Από το μπλογκ του Βαγγέλη

Ο Gustav Mahler και το Marillenknoedel, του Βαγγέλη Παυλίδη

Spread the love

 

 

 Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του  

 

 

 

 

 

 

GUSTAV-MAHLER.jpg

 

“Η παράδοση δεν είναι για να διατηρήσει τις στάχτες αλλά για να μεταδώσει την φλόγα”.
Gustav Mahler

Gustav Mahler (1860-1911). Αυστριακός συνθέτης και μαέστρος. Αποτέλεσε την γέφυρα ανάμεσα στην Αυστρο-Γερμανική παράδοση του 19ου αιώνα και τον μοντερνισμό των αρχών του 20ου αιώνα. Διάσημος ως μαέστρος στην εποχή του αλλά η μουσική του έγινε ευρύτερα γνωστή πολύ αργότερα, μετά το 1945.

Στην νεότητά του ο Μάλερ ήταν χορτοφάγος. Κάποιος βιογράφος του μάλιστα αναφέρει πως οι φίλοι και συνάδελφοί του μουσικοί των πείραζαν γιατί αντί για κρέας έτρωγε σπανάκι και μήλα.

Λέγεται πως την συνήθεια αυτή την απόκτησε διαβάζοντας ένα σχετικό κειμένο του μεγάλου και τρανού Ριχάρδου Βάγκνερ γιατί την ίδια χρονιά, 1880, που κυκλοφόρησε το κείμενο του Βάγκνερ ο Μάλερ έγραψε σ’ έναν φίλο:
“Τον τελευταίο μήνα είμαι ένας τέλειος χορτοφάγος. Η ηθική επίδραση αυτού του τρόπου ζωής, με την αυτο-τιμωρία του σώματος, είναι τεράστια. Δεν περιμένω τίποτ’ άλλο από την αναγέννηση του ανθρώπινου γένους. Σε συμβουλεύω να τρως κατάλληλη τροφή και σύντομα θα δεις το αποτέλεσμα των προσπαθειών σου.”

Τελικά, ο Μάλερ υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την χορτοφαγία, αν και μια σειρά από προβλήματα υγείας τον έκαναν να προσέχει πάντα την δίαιτά του.

Το αν και πόσο τα κατάφερνε στην κουζίνα δεν το ξέρουμε. Ξέρουμε όμως πως η αδελφή του, η Justine, έφτιαχνε ένα φοβερό Marillenknoedel, το παραδοσιακό Βιεννέζικο γλυκό με βερίκοκο. Ένας φίλος του, ο Karpath, αναφέρει το σοκ που ένοιωσε ο συνθέτης όταν άκουσε πως του Karpath δεν του άρεσε το γλυκό αυτό. “Πώς!”, ούρλιαξε ο Μάλερ, “Υπάρχει κάποιος Βιεννέζος που δεν του λέει τίποτα το Marillenknoedel; Τώρα αμέσως θα πάμε να δοκιμάσουμε το θείο αυτό έδεσμα. Η αδελφή μου, η Justi, έχει δικιά της συνταγή και θα δούμε αν θα μείνεις απαθής και αδιάφορος”.

Περιττό να πούμε πως ο Karpath έγινε αμέσως οπαδός του Marillenknoedel κι ίσως γίνετε κι εσείς αφού δοκιμάστε την συνταγή που παραθέτω.

1 kg πατάτες
250 gr αλεύρι
1 αυγό
Αλάτι
Κανέλα σκόνη
ζάχαρη
90 gr βούτυρο
100 gr ψίχουλα ψωμιού
350 gr περίπου βερίκοκα. Αφαιρούμε τα κουκούτσια και γεμίζουμε το κενό με μαρμελάδα βερίκοκο ή έναν κύβο ζάχαρη

Βράζουμε τις πατάτες και τις περνάμε από τον μύλο των λαχανικών ή του πουρέ. Τις ανακατεύουμε καλά με το αλεύρι, αυγό, λίγο βούτυρο και αλάτι μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Τυλίγουμε την ζύμη με πλαστική μεμβράνη και βάζουμε στο ψυγείο για λίγες ώρες.

Φτιάχνουμε με την ζύμη μπάλες και με τον αντίχειρα κάνουμε στην μέση ένα βαθούλωμα μέσα στο οποίο τοποθετούμε ένα βερίκοκο. Με το χέρι δουλεύουμε την ζύμη ώστε να καλύψει καλά όλο το φρούτο και να γίνει μια μπάλα.

Σε νερό που βράζει τοποθετούμε προσεκτικά τις μπάλες. Χαμηλώνουμε την φωτιά και βράζουμε για 10-12 λεπτά.

Στο μεταξύ ροδίζουμε τα ψίχουλα στο βούτυρο μαζί με λίγη ζάχαρη και κανέλλα. Τα αφήνουμε να κρυώσουν και όταν έχουν βράσει οι μπάλες με τα βερίκοκα τις τοποθετούμε προσεχτικά στο τηγάνι με ένα τρυπητό κουτάλι. Κινούμε ελαφρά πέρα δώθε ώστε να καλυφθούν καλά με τα τηγανισμένα ψίχουλα. Τοποθετούμε σε πιατέλα και σερβίρουμε.

Υπάρχουν βέβαια παραλλαγές, όπως δαμάσκηνα αντί βερίκοκα, ή τυρί αντί πατάτα.

Άλλοι βάζουν απο πάνω κρέμα βανίλια ή βανίλια παγωτό. Πειραματιστείτε!

Για μουσική συνοδεία σκέφτομαι πως ίσως κάτι από την Συμφωνία Νο. 2 του Mahler να πηγαίνει ωραία με το Marillenknoedel.

SHARE
RELATED POSTS
Vangelis Pavlidis
Το πεινασμένο πιάνο – The hungry piano, του Βαγγέλη Παυλίδη
ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΙΑ, του Βαγγέλη Παυλίδη
Ρόδος, Απρίλης 1480 – Rhodes, April 1480, του Βαγγέλη Παυλίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.