σύνεγγυς τις δυσκολίες μας. Ελάτε, επικεφαλής των κομμάτων που έχετε μπει στο

ναό ης Δημοκρατίας για να κάνετε πράξη την ομολογία ενδιαφέροντος για το νησί. Ελάτε να δείτε, πως αν είσαι μαθητής, ματώνεις να

τελειώσεις το Λύκειο, αν είσαι επιχειρηματίας ματώνεις να διατηρήσεις την επιχείρησή σου, γιατί το κόστος των προϊόντων υπαγορεύει

οικονομική επιβάρυνση των κατοίκων ή η συμπίεση του κέρδους καθιστά μη βιώσιμη την επιχείρηση και δεν ξέρεις τι να κάνεις. Αν είσαι

ανήμπορος είσαι καταδικασμένος…

 

 

Ενδιαφερθείτε να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής πριν να είναι αργά πριν αλωθεί από τους ξένους πριν φύγει ο νέος

πληθυσμός. Και μετά φταίει ο ένας, ο άλλος. Ξεκάθαρα πράγματα, φταίνε οι κυβερνήσεις , η κυβέρνηση που σε κάτι τέτοιες περιοχές

ρίχνουν το δηλητήριο της ακαρπίας και να μη συνέλθει ποτέ ο Σαμοθρακίτης. Όσοι πηγαίνουν στο νησί ως επισκέπτες, μόλις πάνε να

ενθουσιαστούν λιγάκι, απογοητεύονται.

 

Οι γιατροί ανύπαρκτοι, κι αν υπάρχει κάποιος , τι να σου κάνει με τα υποτυπώδη μέσα που διαθέτει, χώρια που κινδυνεύει να βρεθεί

κατηγορούμενος για αβλεψία. Η εντολή σαφής: να πάτε στην Αλεξανδρούπολη. Πώς να αντέξεις, με τι κουράγιο, ποια τσέπη να τινάξεις για

την επικείμενη ταλαιπωρία για να είσαι συνεπής στο ραντεβού που θα σου κλείσουν οι γιατροί της Αλεξανδρούπολης δέκα μέρες μετά για

επανεξέταση!

 

Ελάτε κύριοι του κυβερνώντος κόμματος, να δείτε τι τραβάνε οι κάτοικοι ενός νησιού που επιμένουν να μένουν εκεί ως Έλληνες, έχοντας

θυσιάσει πολλούς συγγενείς στο βωμό της αναισχυντίας σας!

 

Κι όμως η αναισθητοποίηση είναι μια κάποια λύση μόνο και μόνο για να λέμε ότι όλα βαίνουν καλώς. Τι χρωστάει ο πολίτης να πληρώνει τα

σπασμένα όταν άλλος τα χρεώνεται κι άλλος -δυστυχώς- τα φεσώνεται!

 

Η Σαμοθράκη δεν έχει άλλα «περιμένω», γιατί δεν μπορεί να περιμένει.

 

Τί να πούμε στα παιδιά μας; Ό,τι έγραψε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος…

 

Κάποτε θα’ ρθουν γνωστικοί

 

Λογάδες και γραμματικοί

 

Για να σε πείσουν,

 

Έχε το νου σου στο παιδί

 

Κλείσε την πόρτα με κλειδί

 

Θα σε πουλήσουν…;

 

Μας πουλάτε με τις υποσχέσεις σας ή μας ξεπουλάτε;

 

Εσείς κανονίζετε τους νόμους για παραγραφή των υπέρογκων ποσών των κομματικών δανείων για φιέστες και σε αδύναμους, χρεωμένους

δήμους που καθημερινά μειώνουν το προσωπικό τους δεν δίνετε σημασία καμιά!

 

Η Σαμοθράκη γοργά πεθαίνει!

 

 

* Το εκάστοτε άρθρο απηχεί στις απόψεις του συντάκτη του. 

 

iPorta.gr