Ίσως η σημαντικότερη διαρθρωτική αλλαγή των τελευταίων ετών .

Η εν λόγω διαρθρωτική (θεσμική) αλλαγή έχει να κάνει με τον τρόπο εκλογής των δημάρχων και των δημοτικών συμβούλων. Αλλάζει πλέον ο τρόπος σκέψης και αντίληψης της ψήφου  και ουσιαστικά σε μεγάλο βαθμό σπάει την κομματοκρατία.

Σύμφωνα με το νέο σύστημα κατά τις δημοτικές εκλογές θα υπάρχουν δυο ψηφοδέλτια, το ένα για τους υποψήφιους δημάρχους και στο δεύτερο όλους τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους. Ο δήμαρχος θα εκλέγεται είτε με 42% της συνολικής ψήφου από τον πρώτο γύρο, ή όποιος από τους δυο πρώτους υποψηφίους πάρει τις περισσότερες ψήφους στον δεύτερο γύρο.

Δηλαδή, ανάμεσα σε 3 υποψηφίους, αν κάποιος συγκεντρώσει το 42% στον πρώτο γύρο και άλλοι δυο πάρουν κάτι λιγότερο από 30% ο κάθε ένας, η λογική και οι πιθανότητες είναι ότι αυτός που πήρε το 42% θα εκλέγεται.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ο τρόπος εκλογής των δημοτικών συμβούλων, καθώς θα ψηφίζονται πρόσωπα που δεν θα στελεχώνουν συγκεκριμένο υποψήφιο δήμαρχο, παράταξη, συνδυασμό ή κόμμα, αλλά  εκείνοι που θεωρούνται από τους ψηφοφόρους ότι ανταποκρίνονται στη σωστή δουλειά  ανεξαρτήτως πολιτικών χρωμάτων.

Ουσιαστικά με αυτή την απλή κίνηση το υπουργείο εσωτερικών πετυχαίνει την ανεξαρτητοποίηση της νομοθετικής από την εκτελεστική εξουσία.

Επιπλέον, ο δήμαρχος δεν θα αποφασίζει πλειοψηφικά στο δημοτικό συμβούλιο παρά μόνο αν αν συμφωνούν οι σύμβουλοι με αυτά που θέλει να κάνει.

Με τα νέα δεδομένα οι κλίκες δεν θα μπορούν να υπάρξουν, διότι οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν θα χρωστούν πλέον την θέση τους στον δήμαρχο, ή στον όποιον συνδυασμό, αλλά στον κόσμο που τους επέλεξε.