Συνεντεύξεις

Νίκος Βασιλάκης:”Είναι απωθημένο μου να ζω απ’τη δουλειά μου”, της Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

Είναι η θεατρική ομάδα Άλφα. Είναι ο αγαπημένος μου Νίκος Βασιλάκης ο άνθρωπος με τα τεράστια μάτια που χαίρεσαι να βλέπεις να υποδύεται το λιοντάρι, τον σκίουρο, τον ερωτευμένο, τον επιχειρηματία, τον αλήτη, τον συναισθηματικό άστεγο. Έχω παρακολουθήσει όλες τους τις δουλειές από τότε που το ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου έκανε παραγωγές και συνεργασίες σημαντικές, μέχρι τις παιδικές παραστάσεις και τα ιδιαίτερα έργα που ανεβάζουν ως θεατρική ομάδα Άλφα παρέα με την Φωτεινή Τερρανόβα και την Ρένα Ορφανού. Μα, τον παρακολουθώ και στην κανονική του ζωή  εκτός σκηνής. Είναι αυτό που λέμε καλό και ίσιο παιδί. Αγαπητός, δουλευταράς (εκτός θεάτρου στους υπολογιστές), ευγενής, αξιοπρεπής, πολιτικοποιημένος χαμογελαστός και αισιόδοξος. Γνωρίστε τον καλύτερα με γτςι ερωτήσεις που ακολουθούν κι αν βρεθείτε σήμερα κάπου στη Ρόδο, επισκεφθήτε το Δημοτικό Θέατρο Ρόδου -σήμερα και αύριο – γιανα παρακολουθήσετε την παράταση της παράστασης “Μισά-Μισά”. Αξίζει πολλά! Δείτε την έκθεση εικόνων  που ακολουθεί. Όπως ακούστε και το τραγούδι που μας θύμισε ο Νίκος, του Άλκη Αλκαίου και του Σταμάτη Μεσημέρη.” Γιατί αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο…” 

Πού και πότε γεννηθήκατε;

Στην Κρήτη το 1981

Ποια εικόνα από τα παιδικά σας χρόνια είναι ανεξίτηλη; Σας έλειπε κάτι;

Τα καλοκαίρια στη Σητεία που μαζευόμασταν όλα τα πιτσιρίκια της γειτονιάς και δε μας έβλεπε το σπίτι ούτε για το φαγητό.

Ποιες σπουδές κάνατε;

Δραματική σχολή ¨ΒΕΑΚΗ¨

Αν δεν ήσασταν ηθοποιός , τι επάγγελμα θα κάνατε;

Νηπιαγωγός , αρχαιολόγος , συντηρητής έργων τέχνης.

«Άλφα» θεατρική ομάδα: ποιες οι δυσκολίες μιας επαγγελματικής ομάδας ηθοποιών που διαβιούν στην Περιφέρεια;

Οι δυσκολίες είναι πράγματι πολλές αλλά όχι απροσπέλαστες. Όταν η κινητήριος δύναμη είναι αγάπη για την τέχνη μας , οι δυσκολίες φαίνονται

μικρότερες. Επίσης δεν είμαστε ποτέ μονοί μας. Έχουμε ανθρώπους συνεχώς δίπλα μας που μας στηρίζουν για να κάνουμε αυτό που τόσο πολύ αγαπάμε και

συνοδοιπόρους το κοινό που μας παρακολουθεί. Θέλει τρέλα και πολύ αγάπη. Ευτυχώς διαθέτουμε πολύ και από τα δύο! Οπότε καλά πάμε…

Τι δεν ανέχεστε στη δουλειά σας;

Όταν είσαι επαγγελματίας δεν αρκεί μόνο η προσπάθεια. Δεν αντέχω την ασέβεια προς το θεατή.

Το Θέατρο θέλει ψυχή ή Γνώση;

Και τα δύο .

Υπάρχουν επαγγελματικά απωθημένα;

Να μπορώ να ζήσω από την δουλειά μου.

Υπάρχει συνταγής ευτυχίας για παιδιά;

Η αγάπη και τα όρια

Υπάρχει συνταγή ευτυχίας για ενήλικες;

Οι καλοί φίλοι και η αλληλεγγύη

Η ισορροπία σας έρχεται…

Όταν μπορώ να κοιμηθώ ήσυχος…

Αναφέρετέ μας 5 τομείς που θέλετε να δείτε να αλλάζουν στην Ελλάδα.

Παιδεία παιδεία παιδεία!!! Όλα τα άλλα καλά.. έρχονται!!!

Πολιτική: βλέπετε φως;

Φυσικά βλέπω φως. Είμαι αισιόδοξος δεν έχω άλλη περιουσία. Αλλά πρέπει να έχουμε σωστή κρίση και να αντιλαμβανόμαστε αυτά που γίνονται γύρο από

εμάς για εμάς ποιο γρήγορα.

Αποτυχία είναι …

Να μην καταφέρνεις να κάνεις αυτό που μπορείς.

Επιτυχία είναι…

Να καταφέρνεις να κάνεις αυτό που αγαπάς και να το κάνεις καλά!

Συγχωρούμε …

Εννοείτε! Τα λάθη είναι ανθρώπινα. Στη ζωή αρκεί και η προσπάθεια.

Πότε η ζωή μας χαραμίζεται;

Όταν δεν ονειρευόμαστε.

Τι θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;

Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει. Μακάρι νε είχα εμπνευστεί αυτό το στίχο.

Παιχνίδι με την αλφάβητο

Α: αποστρέφομαι…
Την αδικία και την επίδειξη δύναμης.

Β: βασανίζομαι …
Από την αναβλητικότητα μου.

Γ: γελώ …
Δυνατά.

Δ: δαγκώνω……
τη λαμαρίνα με τη δουλειά μου.

Ε: ελπίζω και ερωτεύομαι …
Είμαι δημιουργικός

Ζ: ζηλεύω…
Τους μουσικούς αλλά περισσότερο τους συγγραφείς – ποιητές.

Η: ηρεμώ…
Στη φύση και στη θάλασσα

Θ: θαυμάζω …
Την αλληλεγγύη.

Ι: ικετεύω…
Δεν ικετεύω.

Κ: κλαίω …
Πολύ εύκολα σα μωρό.

Λ: λέω “δε βαριέσαι …”

Όταν απελπίζομαι.

Μ: μετανιώνω …

Όταν έχω άδικο

Ν: νευριάζω …
Με την αδικία την αγένεια

Ξ: ξεχνώ ότι και όταν …
κάτι δε με αφορά.

Ο: οραματίζομαι…
Έναν κόσμο με οραματιστές και ονειροπόλους.

Π: προστατεύω…
Τις αξίες μου.

Ρ: ρίχνω κλεφτές ματιές
Μάλλον δε ρίχνω κλεφτές ματιές.

Σ: σιωπώ …
Όταν δε θα γίνω κατανοητός

Τ: τρομάζω…
Όταν χάνω τον έλεγχο.

Υ: υποχωρώ …
Στην δικαιοσύνη.

Φ: φυλακίζω…
Δε φυλακίζω.

Χ: χαίρομαι …

Όταν είμαι με ανθρώπους που αγαπώ.

Ψ: ψεύδομαι …
Όταν πρέπει

Ω: ωριμάζω …
Ελπίζω όσο μεγαλώνω.

To 2015 θέλω να φέρει… Δύναμη και αντοχή για να συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε…

 

Τζίνα Δαβιλά

SHARE
RELATED POSTS
Αλκίνοος Ιωαννίδης: “Απεχθάνομαι τον μικρό, κρυμμένο μου εαυτό”, της Τζίνας Δαβιλά
Δημήτρης Γάκης, ο Βουλευτής Δωδ/σου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α που έχει φιλότιμο, σε 42 ερωτήσεις
Δρ. Σωτήρης Αμάραντος: «Η συνωμοσιολογική προοπτική με τις ολοκληρωτικές απαντήσεις…», του Κων/νου Καραγιαννόπουλου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.