Πόρτα στην Ελπίδα

Ροντρίγκο, ένα αντάτζιο σαν προσευχή, της Ελπίδας Νούσα

Spread the love

 

Στην Ισπανία του 16ου αι. προσπαθεί να μας μεταφέρει με το νοσταλγικό του “Κονσέρτο του Αρανχουέθ”, ο Χοακίν Ροντρίγκο, που γεννήθηκε σαν σήμερα 22 Νοέμβρη του 1901.

 

Το Κονσέρτο είναι από τα πιο δημοφιλή κομμάτια για κιθάρα, ιδίως το δεύτερο μέρος του, το Adagio…

Ο Ροντρίγκο,τυφλός από τα τρία του χρόνια, προσπαθεί να περιγράψει τις ομορφιές του θερινού παλατιού της βασιλικής οικογένειας, που ένας τυφλός μόνο μπορεί να αισθανθεί και να εκτιμήσει.

 

“Η μελωδία του κονσέρτου αναδύει το άρωμα από τις μανόλιες, το τραγούδι των πουλιών και το ανάβρυσμα των συντριβανιών”, έλεγε ο ίδιος…

 

Το ακούς και βυθίζεσαι σε μια θάλασσα γλυκιάς μελαγχολίας και θλίψης, που όμως δεν θες να κάνεις προσπάθεια να ανέβεις στην επιφάνειά της…

Γράφτηκε στο τέλος του Ισπανικού εμφυλίου.Ετσι, πολλοί είπαν πως επηρεάστηκε από τη Γκουέρνικα…Πολύ καιρό αργότερα,η γυναίκα του, πιανίστα Βικτώρια Καμχύ θα αποκάλυπτε πως το διάστημα εκείνο είχε αποβάλλει στο πρώτο τους παιδί.

Το αντάτζιο, λοιπόν είναι κάτι σαν προσευχή!

Ενας διάλογος με τον Θεό, όπου στο τέλος ο ήχος σού επιβεβαιώνει πως η παιδική ψυχή πέτυχε την ανάτασή της στα ουράνια!

 

Οι διασκευές του, αμέτρητες! Julian Bream, Shadows, Led Jeppelin…

Πολλοί, πρόσθεσαν και στίχο, όπως ο δικός μας Ντέμης Ρούσσος και παρουσίασε το Adagio ως

 

“Follow me”
Follow me to a land across the shining sea
Waiting beyond the world that we have known
Beyond a world we dreamed could be
And the joy we have tasted

 

Follow me along the road where only love can see
Rising above the fully of the night
Into the light beyond the tears
And all the years we have wasted

 

Follow me to a distant land as mountain high

Where all the music that we always kept inside will fill the sky
Singing in the silence where the heart’s real
While the world goes on turning, turning
Turning, follow me…

 

 

Όμως, η διασκευή, που το ανέβασε στα ουράνια είναι αδιαμφισβήτητα εκείνη του Miles Davis στο “Sketches of Spain”!

 

Eλπίδα Νούσα

[iframe width=”420″ height=”315″ src=”//www.youtube.com/embed/CsWidlDldVk” frameborder=”0″ allowfullscreen ]
SHARE
RELATED POSTS
Ποιος είπε πως δεν αγαπάει τον Μπραμς;, της Ελπίδας Νούσα
Λεμέσεφ, ο κορυφαίος ρώσος τενόρος, της Ελπίδας Νούσα
Elpida Nousa
Βιολέτα Πάρρα : η φωνή της ελπίδας, της Ελπίδας Νούσα
2 Σχόλια
  • Chris M
    23 Νοεμβρίου 2014 at 05:44

    Από τα πιο αγαπημένα μου. Πώς μπορούν μερικοί καλλιτέχνες, ποιητές, μουσικοί, συγγραφείς, ζωγράφοι, να μπαίνουν τόσο βαθιά στην ψυχή μας? Το έχω ακούσει σε δεκάδες εκτελέσεις και ποτέ δεν το βαρέθηκα.
    Νάσαι καλά, Ελπίδα …

  • Hara Nastou
    22 Νοεμβρίου 2014 at 18:10

    Υπέροχη η μουσική που σπίθισε στο πνεύμα του Ροντρίγκο, Ελπίδα!! ¨
    Ενα ταξίδι στους δρόμους της αγάπης, ένα ξεδίψασμα στην πηγή της, μια αίσθηση ότι σε κάνει δυνατό αυτό το νερό, όποια φωνή κι αν σου τη μεταφέρει. Αφήνεσαι στην ανάσα της και στις εικόνες της άχνας της.

    Ευχαριστούμε, Ελπίδα, και γι’ αυτό το επετειακό ταξίδι!

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.