Σήμερα, παρόλη τη συννεφιά, είχε μια αρχαία καθαρότητα, έβλεπες ως πέρα μακριά την Αίγινα.
Οι άνθρωποι που κολυμπούσαν σήμερα (εκτός από κάτι κυρίες που δεν κολυμπάνε ποτέ αλλά συνέχεια συζητάνε) είχαν ένα αδιόρατο χαμόγελο. Τους έκανε καλό ο καιρός, μελαγχολικός ναι, αλλά με μια παράξενη θαλπωρή.
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author iPorta.gr
Βιβλίο: ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΕ ΔΕΚΑ ΠΡΑΞΕΙΣ”, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΙΛΝΤΙΣΙ
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
1 Comment
Αααα, οι κυρίες που κολυμπάνε συζητώντας -ή και ανάποδα. Με τα κεφάλια καλυμμένα με τις πλαστικές τους σκούφιες να επιπλέουν σαν σημαδούρες και τις φωνούλες τους ν’ακούγονται πέρα ως πέρα τον ορίζοντα, πάνω απο την ήρεμη πρωινή θάλασσα. Ααααα…
ο Θα