Πάνος Μπιτσαξής

• Ο Αννίβας προ των πυλών (Hannibal ante portas). Ήταν η κραυγή του Ρωμαίου φρουρού όταν ο πανίσχυρος καρχηδονιακός στρατός τον 3ο π.χ. αιώνα βάδιζε ανίκητος για να εκπορθήσει την αιώνια πόλη. Για κάποιο παράδοξο λόγο, που δεν έχει διευκρινιστεί ιστορικά, ο ιδιοφυής Αννίβας λοξοδρόμησε. Προτίμησε να κατευθυνθεί στην νότια Ιταλία. Αρκετές δεκαετίες αργότερα, κατατροπώθηκε από έναν αναγεννημένο ρωμαϊκό στρατό και προτίμησε την αυτοκτονία από την ταπείνωση της αιχμαλωσίας. Έγινε κάπου στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης.

Ο όρος ante portas (προ των πυλών) έμεινε ως λατινικό αποκρυστάλλωμα της στιγμής που προηγείται της κατάληψης του τελευταίου οχυρού. Της τελευταίας γραμμής άμυνας. Καμία σημασία δεν έχει το χρώμα αυτής της γραμμής. Αν είναι κόκκινο, μπλε ή πράσινο. Σημασία έχει ότι πρόκειται για τη τελευταία γραμμή.

• Όσο συνεχίζει να διαμορφώνεται και να γίνεται όλο και πιο ορατό το σενάριο της «ρήξης», τρίβουν τα χέρια τους οι μαυραγορίτες και οι άρπαγες. Οι ποικιλώνυμοι αεριτζήδες, σπεκουλαδόροι και αετονύχηδες. Ονειρεύονται τη ρήξη, κάνουν ότι μπορούν για να γίνει πραγματικότητα, την υποδαυλίζουν και την υποθάλπουν με κάθε τρόπο. Μέχρι και πριν τις εκλογές δεν είχαν ούτε το θάρρος ούτε την παρρησία ούτε και την τόλμη να διατυπώσουν το όνειρό τους ανοιχτά. Να εμφανίσουν το σχέδιό τους δηλαδή την κατάληψη της πραγματικής εξουσίας υπό το φώς της ημέρας. Αιώνιοι ποντικοί των υπονόμων το ψιθύριζαν «εμπιστευτικά» στα μεγαλοαστικά σαλόνια της Αθήνας, άλλοτε με τη χυδαιότητα που τους αρμόζει και άλλοτε με την επένδυση περίτεχνων και ακατάληπτων αναλύσεων, ότι η δραχμή είναι αναπτυξιακή με κάποιες δυσκολίες προσαρμογής που στο τέλος θα μετατρέψουν την αρχική τριτοκοσμική Ελλάδα σε έναν παράδεισο ευημερίας. Και όταν λένε όλοι αυτοί «Ελλάδα» εννοούν την πάρτη τους. Όλοι αυτοί είναι ήδη προ των πυλών της εξουσίας. Της πραγματικής εξουσίας. Η μόνη ελπίδα που έχει απομείνει είναι μήπως λοξοδρομήσουν όπως ο Αννίβας και βάλουν πλώρη για αλλού.

• Οι ιδεολόγοι της ρήξης με τις αριστερές περγαμηνές, με τις σπουδαιοφανείς θεωρίες τους, με την τραγική επιπολαιότητα που τους διακρίνει, με τη σχεδόν απόλυτη αδυναμία να κατανοήσουν τη πραγματικότητα, παιδιά του κομματικού σωλήνα, ανεπάγγελτοι, κρατικοδίαιτοι, αρκετοί από αυτούς με μπόλικα λεφτά, βάλθηκαν σώνει και καλά να μας σώσουν. Το λέω ευθέως. Δεν είναι τίποτε άλλο από τους προπομπούς των μαυραγοριτών και των αρπάγων. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι στο πλευρό τους. Γιατί οι μαυραγορίτες και οι άρπαγες προετοιμάζονται και καιροφυλακτούν. Δεν έχουν χρόνο για θεωρίες. Οχυρώνονται πίσω από τον δημόσιο λόγο των ιδεολόγων της ρήξης. Κρύβονται πίσω από αυτό. Χειροκροτούν. Σε πιάνει σύγκρυο όταν βλέπεις όλους αυτούς να μετατρέπονται σε νεόκοπους οπαδούς όχι απλά της αριστεράς αλλά της ριζοσπαστικής αριστεράς. Όταν η προοπτική αυτή μπαίνει σε ένα τραπέζι σοβαρής συζήτησης, οι ιδεολόγοι της ρήξης, όσοι τουλάχιστον διατηρούν ψιμύθια λογικής, σου απαντούν ότι πρόκειται για παράπλευρη απώλεια στον μεγάλο δρόμο της επανάστασης που φαντασιώνονται. Σε βομβαρδίζουν με «θα». «Θα» τους αντιμετωπίσουμε. «Θα» τους νικήσουμε. Θα θα θα. Ανάθεμά με αν έχουν καταλάβει.

• Η κρίση έφερε ήδη στην επιφάνεια τα πρόδρομα σημάδια του μαυραγοριτισμού και της διαρπαγής. Όλοι αυτοί οι τύποι θα μοιάζουν με αθώες περιστερές μπροστά σε αυτό που μας περιμένει αν επέλθει η περίφημη ρήξη. Θα μοιάζουν αγνές παρθένες και παιδική χαρά. Αναφέρομαι στα ανταλλακτήρια χρυσού που άρπαζαν και αρπάζουν ακόμα τα κοσμήματα των Ελληνίδων αντί πινακίου φακής, μοστράροντας συχνά και την φάτσα τους στις διαφημιστικές ζώνες κάποιων καναλιών. Αναφέρομαι στους επιτήδειους τοκογλύφους που εκμεταλλεύονται την έλλειψη ρευστότητας και την απόγνωση των οφειλετών, σπάνε επιταγές και κυνηγάνε τα σπίτια. Αναφέρομαι στα κοράκια των πλειστηριασμών. Στους εκβιαστές των χρεών και των επιδοτήσεων. Στην πανταχού παρούσα διαφθορά θυλάκων του κρατικού μηχανισμού. Όλα αυτά θα μοιάζουν αύριο με τίποτα αν επέλθει η ρήξη. Το γεγονός ότι μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα νερά, όπως λέγεται τελευταία, δεν σημαίνει ότι μας λείπει η πείρα για το τι θα συμβεί. Θα κάνω μόνο μια αδρή περιγραφή χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Κυρίαρχοι του παιχνιδιού θα γίνουν οι κάτοχοι σκληρού νομίσματος. Θα ηγεμονεύσουν στην παράλυτη οικονομία. Θα ξεπλύνουν χρήμα. Θα τα φέρουν στην Ελλάδα σε καθεστώς ασυλίας. Θα αγοράζουν και θα πουλάνε ως ενδιάμεσοι τα πάντα. Οι περιουσίες θα αλλάξουν σταδιακά χέρια. Ό,τι πιο παρασιτικό, ό,τι πιο εγκληματικό, ό,τι πιο σπεκουλαδόρικο και κερδοσκοπικό υπάρχει στην ελληνική αστική τάξη, θα γίνει και μάλιστα πολύ γρήγορα το νέο, απολύτως αντιπαραγωγικό, οικονομικό κατεστημένο. Το οικονομικό κατεστημένο της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Η υγιής αστική τάξη που σήμερα αγκομαχάει θα συνθλιβεί εντελώς. Ο έλεγχος του διαλυμένου κρατικού μηχανισμού από τον εσμό αυτό θα γίνει απόλυτος. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, ο εξανεμισμός των εισοδημάτων και κυρίως των μισθών, θα απλωθούν σαν μανιτάρι σε όλη τη χώρα. Ο τριτοκοσμικός μετασχηματισμός θα είναι ραγδαίος. Η χώρα θα έχει πολύ πλούσιους και πολύ φτωχούς. Η κοινωνική συνοχή θα διαταραχθεί. Μετά; Δεν ξέρω.

• Ο κος Λαπαβίτσας δήλωσε ότι πρέπει να επιβληθεί δελτίο τροφίμων και εξήγησε τη θέση του αναλυτικά. Μετά το διέψευσε και είπε μια αγγλική λέξη που σημαίνει κάτι παρόμοιο. Τι να πω και τι να ομολογήσω; Απλώς προτείνω το δελτίο τροφίμων να επιβληθεί πρώτα στην Βέροια και στην Ημαθία. Εκεί όπου εξελέγη βουλευτής ο κος Λαπαβίτσας. Και αν αρέσει στους Βεροιώτες να το γενικεύσουμε και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ο κος Λαπαβίτσας θα έχει τότε την επιλογή να επιστρέψει με πολύ καλό μισθό στο πανεπιστήμιο Soas. Είναι εξαιρετικό πανεπιστήμιο. Σ’ αυτό σπούδασε ο μικρός μου γιός Νίκος. Πολυπολιτισμικό. Εκεί φοιτούν οι ελίτ των χωρών του τρίτου κόσμου. Λέγεται μάλιστα ότι από αυτή την μαγιά στρατολογούνται οι πράκτορες της Intelligent Service. Δεν ξέρω αν ο κος Λαπαβίτσας θα χρησιμοποιήσει την επιλογή επιστροφής του στο Soas. Οι περισσότεροι πάντως και ασφαλώς και εγώ θα είμαστε εδώ.