Η κ. Μαρλένα Σκουλά-Περιφεράκη είναι λογοτέχνης

Στέκομαι
πίσω από την κλειστή πόρτα
να μην ακούω τις άγριες φωνές,
λυγμούς πόνου,
να μη δίνω το αίμα μου
για μια φέτα ψωμί,
τον ιδρώτα μου
για λίγο νερό.
Στέκομαι πίσω
απ’ την κλειστή πόρτα
και περιμένω
κάποιο χέρι να την ανοίξει
να δω φως.
Τότε οι ομίχλες θα ‘χουν χαθεί
οι δρόμοι δεν θα ‘ναι βρεγμένοι
οι άνθρωποι θα γελούν.
Θα ενωθώ μαζί τους
πανηγυρίζοντας τη λευτεριά μου.
Στέκομαι πίσω
από την κλειδωμένη πόρτα.
Η απανθρωπιά με κυκλώνει.
Πλάι μου μια γυναίκα
ζητιανεύει αγάπη
κι ένας γέρος ψάχνει στοργή.
Ταλαντεύομαι από αμφιβολία
κι ελπίδα
καθώς το ρολόι χτυπάει αργά
μετρώντας ώρες ζωής και θανάτου.
Σκέπτομαι
Κάποια στιγμή αν η πόρτα θ’ ανοίξει
αλλάζοντας την τροχιά τού πεπρωμένου.
Θα ανοίξει, στο άπλετο φως.

Από τη συλλογή ποιημάτων «Στο σκηνικό του πεπρωμένου», Αθήνα, 2000

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author iPorta.gr

Βιβλίο: ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΕ ΔΕΚΑ ΠΡΑΞΕΙΣ”, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΙΛΝΤΙΣΙ