Κωστής Μακρής

Ήταν μια σκυλίτσα καλομαθημένη, καλοζωισμένη, καλοθρεμμένη και μυριαγαπημένη από το πλουσιόσογό της, τον περίγυρο του πλουσιόσογού της και γενικά πολύ πολύ περήφανη για το όσα είχε πετύχει νομίζοντας ότι ήταν δικά της κατορθώματα όλα κι όχι ότι της τα είχε χαρίσει η τύχη και η ζωή.

Μια φορά που βρέθηκε σε μια ψηλή ψηλή ταράτσα, είδε να περνάει από κάτω ένας λύκος μαύρος και λιγνός του πατέρα του καημός.

Και η σκυλίτσα η καλοζωισμένη, η καλοθρεμμένη, άρχισε να κοροϊδεύει τον λύκο, τον μαύρο και λιγνό, του πατέρα του καημό.
Ο λύκος, έχοντας περάσει πολλά στη ζωή του, γύρισε, κοίταξε τη σκυλίτσα που τον λοιδωρούσε, τον κορόιδευε και τον ταπείνωνε, και της είπε ευγενικά και στωικά:

― Καλή μου σκυλίτσα, δεν με λοιδωρείς εσύ αλλά ο τόπος, η τύχη και οι καλοί σου οι προστάτες.

Θα της έλεγε ίσως «Για κατέβα κάτω να δούμε πόσα απίδια βάνει ο σάκος» αλλά αποφάσισε να δώσει τόπο στη ζοχάδα του κι έφυγε.
(Ας με συγχωρέσει το πνεύμα του Αισώπου για την παραλλαγή του μύθου του «Λύκος και έριφος επί δώματος»)

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr