Απόψεις

Κάθε αρχή και δύσκολη, του Αλέξανδρου Μπέμπη

Spread the love

 

Αλέξανδρος Μπέμπης

 

Κάποτε θα πρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίσουν, πόσο μακρυά μπορεί να φτάσει για πρώτη φορά η Αριστερά.

Βέβαια, κατά την άποψή μου, τέτοια Αριστερά δεν εμφανίζεται για πρώτη φορά στη χώρα, διότι μέχρι πριν τον Οκτώβριο του 1981 και το ΠΑΣΟΚ για Αριστερά προαλειφόταν.

Αλλά ας μην τους χαλάσουμε το όνειρο.

 

Η περίπτωση της κ.Παναρίτη, είναι μια ακόμη ενέργεια κλασσικής νεοελληνικής προχειρότητας, που εκθέτει τη χώρα διεθνώς και προσθέτει ένα ακόμη λιθαράκι στην απαξίωση της.

 

Τα ουσιαστικά ερωτήματα ήταν δύο.

Αν η κ.Παναρίτη διαθέτει τα τυπικά προσόντα που απαιτεί η θέση και

αν η θέση αυτή αφήνει περιθώρια στον εκπρόσωπο της κάθε χώρας να εξυπηρετήσει εθνικά συμφέροντα.

Αν ισχύει το πρώτο και δεν ισχύει το δεύτερο,τότε έγινε πολύς καβγάς για το τίποτε.

 

Διότι, αγαπητοί σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, όπως δεν θα στέλναμε σε έναν μιλιταριστικό οργανισμό όπως το ΝΑΤΟ έναν χιλιαστή, έτσι δεν μπορούμε να στείλουμε σε έναν καπιταλιστικό οργανισμό όπως είναι το ΔΝΤ έναν κομμουνιστή.

 

Συνεπώς μας βάζετε την υποψία ότι ανταλλάξατε την θετική σας ψήφο στο νέο μνημόνιο (θου Κύριε), με μια αριστερή αγωνιστική ενέργεια για το θεαθήναι.

Επειδή αυτά τα θεαθήναι τα έχουμε δει πολλές φορές στη πρόσφατη ιστορία μας, μήπως να αφήνατε για αργότερα το ”πρώτη φορά”;

SHARE
RELATED POSTS
Το Εγώ τού ηθοποιού. (Σκέψεις για τον… Ρινόκερο), του Νότη Μαυρουδή
Salvador Allende, του Βαγγέλη Παυλίδη
Σε πείθει το Ποτάμι;, της Τζίνας Δαβιλά
3 Σχόλια
  • ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ
    4 Ιουνίου 2015 at 10:54

    Ακριβώς έτσι Αλέξανδρε,πολύ σωστή τοποθέτηση, αν μου επιτρέπεις περαιτέρω…..
    Όσο δεν γίνεται σαφής, συγκεκριμένος και κεντρικός ο στόχος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο στην παραγωγή, τότε οι λύσεις που η Αριστερά αναζητεί και προτείνει, δεν μπορούν να ξεφύγουν από τα πλαίσια της καπιταλιστικής κοινωνίας. Έτσι, η συζήτηση σήμερα στην Αριστερά για έξοδο ή όχι απο το ευρώ, ή έξοδο ή όχι από την Ε.Ε., αποτελούν διαφορετικές αστικές λύσεις, οι οποίες όντως μπορεί να αμβλύνουν ή και να οξύνουν τα προβλήματα των εργαζομένων, δεν οδηγούν όμως σε καμία αλλαγή, κοινωνική υπέρβαση, ούτε βέβαια και στη συνειδητοποίηση του λαού. Είναι ανάγκη η συζήτηση που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στην Αριστερά να στραφεί και σε αυτήν την κατεύθυνση. Χρειάζεται, οι δυνάμεις όσων αναζητούν τη δημιουργία ενός μαζικού κινήματος για το ξεπέρασμα του καπιταλισμού, να οργανώσουν τις δυνάμεις τους με στόχο την ταξική συνειδητοποίηση των εργαζομένων.

  • Τζίνα Δαβιλά
    2 Ιουνίου 2015 at 11:56

    Άλεξ… υποκλίνομαι στο χιούμορ σου

  • ALEX
    2 Ιουνίου 2015 at 07:12

    Διόρθωση.
    Το ”εκθέτη”,με εκθέτει.

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.