Τί… θα σφάξουμε, είπαμε; Λαγό ή γλάρο;

Θα φτιάξουμε τελικά λαγόσουπα ή γλαρόσουπα;

Ε, λαγό σίγουρα! Δοκιμασμένο πράμα.

Πού θα τον βρούμε; Μα… δίπλα μας φυσικά. Να τρέχει πανικόβλητος να βρεί κρυψώνα. Τυφλωμένος από τους προβολείς των ατύπως συνεργαζομένων κυνηγών, στο μεγάλο σφαγείο των ιδεολογιών, όπου τόνοι φαιάς ουσίας οδηγούνται στο θυσιαστήριο των αναλοίωτων συμφερόντων.

Πάντοτε, θα υπάρχει προσφορά θύματος. Εύκαιρο και πρόσφορο θύμα στον άμοιρο τόπο μας ,ο… Συνδικαλισμός. Κι αυτό, λόγω της αναξιοπιστίας του, της αποκάλυψης κατ εξακολούθηση των πατρώνων του και των ποδηγετών του, της άνευ προηγουμένου εξαπάτησης του λαϊκού αισθήματος με την πρόταξη των αγώνων των …ημετέρων παιδιών του. Ξέρετε, εκείνων με τους παχυλούς μισθούς στις άληκτες εποχές λιτότητας. Τους πολυετώς και σκληρά εργαζομένους ανέργους, που σηκώνουν στους ώμους τους το βάρος των «συμφωνημένων διεκδικήσεων» ή κρατάνε στο χέρι τους έναν διακόπτη, αποφασίζοντας ποιός θα γκρεμιστεί από μια σκάλα, ποιός θα κινδυνεύσει από κλειστοφοβία σ ένα ασανσέρ, ποιά τρόφιμα και σε ποιές ποσότητες θα χαλάσουν, ποιές θεραπείες ενδεχομένως θα μείνουν στη μέση…

Από την άλλη, μια γενιά χαριτωμένων λυκόπουλων (καμμία σχέση με τα προσκοπικά), που εκπαιδεύονται σε διαβολοσχολειά της αλλοδαπής (και ενίοτε της ημεδαπής),να ανιχνεύουν φρέσκο αίμα, φέρνοντας με περηφάνεια τη λεία στα αφεντικά τους.

Κατά τα άλλα, μιλάμε για νεωτερικές ιδέες, για προωθημένη σκέψη και αισθητική των πραγμάτων, για απελευθερώσεις πάσης φύσεως, για διευρυμένες αντιλήψεις, για μια μετα-μεταμοντέρνα θεώρηση της βιοτής μας, που βέβαια, δεν θα είναι ανεξέλεγκτη. Απλώς, θα ελέγχεται από άλλα κέντρα. Μή παραδοσιακά, με τη συνήθη έννοια του όρου.

Κάτι σαν χαλασμένη πάστα, που μας τη σερβίρουν σαν καριόκα. Κι εμείς την τρώμε και μας φαίνεται και νόστιμη.

Ε, τι λέτε; Αναγνωρίζετε πρόσωπα και «στάσεις», χωρίς να θίγονται υπολήψεις; Νομίζω πως ναι.

Στο ξεσπάθωμα λοιπόν ,προσφάτως των «πουλέν» της ΔΕΗ, στην αντίδρασή τους για την πώληση της εταιρίας, νά σου και η γιαγιά της κοκκινοσκουφίτσας, με τα μεγάλα αυτιά και τις τρίχες και τη βραχνή φωνή και τα μεγάλα… δόντια, έτοιμη να «φάει καλύτερα» αυτούς, για τους οποίους είναι διαπιστευμένη.
Βλέπετε, η μακρινή «θεία Μαρία», με τις κατ επίφαση ελευθερίες, που χρόνια ολόκληρα μεθοδεύει αναγκαστικές προσγειώσεις των μη συναδόντων, αφού έχει αλωνίσει το σύμπαν της με τα συνδικάτα, διδάσκοντας τη γκετοποίηση σε κανόνες ομερτά, έχει εκπαιδεύσει …μερκιές και …μερκιές να σπέρνουν την αμφισβήτηση, να αποδομούν κοινωνίες πατριαρχικο-μητρικές και τανάπαλιν, προκειμένου να προκύψει μια νέα τάξη α-ταξίας, που θα μας φέρει στα ίσα της.
Και βέβαια, δεν είναι λογικό, όταν αποφασίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς μιάς επιχείρησης να πουλήσει την επιχείρηση, να εγείρουν οι εργαζόμενοι αξιώσεις αντίθετες προς τη βούληση και τις αποφάσεις του. ΠΡΟΣΟΧΗ! Εδώ, δεν μιλάμε για μια οποιαδήποτε επιχείρηση και για ένα οποιοδήποτε αγαθό. Εδώ, μιλάμε για ένα κοινωνικό αγαθό, που το διαχειρίζεται το κράτος. Που κάποιοι πιστεύουν ότι πρέπει να εξακολουθήσει να το διαχειρίζεται, κάποιοι άλλοι πάλι, όχι. Ο καθένας έχει δικαίωμα στην άποψη και στη διεκδίκηση.

Τακτικές του στυλ «βάλτε τους μέσα», «κανονίστε τους», «αφανίστε τους», «βγάλτε τους απ την πρίζα», είναι τακτικές Διεθνών Υπηρεσιών με συντεταγμένες δράσεις, που με κάτι τέτοια τσιτάτα τα πληρωμένα τους (ενδεχομένως) όργανα, δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο.

Ασφαλώς και ΔΕΝ έχει το δικαίωμα κανένας να καταχράται της επαγγελματικής εξουσίας του, σε βάρος του κάθε αγαθοκλή νεοέλληνα, που εξακολουθεί να παραμένει παθητικός και απορημένος.

Όπως όμως και ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ έχει το δικαίωμα να φιμώνει την κάθε «αντίδραση», από όπου αυτή κι αν προέρχεται.

Το καταλάβαμε ρε ντερβίσια… Κράμερ εναντίον Κράμερ: Συμφέροντα εναντίον συμφερόντων. Δεν χρειάζεται κάθε φορά να δείχνετε τον κάθε…

Σκοτόπουλο με όλα τα κακά της μοίρας του για να μας πείσετε. ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ. Εσείς, είστε από άλλη γειτονιά.

Όλα τα μετράτε και όλα τα μεταφράζετε σε νούμερα. Τόσο διά τόσο ίσον τόσο. Συνεπώς, τόσο. Μόνο που δεν είχατε κρατήσει την ίδια στάση απέναντι και στις άλλες οικονομικές απάτες, π.χ. Χρηματιστήριο. Αλλά κι εκεί, ήσασταν με τους ισχυρούς. Και καταστήσατε το κράτος ανίσχυρο και πτωχό. Οδηγώντας το στους τοκογλύφαρους αφεντικούς σας.

Ανάλογες τακτικές αποδεκατίζουν και αποψιλώνουν κρατικά προπύργια. Πόσο σκόπιμο άραγε είναι;

Οι προφανείς προπέτες και προπηλακιστές, αποτάσσονται τον σατανά που λέγεται Δημόσιο.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι, που επιμένουν να ακούν όλα αυτά που προτάσσουν ακόμα και οι πιο αναξιόπιστοι. Στο κάτω-κάτω, τα συμφέροντά τους είναι με το κράτος. Ένα κράτος με βαρύ ονοματεπώνυμο. Που χρειάζεται ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΩΛΗΣΗ. Πολύ περισσότερο ΟΧΙ ΕΚΠΟΙΗΣΗ. Που κάποιοι επικίνδυνα επιτήδειοι, το καταντήσατε (οικονομικά) ανθυποκρατίδιο. Για να μπορείτε να κάνετε παιχνίδι.

Εσείς ευαγγελίζεστε ένα διαφορετικό μοντέλο. Αυτό που αναδεικνύει τον κάθε αγνώστου ταυτότητος ξενολαθρόνα αχυράνθρωπο, σε μείζονα επιχειρηματία.(Είδαμε τα καζάντια!)

Και καλά, να βαυκαλίζεστε εσείς ότι έτσι θα γίνει η ανάπτυξη και η παραγωγή πλούτου.

Κατακερματίζοντας ακόμα και την τελευταία πολεμίστρα που θα θυμίζει Ελλάδα.

Μην προσπαθείτε να παραμυθιάσετε κι εμάς, τουλάχιστον όχι μέχρις αυτού του σημείου.

ΣΑΣ ΜΑΘΑΜΕ…

Άθρησκοι, Αβάπτιστοι, Απάτριδες, Ανθέλληνες το γένος.

Μην ξεχνάτε, ότι οι Έλληνες, εκτός των άλλων, είναι ΚΑΙ καλοφαγάδες.

Αρα μπορούν να εκτιμήσουν επαρκώς, τη νοστιμιά του κάθε… λαγού.

“Λαγός τη φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του…”

Δημήτρης Μπρούχος