Ακούγοντας το “Γλυπτό”

Βάζεις το cd να παίζει .

Δυο ήχοι…

κι είναι αρκετοί να σκεφτείς, να ονειροπολήσεις, ν’αρχίσεις να τρέμεις.

Ανατριχιάζει το δέρμα …από αφές-βελονιές χρυσοκέντητες.

Και μετά ιδρώνει το σώμα, καθώς τ’ασημοδάχτυλα μπερδεύονται

στη λίμνη των ματιών, ναυαγοί .

Ασάλευτο το κορμί… μαρμάρινο γλυπτό , το “Φιλί του Ροντέν”,

αφημένο να σμιλευτεί στην έμπνευση του έρωτα καλλιτέχνη…

Ευδαιμονία άρρητη…κοσμεί την Πύλη της Κόλασης!

Αγκαλιές…αποτυπώματα αφής, στου σώματος τους σταθμούς

και το ρίγος, εξαίσια απειλή, ξεσηκώνει θύελλες κι αστραπές!

Δε χρειάζεται Ζέφυρος για την ανατριχίλα!

Μόνο τα χείλη να ενθυμούνται …

κι ένα ανάλαφρο περπάτημα της σκέψης, που παροτρύνει να φουντάρεις ασυλλόγιστα,

να κυλιστείς σπιθαμή-σπιθαμή, να εξερευνήσεις το κορμί-αίνιγμα!

Συναισθήματα και νότες – Πυγμαλίωνες ζωντανεύουν αγάλματα, φυσούν ψυχή…

Καρδιές ξεχειλίζουν, απελευθερώνονται σιωπές…

Και το γλυπτό , πορσελάνινο, εύθραυστο…που ζητά υπόσχεση στο “ΠΑΝΤΑ”

Ποιήματα-κεριά σπινθηρίζουν στα “σ’αγαπώ ” τους!

“ΤΟ ΓΛΥΠΤΟ”

Μουσική : Ευανθία Ρεμπούτσικα, Στίχοι : Άρης Δαβαράκης

Ελπίδα Νούσα