Η ανάρτησή μου γίνεται μια μέρα μετά τις εκλογές, ενώ εγώ την γράφω μια μέρα πριν. Διαβάζοντας τα παρακάτω που θα σας αναφέρω, κομμάτι από την εξέγερση της πόλης της Πάτρας κατά το 1821, σκέφτηκα να σας το μεταφέρω, να σας ευθυμήσω λιγάκι.

Την 21 Μαϊου 1821, ο Άγγλος πρόξενος Γκρήν υποχρεώνεται να εγκαταλείψει την Πάτρα και να πάει στη Ζάκυνθο, μετά από την προειδοποίηση του Γιουσούφ Πασά, ότι αν οι Έλληνες τολμήσουν να εξεγερθούν, θα ισοπεδώσει την Πάτρα- θα την κάνει μια χούφτα στάχτη. Ο πρόξενος,λοιπόν, σίγουρος ότι οι κάτοικοι θα εξεγερθούν, φεύγει να γλυτώσει, να βρεθεί στην αγκάλη της προστασίας των ομοεθνών του…

Στη Ζάκυνθο, τώρα, οκτώ μέρες αργότερα (29 Μαϊου) άραξε ένα πλοίο στο λιμάνι, το οποίο ερχόταν από την Κωνσταντινούπολη, με Έλληνα καπετάνιο. Οι Ζακυνθινοί τον ρώτησαν όταν κατέβηκε «τι νέα;» κι εκείνος αστειευόμενος- ίσως και σκεπτόμενος μιαν άλλη 29 Μαϊου- απάντησε:

«Δεν ξέρετε τίποτα, μωρέ παιδιά; Επάρθηκεν η Πόλη!»

Αποτέλεσμα:

Η Ζάκυνθος πήρε με μιάς φωτιά. Ελληνικές σημαίες βγήκαν από τα σεντούκια και υψώθηκαν σ’ όλα τα σπίτια. Μυρτιές και δάφνες στόλισαν πόρτες και παράθυρα. Χαλιά στρώθηκαν στους δρόμους, οι καμπάνες χτυπούσαν μανιωδώς και συνεχώς. Πολύ γρήγορα, οργανώθηκαν μεγάλες και φασαριόζικες διαδηλώσεις, αγνοώντας τελείως τις αυστηρές απαγορεύσεις των Αγγλικών Αρχών.

Γράφει ο ιστορικός Παναγιώτης Χιώτης:

«Το αλαλάζον πλήθος, απαντήσαν καθ’ οδόν τον αστυνομικόν υπάλληλον Ανόρον, όστις επορεύετο να δημοσιεύση προκήρυξίν τινα της (Αγγλικής) Κυβερνήσεως, ερωτάται εάν η προκήρυξις είναι ότι επάρθη η Πόλις. Επειδή δε ο Ανόρος, ειρωνευόμενος, είπε «ναι», οι ακούσαντες εξέλαβον ως επιβεβαίωσιν της φήμης την ειρωνίαν του υπαλλήλου. Εκ τούτου τρέχουσιν ενθουσιωδέστερον εκ του φόρου(αγοράς) εις την εκκλησίαν του Αγίου Χαραλάμπους, την προς τα άκρα της πόλεως, και λαμβάνουσι την εκεί στημένην σημαίαν της εκκλησίας. Περιφέρουσιν αυτήν ανθοστόλιστοι με δάφνας και σταυροφόρους σημαίας χαρτίνας, τουφεκοβολούντες, ζητωκραυγάζοντες, ασπαζόμενοι αλλήλους και φωνάζοντες: Επήραμεν την Πόλιν! Ουράα! Ανέστη το Γένος! Χριστός Ανέστη!

Έκλεισαν άπαντες τα εργαστήριά των, ηνώθησαν οι τεχνίται μετ’ αυτών. Διευθυνόμενοι δε κατά τον λιμένα απαντώσι το αγγλικόν τάγμα γυμναζόμενον κατά την πλατείαν του Μώλου. Το παραταχθέν στράτευμα κατά γραμμήν διαχωρίζεται εις δύο, κατά διαταγήν του ταγματάρχου και διέρχεται εκ του μέσου το αλαλάζον πλήθος.

Ο ταγματάρχης, ίνα αποφύγη τα άτοπα, εκβάλλει τον πίλον του, ενώ περιήρχετο ο κρατών την σημαίαν μαστρο-Παναγιώτης Μπελέτσης, κτίστης. Αυτός δε, επικλίνει την σημαίαν αυτού και λέγει:

Προσκύνα κι εσύ το Γένος μας και τον Χριστό μας!

Προχωρούσι μέχρι της άκρας της προκυμαίας και σταίνουσι την σημαίαν. Τότε, έν σπετσιώτικον πλοίον ελλιμενισμένον κανονιοβολεί με χαράν και υψώνει επί του ιστού σταυροφόρον σημαίαν».

Δεν θα σας εξιστορήσω τι έκαναν όταν βγήκαν από την πλάνη τους, αλλά θα το αφήσω στη φαντασία σας.

Δήμητρα Παπαναστασοπούλου