Βαγγέλης Παυλίδης

Τέλη Ιουνίου 1480 και η πολιορκία της Ρόδου -η πρώτη- είναι ήδη στον δεύτερο μήνα της. Οι Τούρκοι έχουν δοκιμάσει μέχρι τώρα όλους τρόπος παραβίασης των τειχών… κανόνια, εφόδους, μέχρι και πλωτή γέφυρα έφτιαξαν, χωρίς όμως επιτυχία.

Όλους τρόπους; Όλους εκτός απο έναν: σκάβουν τώρα λαγούμια και χαρακώματα και προστατευμένοι μ’ αυτόν τον τρόπο φτάνουν στο χείλος της τάφρου.

Μεταφέρουν πέτρες και μπάζα και τα πετούν στην τάφρο που αρχίζει σιγά σιγά να γεμίζει στο σημείο εκείνο. Αρχίζει έτσι να σχηματίζεται ένα ανάχωμα που σκοπός είναι να φτάσει στο ύψος του παραπέτου των τειχών κι απ’ όπου θα περάσουν οι εισβολείς, ή έτσι ελπίζουν τουλάχιστον.

Οι απο μέσα που δεν είναι βλάκες στήνουν μια λιθοβόλο μηχανή (trebuchet) και ραίνουν τους Τούρκους με κοτρόνες. Ταυτόχρονα, γεμίζουν χιλιάδες πήλινα δοχεία με “υγρό πυρ” -τα “Ροδίτικα κοκταίηλ” που στις μέρες μας θα γινουν γνωστά ως “Κοκταίηλ Μολότωφ”. Κι ύστερα, αποφασίζουν να το παίξουν κι αυτοί τυφλοπόντικες.

Σκάβουν το δικό τους λαγούμι κι απο κεί αρχίζουν να παίρνουν απο κάτω αυτά που στοιβάζουν οι Τούρκοι απο πάνω. Τα κουβαλούν μέσα και χτίζουν καλού κακού ένα δεύτερο τοίχος, πίσω απο το κανονικό.

Τέλος, και αυτή η προσπάθεια των Τούρκων περνάει χωρίς αποτέλεσμα και αποχωρούν ψάχνοντας τώρα για κάποιαν άλλη ιδέα. Ο Μέγας Μάγιστρος ντ’ Ωμπουσόν σημειώνει με ικανοποίηση πως ο Ελληνορθόδοξος Λαός παραμέναι τόσο πιστός όσο και “οι Ιππόται και οι Λατίνοι ημών”.

It is the end of June 1480 and the first siege of Rhodes has been under way for two months. The Turks have tried unsuccessfully every possible way of entering the city.

Now they change their tactics. Whatever they cannot take by the sword, theyare now attempting to achieve by the crowbar and spade. They dig saps and trenches covered with heavy timbers up to the moat’ s rim. They move rocks and all manner of rubble to the rim, dump it into the moat, and begin to fill it – always on the side of the Jewish Quarter. Slowly, they are levelling the moat with a solid landfill to make an elevated road or ramp that would reach the top of the walls. This is to provide a foundation for their siege engines and for scaling the walls with ladders.

Now inside, they’ re neither dull nor blind. They set up an old fashioned “trebuchet”, a machine that showers the sappers with stones. From clay vessels they make and throw at them thousands of incendiary grenades, “Rhodian cocktails”, prominent in our days as “Molotoff cocktails”. Then they play rat to their cat. They burrow and crawl into their own shafts, under the walls, and under the landfill. What the Turks pile up from above, they haul away from below. With the materials they begin to build a second wall behind the existing one.

Finally, discouraged the Turks will withdraw and abandon this last of thei efforts.
Grand Master D’ Aubusson remarks in his notebooks that the Greek Orthodox folk (plebs) remain steadfast as “our own Knights and Latins”.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr